Σε μικρή απόσταση από την Μεγάλη Πυραμίδα του Χέοπος βρίσκεται η περίφημη Σφίγγα της Αιγύπτου που έχει κεφάλη γυναίκας, σώμα ταύρου, πόδια λιονταριού και φτερά αετού. Ποιά είναι, όμως, η σκοπιμότητα της ύπαρξής της μέσα στο χώρο των πυραμίδων της Γκίζας, κάτω από τα πόδια της ''Μεγάλης Πυραμίδας'' και τί παριστάνει;
Ας πάρομε τα πράγματα από την αρχή. Σφίγγες είναι κατά την ''Μυθολογία'' διάφορα τέρατα που τα μέλη του σώματός των αποτελούνται από διάφορα του ενός όντα. Ήταν άγρια τέρατα, σιωπηλά και αινιγματικά. Τέτοιες ''Σφίγγες'' κατά την αρχαιότητα υπήρχαν σε διάφορα μέρη του τότε γνωστού κόσμου και είχαν περιβληθεί με διάφορες μυθολογικές ιστορίες.
Στην Αρχαία Ελλάδα ήταν γνωστή η Σφίγγα της Βοιωτίας πού είχε πρόσωπο και στήθος γυναίκας, σώμα λιονταριού, φτερά όρνιθας και ουρά φιδιού. Καθόταν στο όρος Φικίον και περίμενε τούς διερχόμενους στους οποίους έβαζε το γνωστό περίφημο αίνιγμα: «Τι εστίν ό, μίαν έχων φωνήν, τετράπουν και δίπουν και τρίπουν γίγνεται;» και εφόσον όπως ήταν επόμενο οι διαβάτες που δεν έβρισκαν την λύση τούς κατέτρωγε.
Λέγεται ότι από εκεί πέρασε και ο Οιδίποδας και συναντήθηκε με την Σφίγγα, η οποία του έθεσε και σε αυτόν το ίδιο αίνιγμα. Ο Οιδίποδας έδωσε τη σωστή απάντηση: ''Ο Ανθρωπος''… και η Σφίγγα από το κακό της έπεσε στο γκρεμό και σκοτώθηκε. Όλες οι Σφίγγες χαρακτηρίζονται από τις ιδιότητες του ''κρυψίνους'', αυτός πού κρύβει την σκέψη του και του ''αινιγματώδους''. Συνεπώς η ''Σφίγγα των Πυραμίδων της Αιγύπτου'' πρέπει να εξετασθεί από την άποψη τί κρύβει αυτή η σκέψη της και τί αίνιγμα μάς δίνει.
Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι η Σφίγγα κτίστηκε από τα μέλη ''Μυστικής οργάνωσης'' και πως υπάρχει ένας απόκρυφος σύνδεσμος ανάμεσα στην ''Αινιγματική Σφίγγα και την Μεγάλη Πυραμίδα''. Πρώτα απ' όλα είναι απόλυτα βέβαιο ότι την Σφίγγα την έκτισαν άνθρωποι μεμυημένοι και μάλιστα από τον κύκλο των Ιερατείων. Το ότι απαγορευότανε στους εκάστοτε Φαραώ να μπαίνουν μέσα στην Μεγάλη Πυραμίδα είναι απολύτως βέβαιο και πλήρως δικαιολογημένο, όχι όμως από την άποψη της προσβολής τού Θρησκευτικού αισθήματος του λαού, αλλά για την προστασία της ίδιας της Ζωής τού Φαραώ.
Και αυτό γιατί το Αιγυπτιακό Ιερατείο ήξερε πολύ καλά την ενεργειακή συμπεριφορά τού εσωτερικού της Πυραμίδας, ήξεραν δηλαδή ότι μέσα στην αίθουσα του Βασιλιά γινότανε μία απώλεια μάζας -ενέργειας από κάθε ζωντανό οργανισμό πού θα έμπαινε μέσα, όπως ακριβώς έχει αποκαλύψει ο Πυθαγόρας για τα ''ενεργειακά πυραμιδικά φαινόμενα''. Το ίδιο έγινε, ακριβώς και στα χρόνια μας, όταν ο τότε αρχηγός της Σοβιετικής Ένωσης Κρούτσεφ επισκέφθηκε την ''Μεγάλη Πυραμίδα'' και δεν τόλμησε να μπει μέσα, ύστερα από επίμονες και απαιτητικές συστάσεις των μυστικών υπηρεσιών της χώρας του.
Επίσης υποστηρίζεται πώς η Σφίγγα χρησίμευε σαν μια δευτερεύουσα αντλία, εφόσον βρίσκεται πλησιέστερα στο ποτάμι. Η άποψη αυτή σε συσχετισμό με όλο το υδραυλικό σύστημα πού περιγράφει για να βρει τον τρόπο ανύψωσης των μεγάλων ογκολίθων για την κατασκευή της Πυραμίδας είναι αρκετά εύλογη, όμως θα πρέπει εάν αληθεύει να είναι όχι η βασική αιτία της ύπαρξης της Σφίγγας αλλά να είναι μια επικουρική πιθανότητα.
Όλα λοιπόν αυτά τα συμπεράσματα και οι θεωρίες καθώς και άλλες απόψεις πού είδαν το φώς της δημοσιότητας, όχι μόνο δεν μας φωτίζουν το αίνιγμα, αλλά μας περιπλέκουν ακόμα περισσότερο την πραγματική αλήθεια. Ξεκινάμε με τις παραδοχές ότι η Σφίγγα κρύβει ένα μυστικό και μας δίνει και ένα αίνιγμα για να βρούμε την λύση του και ότι η Σφίγγα της Γκίζας την έφτιαξαν άνθρωποι από το περιορισμένο περιβάλλον των ιερατείων πού ήταν μυημένοι στα απόκρυφα μυστικά των.
