Ο άνθρωπος είναι διττός: θνητός κατά την τωρινή του εκδήλωση και ταυτόχρονα αθάνατος, σύμφωνα με τον πυρήνα του, τον σπινθήρα του πνεύματος. Μέσω της μεταμόρφωσης σχηματίζεται από τις δυνάμεις του σπινθήρα του πνεύματος ο αθάνατος άνθρωπος.
Η διδασκαλία του Ροδόσταυρου βασίζεται στη Σοφία της Συμπαντικής Διδασκαλίας, η οποία αποκαλύφθηκε και αποκαλύπτεται στους ανθρώπους που την αναζητούν. Τα γραπτά των κλασικών Ροδόσταυρων είναι μια έκφραση αυτής της διδασκαλίας. Σ’ αυτά η αρχαία γνώση των μυστηρίων συνετέθη με τα μυστήρια του Χριστιανισμού σε μια σύνθεση την οποία μπορούμε να ονομάσουμε εσωτερικό Χριστιανισμό.
Ο Jan van Rijckenborgh (1896-1968) και η Catharose de Petri (1902-1990), οι πνευματικοί οδηγοί του Lectorium Rosicrucianum, επανεξέδωσαν τα κλασικά γραπτά των Ροδόσταυρων και τα εξήγησαν με τρόπο κατανοητό για τους μαθητές μιας σύγχρονης Πνευματικής Σχολής.
Γνωστικισμός και Ερμητική Σοφία
Η σημερινή διδασκαλία των Ροδόσταυρων στο Lectorium Rosicrucianum είναι μέρος της Γνωστικής-Ερμητικής παράδοσης. Από την άποψη της πρακτικής εφαρμογής είναι προσαρμοσμένη στις απαιτήσεις του εξατομικευμένου σύγχρονου ανθρώπου.
Η Γνώση –η γνώση του Θεού– δίνεται στον άνθρωπο ως δύναμη φωτός που οδηγεί στην εσωτερική κατανόηση των σχέσεων μεταξύ Θεού, ανθρώπου και κόσμου. Πολλές πτυχές αυτής της γνώσης εκφράζονται στα γραπτά του Ερμή του Τρισμέγιστου, γραπτά που επίσης ερμηνεύτηκαν και επανεκδόθηκαν από τον Jan van Rijckenborgh και την Catharose de Petri υπό τον τίτλο «Η Πρωταρχική Αιγυπτιακή Γνώση».
Στο πλαίσιο αυτό, η παρούσα διδασκαλία των Ροδόσταυρων στο Lectorium Rosicrucianum βασίζεται σε τρεις θεμελιώδεις αρχές.
Ο Άνθρωπος, ένας Μικρόκοσμος
Ο άνθρωπος είναι μια πολυδιάστατη οντότητα, ένας μικρόκοσμος, που δεν μπορεί να εκδηλωθεί πλήρως στα πλαίσια του υλικού κόσμου, επειδή κατάγεται από μια άλλη τάξη. Το πρωταρχικό του πεδίο ζωής δεν υπόκειται στο θάνατο και την παροδικότητα, και η αποστολή του είναι να επιστρέψει στην περιοχή της άφθαρτης ζωής.
Δύο πεδία ζωής – γέννηση και θάνατος
Η αντίληψη του ανθρώπου ως μικρόκοσμου και η διδασκαλία για την ύπαρξη δύο πεδίων ζωής αποτελούν το κέντρο της φιλοσοφίας της Σχολής. Το πεδίο ζωής της αιωνιότητας δεν είναι ταυτόσημο με το υπερπέραν. Το υπερπέραν είναι απλώς η αντανάκλαση αυτού του κόσμου («αντανακλαστική σφαίρα») και η κατοικία των νεκρών. Το υπερπέραν είναι επίσης προσωρινό, όπως ο εδώ κόσμος. Ο εδώ κόσμος και το υπερπέραν είναι οι δύο όψεις ενός νομίσματος, που οι Ροδόσταυροι το ονομάζουν «διαλεκτική», δηλαδή κόσμο των αντιθέσεων και της δυαδικότητας. Τίποτα στη διαλεκτική δεν διαρκεί, αργά ή γρήγορα όλα αντιστρέφονται στο αντίθετό τους: το καλό σε κακό, η μέρα σε νύχτα, η ειρήνη σε πόλεμο κ.λπ.
