Τα Ταρώ αποτελούν την αρχαιότερη ίσως αρχετυπική σύνθεση της ανθρώπινης σοφίας. Χάρη στο δυναμικό αυτής της σύνθεσης η όλη ιδέα επιβίωσε κάτω από αντίξοες συνθήκες και έφτασε ακέραιη στο ανατομικό τραπέζι της επιστήμης της ψυχολογίας, της οποίας απετέλεσε αντικείμενο μελέτης εξαιτίας των ερευνών του Κ. Γκ. Γιουνγκ πάνω στο συμβολισμό και τα αρχέτυπα. Η σειρά των Καρτών που θα παρουσιάσουμε, είναι ένα ισχυρό βοήθημα για όσους επιθυμούν να μελετήσουν βαθύτερα όσα αφορούν τα Ταρώ και τη σχέση τους με τον άνθρωπο.
Τα Ταρώ είναι ένα σύστημα αρχετυπικών εικόνων. Ο χρόνος και ο τόπος προέλευσής τους δεν είναι γνωστός με ακρίβεια, αλλά τα πρώτα ιστορικά στοιχεία για την ύπαρξή τους εμφανίζονται λίγο πριν το 1450. Αρκετοί ισχυρίζονται πως έρχονται από την αρχαία Αίγυπτο εξαιτίας των αντιστοιχιών που παρουσιάζουν σαν αρχέτυπες εικόνες με χαρακτηριστικά εκείνου του πολιτισμού.
Τα Ταρώ χαρακτηρίζονται από 22 Κάρτες που ονομάζονται σήμερα Ατού, ή Κάρτες της Μεγάλης Αρκάνα και 56 Κάρτες της Μικρής Αρκάνα χωρισμένες στις τέσσερις κατηγορίες των Ράβδων, των Σπαθιών, των Κυπέλλων και των Δίσκων.
Οι πρώτες Κάρτες Ταρώ στην Ευρώπη αναφέρονται το 1422 και έχουν την ονομασία trion.fi. Η λέξη Ταρώ κάνει την εμφάνιση της το 1516 και προέρχεται από την ονομασία tarrochi που είχε δοθεί στις Κάρτες. Αρχικά οι ιστορικές πληροφορίες δείχνουν πως χρησιμοποιούνταν για χαρτοπαίγνιο ιδιαίτερα στην τουρκοκρατούμενη Αίγυπτο όπου οι Κάρτες της Μεγάλης Αρκάνα αφαιρούνταν εξαιτίας της απαγόρευσης απεικόνισης προσώπων από τη μωαμεθανική θρησκεία.
Πολλοί ήταν εκείνοι που ασχολήθηκαν με τα Ταρώ. Αξίζει να αναφέρουμε το Μαρσίλιο Φιτσίνο, τον Κουρτ ντε Γκεμπελίν που αναφέρει πως τα Ταρώ είναι το ζωντανό παράδειγμα της αρχαίας σοφίας και αναφέρεται σαν βιβλίο του Θοθ, τον Ετέιλα και φυσικά τον Αλφόνς Λουί Κονστάν που έγραφε με το ψευδώνυμο Παπύς. Αργότερα τα Ταρώ γίνονται αντικείμενο εξονυχιστικής μελέτης από Εσωτερικές ομάδες και Τάγματα όπως αυτό της Χρυσαυγής. Ο Ζεράρ Ανκός διεγείρει το ενδιαφέρον των Άγγλων εσωτεριστών και ο Μακ Γκρέγκορ Μάδερς εκδίδει το πρώτο μελέτημα σε ένα μικρό φυλλάδιο. Ακολουθεί ο Α. Ε. Γουέιτ, ο Άλιστερ Κρόουλι, ο Πολ Φόστερ Κέιζ και ο Ίσραελ Ρε-γκάρντιε, που εκδίδει το σύστημα Ταρώ της Χρυσαυγής με ορισμένες παραλλαγές.
