Όλα λειτουργούν με συμβολισμούς.

Τα σύμβολα περιέχουν την πιο συμπυκνωμένη ποσότητα πληροφορίας και χρησιμοποιούνται από την αυγή της ανθρωπότητας.
Έχουν σμιλευθεί μέσα μας επί χιλιετίες και καταλήξαν να γίνουν αναπόσπαστα μέρη της ύπαρξής μας, έτσι ώστε και η βιολογία μας να τα αναγνωρίζει και να λειτουργεί σύμφωνα μ’ αυτά.
Για παράδειγμα, το νερό και η θάλασσα (τροφοί της ζωής) αντιπροσωπεύουν για το υποσυνείδητο την θηλυκή αρχή ενώ ο ουρανός και τα ψηλά βουνά την αρσενική, πατρική αρχή.

Το αίμα αντιπροσωπεύει τις οικογενειακές σχέσεις,
το κεφάλι την σχέση με τον ουρανό και άρα τον πατέρα, όπως και η δεξιά πλευρά του σώματος, η δράση για ένα δεξιόχειρα.
Συμμετρικά συμβαίνει με τα πόδια σε σχέση με την γη, και άρα την μητέρα, όπως και η αριστερή πλευρά του σώματος, κ.ο.κ.
Η λαϊκή σοφία κατανόησε πολύ καλά την χαρτογράφηση ψυχολογίας-οργάνου σε όλες
τις γλώσσες.
Σε γενικότερα επίπεδα, ο περίφημος Karl Jung μίλησε για τα αρχέτυπα του κόσμου των οποίων η σημασία και επιρροή διαχέεται σε όλη την ανθρωπότητα.
Ο Πυθαγόρας εξέφραζε παρόμοιες αρχές με τους αριθμούς.
Είναι λοιπόν σημαντικό να εξετάζουμε την συμβολική πλευρά ενός συμβάντος, την πιο πλατιά σημασία του. Θα καθοδηγηθούμε έτσι στους μαιάνδρους του υποσυνείδητου για να ανακαλύψουμε τις ερμηνείες που δίνει σε ένα βίωμα και άρα την λεπτή χροιά της ψυχολογικής φόρτισης.
Η ασθένεια είναι εκδήλωση αυτής της υποσυνείδητης ερμηνείας.

Ο πάσχων «αρνείται» να συνειδητοποιήσει την κατάστασή του. Για το μικρό πεδίο

συνείδησης που συνδέεται με τις αιτίες της ασθένειας του, ο πάσχων παρουσιάζει

μια ολική σχιζοφρένεια, μία αδυναμία- υποσυνείδητη άρνηση να κοιτάξει

την πραγματικότητα, δηλαδή την υφή και την ένταση ενός ψυχολογικού δράματος.

Αποφεύγει να ξανά-υποφέρει, ενώ πρόκειται για κάθαρση που θα τον ελευθερώσει.

Έτσι ο θεραπευτής γίνεται συχνά απαραίτητος, όχι μόνο χάρη στις γνώσεις της διαδικασίας

ίασης αλλά και για να καταλάβει και να νιώσει αντικειμενικά αυτό που συμβαίνει.

Ο θεραπευτής στην ουσία δεν θεραπεύει αλλά οδηγεί τον ασθενή να συνειδητοποιήσει

τις βαθιές πηγές του προβλήματός του.

Τότε το σύστημα του ίδιου του ασθενούς αναλαμβάνει και διεκπεραιώνει την αυτο-ίαση του.

Η Ολική Βιολογία προσφέρει μία σύνθεση για την θεωρία και την πράξη. Ο Γάλλος ιατρός

Claude Sabbah, μαθητής του Δρ. Hamer, δημιούργησε μία εξαιρετική σύνθεση,

την οποία ονόμασε Ολική Βιολογία (Biologie Totale), χρησιμοποιώντας όλα τα παραπάνω

και ακόμη περισσότερα στοιχεία, έχοντας πάντα για αφετηρία τους νόμους

της Νέας Ιατρικής του Δρ. Hamer.

Η προσωπική του ερευνητική εργασία επί δεκαετίες, και οι πολυποίκιλες γνώσεις του,

επιτρέψανε να διατυπώσει περαιτέρω νόμους για τις διάφορες πτυχές της διαδικασίας

των ασθενειών και των απαραίτητων θεραπευτικών μεθόδων, χωρίς μάλιστα την ανάγκη

ανάγνωσης του σκάνερ.

