Oι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν παρακολουθήσει την ταινία «Ο Πόλεμος των Άστρων» (Star Wars), βλέπουν μόνο μια καλή ή μια κακή ταινία. Ορισμένοι δεν αφιερώνουν χρόνο για να την αναλύσουν και σε άλλους τους αρέσει χωρίς να γνωρίζουν πραγματικά το γιατί. Και μερικοί άνθρωποι τη μισούν, για διαφορετικούς λόγους. Πολλοί ισχυρίζονται ότι τα αφηγηματικά εμπορικά έργα δεν αξίζουν να αναλυθούν μέσα από μία Γιουνγκιανή προοπτική. Αντί αυτών, θα πρέπει να προσβλέπει κανείς σε ταινίες περισσότερου ψυχολογικού προφίλ. Όμως ο Jung ενδιαφερόταν για το συλλογικό υποσυνείδητο. Αν, λοιπόν, μια ταινία είναι συνειδητά Γιουνγκιανή, τότε δεν είναι το υποσυνείδητο περιεχόμενο που παρουσιάζεται, αλλά το συνειδητά Γιουνγκιανό περιεχόμενο. Αυτό που λέω είναι ότι, αν θέλετε να αναζητήσετε υποσυνείδητα αρχέτυπα ή αποδείξεις για τις θεωρίες του Jung, θα πρέπει να απευθυνθείτε και στις εμπορικές αφηγηματικές ταινίες, οι οποίες δε στοχεύουν στην ψυχολογική αυτοπραγμάτωση, αλλά να βγάλουν χρήματα. Εκεί βρίσκεται η πραγματική απόδειξη ότι τα υποσυνείδητα αρχέτυπα του Jung υπάρχουν.
Εάν αφιερώσετε χρόνο να αναλύσετε το “Star Wars” θα δείτε αυτό που ο George Lucas ισχυρίζεται: «ένα μεγάλο κλασικό ηρωϊκό έπος, που ασχολείται με τις κλασικές ερωτήσεις για τη θρησκεία και την ιστορία και βασίζεται σε μία ψυχολογική θεματική, καθώς διαδραματίζεται στο φουτουριστικό σκηνικό του διαστήματος».
Θα προσπαθήσω να παρουσιάσω ορισμένες πτυχές από την ψυχολογική βάση της ταινίας και επίσης να επισημάνω τους κύριους αρχετυπικούς χαρακτήρες.