Την ιδέα για την εικαστική απόδοση συνέλαβε η Dolores Ashcroft-Nowicki. Η μεγάλη Αρκάνα ζωγραφίστηκε από την Josephine Gill (The Gill Tarot), ενώ οι αυλικές κάρτες και η μικρή Αρκάνα ζωγραφίστηκαν μερικά χρόνια αργότερα από τον Anthony Clark (Τα μαγικά Ταρό). Η πλειοψηφία των σκηνών της Μεγάλης Αρκάνα θα είναι πιο οικίες σε εκείνους που είναι ήδη εξομοιωμένοι με την τράπουλα του Rider-Waite (Waite Smith) ή άλλες που στηρίζονται στον συμβολισμό της Χρυσαυγής. Παρόλα αυτά, μερικές κάρτες όπως ο Μάγος και ο Ιερέας (Ιεροφάντης) παρουσιάζουν μια Αιγυπτιακή επιρροή.
Η Μικρή Αρκάνα, από τον αριθμό δύο έως δέκα, είναι ένας συνδυασμός από σχήματα και κουκκίδες. Μερικές κάρτες έχουν κάτι περισσότερο από το νούμερο στο χρώμα
διευθετημένο σε ένα πρότυπο, το οποίο έχει βαρυσήμαντη σημασία. Μερικές έχουν σκηνές, κάποιες μονάχα φόντο και άλλες φόντο με ανθρώπους. Ο Clark είναι επίσης ένας ταλαντούχος καλλιτέχνης και η απόδοσή του έχει ταυτόχρονα τόσο πλούσιο χρώμα όσο και λεπτομέρεια, ειδικά στις αυλικές κάρτες.
Είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες κάρτες στην Δυτική Μυστηριακή παράδοση για εκείνους που αναζητούν μια εσωτερική τράπουλα που δεν είναι εξ’ ολοκλήρου βασισμένη στην Χρυσαυγή. Αν και η δημιουργός της τράπουλας Josephine Gill δεν χρησιμοποιεί τα Ταρό για μαντεία, ο σύζυγός της τη χρησιμοποιεί και αυτή παραδέχεται ότι τόσο η μαντεία όσο και η “....εξερεύνηση των άγνωστων επιπέδων της εμπειρίας” είναι έγκυρες χρήσεις αυτής της τράπουλας.
Θα σας παρουσιάζουμε τη Μεγάλη Αρκάνα μιας σειράς που σχεδιάστηκε σχετικά πρόσφατα και πιστεύουμε πως έχει πολλά να προσφέρει σε εκείνους που επιθυμούν να μελετήσουν ένα αυτοδύναμο σύστημα εσωτερικής εξάσκησης και μελέτης της πανάρχαιας Σοφίας.
0 - Ο Τρελός
Η Κάρτα απεικονίζει την είσοδο του Τρελού στην εκδήλωση. Με φόντο τα παγωμένα βουνά, αλλά και με λαμπερή λιακάδα, γεννιέται ένα πέρασμα από την Κοσμική Νύχτα. Έρχεται ο Τρελός από μια άλλη κατάσταση συνείδησης. Μαζί του κουβαλάει σε ένα ξύλινο ραβδί ένα σακούλι. Εκεί μέσα βρίσκονται οι αναμνήσεις από την αληθινή του φύση. Καθώς κοιτάζει ίσια μπροστά, οι μνήμες του αρχίζουν να ξεθωριάζουν. Ο Σείριος, το άστρο του Κυνός, ο παντοτινός φύλακας και η Σελήνη παρακολουθούν το Γιο να πατάει το πόδι του στο κατώφλι του πεπρωμένου. Έχουν εφοδιάσει καλά το δημιούργημά τους για τη μεγάλη πορεία. Το ραβδί θα γίνει στο τέλος η Μαγική Ράβδος της Δύναμης.
Οι κάλτσες του έχουν τα χρώματα της Γης και υποδηλώνουν τον τελικό προορισμό της μακρυνής του πορείας. Στο στήθος του φέρει το φτερωτό ηλιακό δίσκο, σύμβολο της κληρονομιάς του. Ο σκύλος εδώ είναι ο Άνουβις, ο φύλακας της Ίσιδας και αντίθετα με τις άλλες κάρτες προπορεύεται και ετοιμάζει το δρόμο. Ο Τρελός μπαίνει σε έναν κόσμο παγερό και αφιλόξενο. Ο Ήλιος όμως είναι αρκετά κοντά για να τον ζεστάνει και να τον ενθαρρύνει και ταυτόχρονα αρκετά μακριά για να δίνει στη νεαρή ψυχή την εντύπωση πως είναι αυθύπαρκτη και αυτοδύναμη.... Η μεγάλη περιπέτεια άρχισε.
