-
Όταν μπορεί να δει πέρα από τους λόφους, τα ποτάμια, και τον μακρινό ορίζονται με μια βαθιά αίσθηση της προσωπικής μικρότητας του μέσα στο τεράστιο σχήμα των πραγμάτων και παρ΄όλα αυτά να έχει πίστη, ελπίδα, κουράγιο που είναι η ρίζα κάθε αρετής.
-
Όταν γνωρίζει πως μέσα στο βάθος της καρδιάς του κάθε ανθρώπου βρίσκεται τόσο η ευγένεια όσο και η δειλία, τόσο το θείο όσο και το δαιμονικό, έτσι μοναχικό όπως αυτός και προσπαθεί να γνωρίσει, να συγχωρέσει και να αγαπήσει τον συνάνθρωπο δίπλα του.
-
Όταν γνωρίζει πώς να συναδελφώνεται με τον κάθε άνθρωπο στην ποινή του, ακόμα και στην ενοχή του, γνωρίζοντας ότι κάθε άνθρωπος δίνει μια τεράστια μάχη με χιλιάδες προβλήματα.
-
Όταν ξέρει πώς να κάνει φίλους και να τους κρατά.
-
Όταν αγαπάει τα λουλούδια, και μπορεί να ακολουθήσει τα πουλιά χωρίς κανένα όπλο και δοκιμάζει το ρίγος μιας αρχαίας και ξεχασμένης χαράς, όταν μπορεί να δει το χαμόγελο ενός μικρού παιδιού.
-
Όταν μπορεί να είναι ευτυχισμένος και πλούσιος μέσα από ηθικές αρχές που ακολουθεί ακόμα κι αν κάνει τις πιο άχαρες δουλειές με την μεγαλύτερη κούραση.
-
Όταν τα δέντρα που στεφανώθηκαν με αστέρια, και η λάμψη του ήλιου μέσα στο νερό που τρέχει, τον αγγίζουν σαν μια σκέψη πολύ αγαπητή και πεθαμένη εδώ και χρόνους πολλούς.
-
Όταν καμιά φωνή αγωνίας δεν φτάνει μάταια στα αυτιά του και κανένα χέρι που ψάχνει την βοήθεια του δεν μένει χωρίς απάντηση.
-
Όταν βρίσκει το καλό σε κάθε πίστη και βοηθάει τον άνθρωπο να αφαιρέσει άχρηστες όψεις του θεϊκού και να δει μέσα στην ζωή του υπέροχα νοήματα, οποιαδήποτε κι αν είναι το όνομα της πίστης του.
-
Όταν μπορεί να παρατηρήσει μια λακκούβα με νερό μέσα στον δρόμο και μπορεί σε αυτή να δει πέρα από το βούρκο και να κοιτάζει το πρόσωπο του πιο δυστυχισμένου ανθρώπου και να βλέπει κάτι πέρα από την αμαρτία και την δυστυχία του.
-
Όταν ξέρει πώς να προσεύχεται, πώς να αγαπάει, πώς να ελπίζει.
-
Όταν έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του, στον διπλανό του, στον Θεό, στο χέρι κρατάει ένα σπαθί για τον δαίμονα και στη καρδιά του ένα μικρό τραγούδι, χαρούμενος που ζει χωρίς να φοβάται όμως το θάνατο.
-
Αυτός ο άνθρωπος βρήκε το μόνο πραγματικό μυστικό του Τεκτονισμού και μόνος του θα προσπαθήσει να το δώσει δώρο στον κόσμο
-
Κείμενο από το «Θησαυρό της Τεκτονικής Σκέψης» (.A Treasury of Masonic Thought) του αδ. Joseph Fort Newton (1880-1950)
μεταφρ. ΟΥΤΙΣ
http://filotektonvolos.blogspot.gr/