Το οικοδόμημα που έκτισε, το δίδαξε επί δωδεκαετία στην Γαλλία, στο Βέλγιο και το Κεμπέκ

σε χιλιάδες μαθητές, εκ των οποίων πολλοί ιατροί και θεραπευτές αλλά και

το πλατύτερο κοινό.

Όπως πριν ο Δρ. Hamer στην Γερμανία, έτσι και ο Δρ. Sabbah και οι μαθητές του,

που έγιναν θεραπευτές αυτής της μεθόδου, υπέστησαν και υφίστανται διωγμούς και

διασυρμούς από το ιατρικό κατεστημένο στην Γαλλία και τα Βέλγιο.

Ο ίδιος και οι περισσότεροι ιατροί που χρησιμοποιούν την γενικευμένη μέθοδό του και

την διδάσκουν με την σειρά τους, παραιτήθηκαν οικειοθελώς από το ιατρικό λειτούργημα

για να αποφύγουν κατηγορίες του ιατρικού συστήματος.

Οι ερμηνείες μου για τον κόσμο που δημιουργώ και η συνειδητοποίησή μου είναι τα κλειδιά:

Εν κατακλείδι, στην δεύτερη αυτή «πράξη» των ερευνών πέρα από τον Χάμερ,

συμπεραίνουμε πως οι βασικότερες έννοιες είναι

(α) το πως ερμηνεύω τον κόσμο που με περιβάλει και την θέση μου μέσα του, και

(β) η συνειδητοποίηση μου, η συνεχής εγρήγορσή μου ακριβώς γι’ αυτήν την
«πλασματική» υφή του κόσμου που δημιουργώ.

Είμαι ο κεντρικός ηθοποιός στο θέατρο της ζωής μου και θα πρέπει να λειτουργώ και σαν

ο προσεκτικότερος θεατής μου. Σε περίπτωση ασθένειας, η άλλης διαταραχής,

η απλώς αρνητικών περιστατικών στην ζωή μου, υπάρχει σύγκρουση, δηλαδή στρες,

μεταξύ της πραγματικότητας (μια αναποδιά στην ζωή, μια άσχημη σχέση η συζήτηση,

ένα δυστύχημα, κτλ.) με αυτό που περιμένω μέσα μου σαν σωστή κατάσταση.

Τα «πρέπει», τα «πιστεύω» μου, που φυτευτήκανε τα πιο πολλά από άλλους

στην αρχική περίοδο της ζωής μου, και οι σκέψεις γύρω από αυτά, είναι άυλα

αλλά στην πραγματικότητα με κυβερνούν.

Επομένως υποφέρουμε για….φαντάσματα που υπάρχουν εκεί εν αγνοία μας.

Η μαιευτική του Σωκράτη στόχευε στην συνειδητοποίηση μας για να βρεθεί η αλήθεια.
Οι παραπάνω έρευνες έχουν αποδείξει την έντονη αλλά περίεργη επιρροή των διαφόρων

μνημών που μας περιβάλουν (σχέδια των γονέων, στρες στο γενεαλογικό δένδρο,

ενέργεια των συμβόλων, μία λέξη που αρρωσταίνει η θεραπεύει, κτλ.).

Όλα αυτά δεν γνωρίζουν τους περιορισμούς του χώρου και του χρόνου.

Πάντα και όπου να πάμε βρίσκονται μέσα μας.

Τι συμβαίνει λοιπόν σ’ αυτόν τον κόσμο όπου η πληροφορία, τα άυλα, κυβερνούν τα υλικά;

Το πνεύμα φαίνεται να επιδρά στην ύλη και όχι το αντίθετο. Μήπως απλώς δεν

καταλαβαίνουμε την πραγματική υφή των νόμων της φύσης; Οι παραδοχές της σύγχρονης

φυσικής πως το παρατηρούμενο σύμπαν αποτελεί μόνο 5% του όλου ενώ το 95% είναι

αγνώστου υφής, και η αδυναμία να βρεθεί μια ενοποιημένη θεωρία των νόμων της φύσης,

και άρα η αδυναμία μας να τους κατανοήσουμε σωστά, μας οδηγεί στην βεβαιότητα

πως κάπως αλλιώς λειτουργεί το σύμπαν και εμείς μέσα του.

Ιωάννης. Αναστασίου, Ph. D. στο terra papers

http://edwhellas.blogspot.gr