1 - Ο Μάγος
Σε αυτή την Κάρτα ο Μάγος είναι Αιγύπτιος. Στο φόντο διακρίνεται μια κόλουρη πυραμίδα με καθαρές συμμετρικές γραμμές και τετραγωνισμένο σχήμα. Αυτός ο τετραγωνισμός είναι σύμβολο του Αρχιτέκτονα, μια άλλη μορφή για το Μάγο. Η τέχνη του οικοδόμου είναι η τέχνη της ανάπτυξης, της αύξησης και αυτό συμβολίζεται με τα ρόδα και τα κρίνα που φυτρώνουν πάνω στα λευκά τετράγωνα του μονοπατιού. Τα λουλούδια δένουν αρμονικά με το σύνολο υποδηλώνοντας τους σπόρους που φυτεύει ο Μάγος και που ταυτίζονται με το περιβάλλον χωρίς να παρενοχλούν τον εξελικτικό δρόμο.
Η Ράβδος που κρατάει ψηλά, έχει τη μορφή του Κηρυκείου και συμβολίζει την ισορροπία όλων των πραγμάτων, χωρίς την οποία κανένα σχέδιο δεν μπορεί να καρποφορήσει. Το Κύπελλο συμβολίζει τη γνώση και τη σοφία, το ξίφος τη δύναμη και ο κίτρινος δίσκος τον έλεγχο του Μάγου πάνω στη Γη. Ο Μάγος έχει στη μέση του τον Ουροβόρο, πράγμα που σημαίνει ότι έχει πετύχει τη δική του επίτευξη, συμπληρώνοντας έναν κύκλο. Το σύμβολο του άπειρου υπονοεί εκείνον που μπορεί να εργαστεί τόσο στους ανώτερους όσο και τους κατώτερους κόσμους και έχει σχέση με τον Ερμή και τον Άνουβι, τον Ψυχοπομπό και Αγγελιαφόρο.
2 - Η Μεγάλη Ιέρεια
Σε αυτή την Κάρτα παρατηρούμε προσεκτικά τον τρόπο με τον οποίο αποδίδεται το υδάτινο ένδυμα της μορφής που ρέει. Από εδώ και πέρα όπου συναντάμε νερό στις Κάρτες των Ταρώ, θα πρέπει να γνωρίζουμε πως προέρχονται από το μανδύα της Μεγάλης Ιέρειας. Το σχήμα που παίρνει ο μανδύας στο στήθος της, εκεί όπου υπάρχει ο σταυρός, είναι ένα από τα πιο ιερά και πιο αρχαία. Παρομοιάζεται με το Λαβύρινθο και το Γαλαξία.
Πίσω της υπάρχει μια ροδιά, σύμβολο της γονιμότητας και της Περσεφόνης. Στις δύο Στήλες υπάρχουν σχήματα που μοιάζουν με φωτιές, αλλά είναι και αυτά ροδιές. Το ρόδι συμβολίζει επίσης την Κρυφή Σοφία το κρυμμένο κέντρο. Το στέμμα της είναι σύμβολο της Πανσελήνου ανάμεσα στα κέρατα της αιγυπτιακής θεάς Άθορ. Η όλη Κάρτα εμπνέει το αίσθημα μιας απόκοσμης, μακρινής, αποσυρμένης αλλά και πανίσχυρης δύναμης που έχει κάθε στιγμή τη δυνατότητα να εκδηλωθεί. Η Μεγάλη Ιέρεια είναι ο ύψιστος αντιπρόσωπος της Ιερής Σοφίας, της sancta sophia, του Άγιου Πνεύματος έτσι όπως φαίνεται από τη θηλυκή του όψη και οι άνθρωποι της έδωσαν πολλά ονόματα όπως, Παρθένος, Άστρο της Θάλασσας ή Πηγή της Σοφίας.
3 - Η Αυτοκράτειρα
Η Αυτοκράτειρα παρουσιάζεται εδώ με γόνιμη εμφάνιση. Η απαλότητα της πρασινάδας, καθώς και η αντίθεση με τα σκοτεινά δέντρα, διαμορφώνουν μια καταπραϋντική ατμόσφαιρα που εγκυμονεί ταυτόχρονα κάτι το εκπληκτικό και ενεργητικό. Το περιστέρι στην κελτική μυθολογία είναι ένα πολύ σημαντικό σύμβολο και σημαίνει «αυτό που έρχεται από πάνω». Η Αυτοκράτειρα πατάει τη Σελήνη και ελέγχει όλα όσα συμβολίζει, όπως η ένωση των δύο φύλων στο φυσικό πεδίο.
