Τι είναι ο Ελευθεροτεκτονισμός ;

 

• Συμμαχία ελεύθερων ατόμων
• Πορεία εκπαίδευσης για τη ζωή
• Διδασκαλία ηθικής συμπεριφοράς
• Αδελφοσύνη
• Σύγχρονη προσέγγιση
• Πνευματικό βήμα
• Οργανωμένη κοινωνία
• Οργανωμένη προσέγγιση

Ο Ελευθεροτεκτονισμός είναι καταρχήν μια συμμαχία μεταξύ ελεύθερων ατόμων από όλες τις θρησκείες και όλα τα κοινωνικά στρώματα. Βασισμένος στην ανοχή, είναι εμπλουτισμένος με αυτήν την θρησκευτική και κοινωνική ποικιλομορφία, η οποία με τη σειρά της δημιουργεί τις βέλτιστες πιθανά συνθήκες για την πορεία κάποιου προς την ατομική και πνευματική τελειότητα.

Για αυτό, ο Ελευθεροτεκτονισμός εφοδιάζει με τα «Συμβολικά» και «Παραδοσιακά» εργαλεία όποιον θα επιθυμούσε να βελτιωθεί. Εκτός από μια εμπειρία ζωής είναι και μια διδασκαλία ηθικής συμπεριφοράς μέσω της οποίας δίνεται η δυνατότητα στον καθένα να επιτύχει τη αυτοβελτίωσή του.

Είναι αδελφικότητα που επιτρέπει στον καθένα να διδαχθεί (εμπλουτιστεί) από την εμπειρία των άλλων και να απαντήσει ουσιαστικά στα προβλήματα τα οποία η εποχή μας θέτει σε όλους και στον καθένα ξεχωριστά, μέσω ενός πλήθους διαφορετικών συνήθως απόψεων. Ο Νεωτερισμός δεν συνδέεται πλέον με μια μονολιθική αντίληψη, αλλά λαμβάνει υπόψη την πολυπλοκότητα και την αφθονία διάφορων επιρροών μας.

Είναι ένα πνευματικό βήμα, που διαμορφώνεται ως μια ανθρωπιστική οργάνωση και ως τρόπος ζωής. Ο Ελευθεροτεκτονισμός υπάρχει για να εξασφαλίζει την ελευθερία, την ανεξαρτησία καθώς επίσης και τη συλλογικότητα. Η πορεία που ακολουθεί κάθε μέλος αποτελείται από στάδια που επιτρέπουν την πρόοδο του, χωρίς να του δίνεται η δυνατότητα απόκτησης ισχύος.

Μέσω αυτού του κράματος προσωπικών ελευθεριών και παράδοσης, ο Ελευθεροτεκτονισμός κατάφερε να επιβιώσει ανέπαφος από το 18ο αιώνα μέχρι και σήμερα, παραμένοντας ταυτόχρονα αμετάβλητος και όχι παλιομοδίτικος.

Συμμαχία των ελεύθερων ατόμων

Θεωρείται σημαντικότερο να καλλιεργηθεί το πνεύμα της ομαδικής Ελευθερίας παρά της ατομικής. Αναφορικά με την ελευθερία των άλλων, η ύπαρξή της θα πρόσφερε τη δυνατότητα στον καθένα από εμάς να ακούσει τις σκέψεις και την εμπειρία κάποιου τρίτου σε διάφορα θέματα. Μέσω αυτού θα μπορούσαμε να ανακαλύψουμε ότι πιθανά κάποιες απόψεις μας δεν είναι απόλυτα σωστές. Δεν επιδιώκεται η σύγκριση μεταξύ θρησκειών και ανθρωπισμού, αλλά γίνεται μία προσπάθεια να γίνουν γνωστοί στα άτομα οι διάφοροι πολιτισμοί που έχουν

συμβάλει στην ανάπτυξη του ανθρώπινου νου.