Ο ανθρώπινος μικρόκοσμος περιστρέφεται σε μια μακριά αλυσίδα μετενσαρκώσεων από τον εδώ κόσμο στο υπερπέραν και πίσω στον εδώ κόσμο. Συλλέγει έτσι μια σειρά εμπειριών που τον βοηθούν να ωριμάσει και τελικά να φτάσει σε μια εσωτερική μεταστροφή. Η μεταστροφή αυτή βασίζεται στην εμπειρία και στην άμεση κατανόηση ότι σαν θεϊκοί μικρόκοσμοι δεν ανήκουμε στον κόσμο της διαλεκτικής, και οδηγεί στην αναζήτηση της αληθινής, αιώνιας ύπαρξής μας.
Ενδούρα και μεταμόρφωση
Αυτό οδηγεί στην τρίτη θεμελιώδη αρχή της διδασκαλίας: την οδό του εσωτερικού ανθρώπου από την φθαρτή στην αιώνια, αθάνατη ζωή μέσω της μεταμόρφωσης, του μεγάλου μετασχηματισμού της ψυχής, του πνεύματος και του σώματος.
Το σημείο εκκίνησης για αυτή την οδό δεν είναι η συνείδηση του εγώ που προέρχεται από τον εφήμερο «διαλεκτικό» κόσμο. Ο άνθρωπος έχει στην καρδιά του μία αθάνατη αρχή, έναν πνευματικό σπινθήρα – το «Ρόδο» των Ροδόσταυρων. Ακολουθώντας αυτή την πνευματική αρχή σαν μια πανάρχαια προανάμνηση, ο άνθρωπος μπορεί να βρει το δρόμο της επιστροφής προς την πρωταρχική του κατάσταση και να τον βαδίσει.
Για τον σκοπό αυτό πρέπει να ξεπεράσει τον εγωκεντρισμό του και τα δεσμά του με την ύλη βαδίζοντας την ατραπό της «ενδούρα» (endura) – της υπερνίκησης του παλαιού εγώ. Αυτή η διαδικασία οδηγεί σε μια νέα εμψύχωση, που τροφοδοτείται από τις δυνάμεις του πεδίου ζωής της αθανασίας. Βρίσκει την κορύφωσή της στον πλήρη μετασχηματισμό του ανθρώπου ως προς το πνεύμα, την ψυχή και το σώμα, στην μεταμόρφωση.
Πνευματική εργασία στην υπηρεσία των ανθρώπων
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι Ροδόσταυροι αναζητούν μια απόδραση από τον κόσμο. Η συνείδηση της αγάπης και της συμπόνιας για την ανθρωπότητα και όλη την εκδηλωμένη δημιουργία είναι κεντρικά στοιχεία στην ροδοσταυρική ατραπό. Υπηρεσία προς τους ανθρώπους σημαίνει για τους Ροδόσταυρους να μεταφέρουν το πνευματικό φως σε όλους τους ανθρώπους που το ζητούν.
Μια συμβολική εικόνα λέει για τους Ροδόσταυρους ότι στέκονται «με την πλάτη τους προς στο φως». Αυτό σημαίνει ότι εργάζονται μέσω του φωτός και με το φως, αυτή όμως η υπηρεσία τους πραγματοποιείται στο πεδίο εργασίας αυτού του κόσμου. Συμβολικά αυτή είναι η εργασία του «φύλακα των συνόρων» την οποία αναλαμβάνει ο Χριστιανός Ροδόσταυρος στο τέλος του «Αλχημικού Γάμου».