Αφού λοιπόν η ιδέα, η σκέψη βγήκε από τα μεμυημένα μέλη των ιερατείων θα πρέπει να χρησιμοποίησαν την γνωστή μόνο σ 'αυτά απόκρυφη γλώσσα τους. Ο απόκρυφος ιερατικός κώδικας πού χρησιμοποιούσαν τα διάφορα μαντεία και ειδικότερα το ''Μαντείο των Δελφών'', ήταν ο κώδικας της α ρ ι θ μ ο λ ε ξ ί ας και όχι της αριθμοσοφίας.
Έτσι εφαρμόζοντας τον ιερατικό κώδικα του ''Μαντείου των Δελφών'' στη λέξη «Η Σφίγξ» βρίσκουμε το μυστικό πού περικλείει μέσα της η Σφίγγα. Βρίσκουμε ότι η αριθμητική αξία της φράσης «Η Σφίγξ» είναι ο κωδικός αριθμός 781 πού αντιστοιχεί στην αριθμητική αξία της φράσης «ΣΥΝ ΠΑΝ».
Το απόκρυφο μυστικό πού περικλείει μέσα της η Σφίγγα είναι το «ΣΥΝ ΠΑΝ» το οποίο προέρχεται από το σημερινό ΣΥΜΠΑΝ, διότι ως γνωστό στα αρχαία χρόνια δεν υπήρχε η λέξη σύμπαν, πράγμα πού έγινε αργότερα με μετατροπή τού γράμματος (ν) προ του γράμματος (π) σε (μ) όπως ακριβώς γίνεται με την λέξη συν-παίκτης, συμπαίκτης. Επίσης η απόδειξη αυτή ότι η Μεγάλη Πυραμίδα της Αιγύπτου παριστάνει το ΣΥΜΠΑΝ με όλους τούς νόμους της δημιουργίας μας το έχει αποδείξει περίτρανα ο Πυθαγόρας.
Από αυτό σε συνδυασμό με το αποκαλυμμένο μυστικό της Σφίγγας βγαίνει το συμπέρασμα ότι η Σφίγγα έχει άμεση σχέση με την Μεγάλη Πυραμίδα και αποτελεί την προμετώπη της. Εκτός από το μυστικό πού έχει μέσα της η Σφίγγα μας ζητάει να βρούμε τη λύση του αινίγματος που βγαίνει από την μορφή της, δηλαδή: «Πού ʼνθρωπος τε και Ταύρος και Ιέραξ και Λέων συνεισί;» πού σημαίνει: «Πού συνυπάρχουν και ο ʼνθρωπος και ο Ταύρος και ο Λέων και ο Αετός;».
Προφανώς βέβαια συνυπάρχουν στην Αιγυπτιακή Σφίγγα πού παριστάνει το Σύμπαν. ʼρα συνυπάρχουν στο Σύμπαν ή αλλιώς το Σύμπαν αποτελείται από αυτά τα 4 στοιχεία. Όμως αυτά τα 4 στοιχεία οι Αρχαίοι Έλληνες τα εξομοίωναν με τα 4 στοιχεία της μορφής της φύσης, δηλαδή ΝΕΡΟ (ΥΓΡΑ), ΓΗ (ΣΤΕΡΙΑ), ΑΕΡΑΣ (ΑΕΡΙΑ), και ΦΩΤΙΑ (ΕΝΕΡΓΕΙΑ).
Επίσης τα ίδια σύμβολα συνυπάρχουν και στα σημεία του ορίζοντα, δηλαδή αντίστοιχα στον Βορρά ο ʼνθρωπος (Νερό), στην Ανατολή ο Ταύρος (Γη), στην Δύση ο Αετός (Αέρας) και στο Νότο ο Λέων (Φωτιά). Με άλλα λόγια η λύση του αινίγματος της ''Σφίγγας της Αιγύπτου'' είναι ότι το Σύμπαν αποτελείται από τέσσερεις μορφές στοιχείων, Υγράς μορφής, Στερεάς μορφής, Αερίου μορφής, και Ενεργειακής μορφής. Σχετικά με τις παραπάνω 4 μορφές των στοιχείων της φύσης όπως παρουσιάζονται στην Σφίγγα και αναφέρονται από τούς Αρχαίους Έλληνες σοφούς με τούς συμβολισμούς: ʼνθρωπος / Νερό, Ταύρος / Γή, Αετός / Αέρας, και Λέων / Φωτιά παρατηρούμε ότι οι συμβολισμοί αυτοί υπεισήλθαν και στην Χριστιανική Θρησκεία.
Στις Χριστιανικές Εκκλησίες απεικονίζονται οι τέσσερεις ευαγγελιστές Ματθαίος, Μάρκος, Λουκάς, και Ιωάννης καθένας τους με ένα από τα παραπάνω 4 σύμβολα - στοιχεία. Μάλιστα η απεικόνιση των Ευαγγελιστών γίνεται στην επιφάνεια των 4 κολονών πού συγκρατούν τον θόλο της Εκκλησίας.
Αλλά και στο βιβλίο της Αποκάλυψης τού Ευαγγελιστή Ιωάννη διαβάζομε την ίδια ακριβώς υπερβατική αλήθεια: «...... και εν μέσω του θρόνου και κύκλω του θρόνου τέσσερα ζώα γέμοντα οφθαλμόν έμπροσθεν και όπισθεν, και το ζώοντο πρώτον όμοιον Λέοντι, και το δεύτερον ζώον όμοιον Μόσχω και το τρίτον ζώον έχων το πρόσωπον ως ʼνθρωπος και το τέταρτον ζώον όμοιον Αετώ πετομένω»