Ταυτόχρονα σεβόμενοι την ελευθερία των άλλων, επιτυγχάνουμε τη δική μας ελευθερία, έξω από όλα τα άλλα σχήματα, έθιμα και πεποιθήσεις που έχουμε υιοθετήσει ασυναίσθητα. Το άτομο συνδέεται με πολλές εθνικές και θρησκευτικές παραδόσεις. Έτσι, δεν είναι ζητούμενο να απορρίψουμε τις πεποιθήσεις κάποιου, αλλά να τις αποδεχθούμε ελεύθερα και συνειδητά εάν αυτές αποδειχθούν σωστές. Τέλος, αυτή η ελευθερία μπορεί να φτάσει έως του σημείου να αποχωρήσει κανείς από τον τεκτονισμό αν διαπιστώσει ότι θίγεται η προσωπικότητά του.

Πορεία εκπαίδευσης για τη ζωή

Από βιολογικής απόψεως στην ανθρωπότητα δεν υπάρχει ρατσισμός. Δεν υπάρχουν ανώτεροι ή κατώτεροι άνθρωποι, αλλά μόνο μία μεγάλη εθνική και πολιτισμική ποικιλομορφία η οποία διαμορφώνει διαφορετικά επίπεδα εξέλιξης των ανθρώπινων κοινωνιών. Όλα τα όντα στον κόσμο από το μικρότερο έως το μεγαλύτερο είναι αλληλοεξαρτώμενα και μόνο ο άνθρωπος έχοντας συνείδηση ταυτίζεται με το υπέρτατη δύναμη ή την αρχιτεκτονική του κόσμου, σύμβολο της τελειότητας, χωρίς δογματικές προκαταλήψεις.

Διδασκαλίες ηθικής συμπεριφοράς

Η λέξη "ηθική", παραγκωνισμένη ως δογματική κάποια εποχή επιστρέφει σήμερα στο όνομα της "δεοντολογίας", καλύπτοντας διάφορες έννοιες. Με τον τεκτονικό τρόπο της προσωπικής τελειότητας, μπορεί να εννοεί κάτι αρκετά απλό, συμμετέχοντας στη διαδικασία προς την επίτευξη της ελευθερίας και βάζοντας τις σκέψεις μας και τις πράξεις μας σε τάξη. Αυτή η διαδικασία δεν είναι εύκολο να πραγματοποιηθεί στα πλαίσια της σύγχρονης ζωής και χρειάζεται πάρα πολύ θάρρος για το σκοπό αυτό.

Αδελφοσύνη

Στην πορεία της τελειοποιήσεώς μας, είναι σημαντικό να βρεθεί μια ομάδα ανθρώπων για να ανταλλάξει ιδέες σχετικά με την κοινή αυτή πορεία, να υπάρχει αλληλοϋποστήριξη του ενός ως προς τον άλλο, και να δοκιμάζεται η ανοχή του καθενός. Ο Ελευθεροτεκτονισμός είναι μια αδελφότητα που έχει σα συνέπεια τη συνεργασία, τη συνύπαρξη και αλληλοβοήθεια των μελών του στην κοινή όλων πορεία και προορισμό. Αυτή η αδελφοσύνη είναι μια βαθειά συναισθηματική σύνδεση που μας δένει με άλλα άτομα ακόμα και αν αυτά δεν είναι Ελευθεροτέκτονες.

Σύγχρονη προσέγγιση

Ο σύγχρονος άνθρωπος πρέπει να σκέπτεται σε μία παγκόσμια κλίμακα, πρέπει να βλέπει πέραν των φυλετικών, φιλοσοφικών και θρησκευτικών εμποδίων που συχνά τον διαχωρίζουν από τους υπολοίπους. Ο δογματισμός σε όλες του τις μορφές μόνο αρνητικός μπορεί να είναι στην εποχή μας. Ο Ελευθεροτεκτονισμός είναι μια εμπειρία που δείχνει ότι η παγκοσμιοποίηση (καθολικότητα, διεθνισμός) δεν είναι και δεν πρέπει να είναι συνώνυμος της ομοιομορφίας, αλλά το αντίθετο.

Πνευματικό βήμα

Προκειμένου να πετύχει τη διατήρηση της ποικιλομορφίας στην αρμονία, ο παραδοσιακός Ελευθεροτεκτονισμός το αναζητά αυτό στην ανώτερη δύναμη που ξεπερνά την υλική, κοινωνική και θρησκευτική πραγματικότητα. Ορισμένοι άνθρωποι την ανώτερη αυτή δύναμη θα την αποκαλούσαν "Θεό", άλλοι πάλι "Ενέργεια", στην τεκτονική όμως ορολογία αποκαλείται "Μεγάλος αρχιτέκτονας του Σύμπαντος" ώστε έτσι να αποφεύγονται ανούσιες συζητήσεις. Ο συνδυασμός της πίστης στην υπέρτατη ύπαρξη ή δύναμη και μιας μεθόδου ατομικής ολοκλήρωσης (τελειότητας) το μετατρέπει σε μία πνευματική προσέγγιση παρά πολύ αισθητή.

Μια οργανωμένη κοινωνία

Οι ελευθεροτέκτονες εργάζονται συλλογικά σε «Στοές» οι οποίες συνενώνονται και δημιουργούν «Μεγάλες Στοές». Η κάθε «Στοά» έχει διοικητικό συμβούλιο και πρόεδρο όπως η κάθε εταιρεία. Ομοίως και η «Μεγάλη Στοά» έχει «Μεγάλο Συμβούλιο». Αυτή η δομή δεν δημιουργεί μία ιεραρχία αλλά μια οργάνωση. Το συμβούλιο έχει το συντονιστικό ρόλο των εργασιών της «Στοάς» και το μεγάλο συμβούλιο συντονίζει όλες τις δραστηριότητες των «Στοών». Προκειμένου να εξασφαλιστεί η αποτροπή δημιουργίας οποιασδήποτε υποδιοίκησης (παραεξουσίας), τα Συμβούλια και τα Μεγάλα Συμβούλια εκλέγονται υποχρεωτικά σε τακτά χρονικά διαστήματα. Το απόλυτο ιδανικό στηρίζεται στην ιδέα: «Οι Ελευθεροτέκτονες σε ελεύθερες Στοές». Ο Ελευθεροτέκτονας υπακούει μόνο σε ένα πράγμα: στην υποχρέωση που έχει αναλάβει απέναντι στον εαυτό του σχετικά με τη διαρκή προσπάθειά προς την τελειοποίησή του, πράγμα που έχει επιλέξει εντελώς ελεύθερα ο ίδιος.

Μια οργανωμένη προσέγγιση

Η τεκτονική μέθοδος είναι δομημένη σε τρείς βαθμούς.
Υπάρχει πληθώρα αλληγοριών επειδή η πρόοδος είναι βαθμιαία Η τεκτονική μέθοδος δομείται σε ένα σύστημα βαθμών από τους οποίους οφείλει να περάσει σταδιακά ο καθένας. Η απόκτηση ενός βαθμού δεν σημαίνει ότι αυτός που τον κατέλαβε είναι ανώτερος από τους υπολοίπους που δεν έχουν ακόμα καταλάβει το βαθμό αυτό. Αντιθέτως μάλιστα η απόκτηση ενός βαθμού δημιουργεί την υποχρέωση στον κάτοχό του να βοηθήσει όσο χρειάζεται αυτούς που δεν έχουν ανέλθει στο συγκεκριμένο επίπεδο ώστε να μπορέσουν και αυτοί με τη σειρά τους να φτάσουν σε αυτό. Κάθε βαθμός έχει τη δική του γνώση και συμβολισμό πάνω στους οποίους ο Τέκτονας καλείται να στοχαστεί.

http://www.ioniangl.gr/