Τα στηρίγματα του θρόνου της, θυμίζουν το σχήμα που είχε στη θέση της καρδιάς, κοντά στο λαιμό η Μεγάλη Ιέρεια, ενώ στα πόδια της μεγαλώνουν σιτηρά, ακόμη ένα σύμβολο της γονιμότητας αυτής της Κάρτας. Τα δώδεκα άστρα συμβολίζουν τα δώδεκα ζώδια κάτω από τα οποία γεννήθηκαν όλα τα πλάσματα πάνω στο πρόσωπο της γης. Η Αυτοκράτειρα είναι μια πιο γήινη έκδοση της Μεγάλης Ιέρειας όπως και ο Μάγος που είναι μια πιο εξωτερική έκφραση του Τρελού. Είναι η Μητέρα Γη και ταυτόχρονα η Αφροδίτη, που σύμφωνα με μια εσωτερική παράδοση, κρύβει μέσα της το αρχέτυπο της τελειοποιημένης Γης. Η Κάρτα όμως δεν αντιπροσωπεύει μόνο την Αφροδίτη, αλλά όλες τις θεές που κυβερνούν την έκφραση στη μορφή, ακόμη και την αρχή της μητρότητας.
4 - Ο Αυτοκράτορας
Η δύναμη αυτής της Κάρτας πηγάζει από τα ιδιαίτερα χρώματα που χρησιμοποιούνται. Υπάρχει ένας πλούτος από κόκκινο και πορτοκαλί, που αιχμαλωτίζει το μάτι και τονώνεται από τις αντιθέσεις της περικεφαλαίας και του ενδύματος του Αυτοκράτορα. Παντού υπάρχει μια αίσθηση δύναμης, μια εγρήγορση και μια ετοιμότητα για δραστηριοποίηση. Είναι ένας κραταιός βασιλιάς για όσους βρίσκονται υπό την εποπτεία του.
Πίσω του υπάρχουν ηφαίστεια που διαμορφώνουν τη γη. Το νερό όμως δείχνει πως η ζωή είναι έτοιμη να γεννηθεί σε αυτή την ηφαιστειογενή ζώνη. Εξάλλου ο Αυτοκράτορας κρατάει το Ανκχ, σύμβολο της αιώνιας ζωής. Στο αριστερό του χέρι κρατάει όλο τον κόσμο. Δε φοράει στέμμα, γιατί χρειάζεται ακόμη να πολεμήσει για το βασίλειο του. Το σώμα του είναι νεανικό, αλλά έχει κεφάλι γέρου, κάτι που υποδηλώνει τη Σοφία μέσα στην ωριμότητα του. Κάθεται πάνω σε υλικό βράχο, το βράχο της ύλης, ή της Ίσιδας -δεδομένου ότι Ίσιδα σημαίνει θρόνος. Καθισμένος στο θρόνο του ελέγχει τη γη. Παλιότερα όταν πέθαινε ο βασιλιάς, ο μόνος τρόπος για να τον διαδεχτεί κανείς ήταν να παντρευτεί τη χήρα βασίλισσα. Με άλλα λόγια έπρεπε να γίνει κυρίαρχος εκείνης που αντιπροσώπευε τη μάνα Γη.
5 - Ο Ιερέας
Εδώ ο Ιερέας δεν είναι εστεμμένος σαν τον Πάπα, έτσι όπως παρουσιάζεται σε άλλες κάρτες. Είναι υπηρέτης του Θεού με ξυρισμένο το κεφάλι σαν Αιγύπτιος των αρχαίων χρόνων. Ασκεπής, στέκει μπροστά στο Βωμό. Ακόμη και έτσι, όμως, είναι μια μορφή μεγάλης δύναμης. Οι σταυροί στα πόδια του είναι ισοσκελείς και συμβολίζουν τα τέσσερα στοιχεία. Το ότι βρίσκονται στα πόδια του σημαίνει πως τους ελέγχει. Τους ίδιους σταυρούς έχει και στα χέρια του. Ο μανδύας του είναι κόκκινος και άσπρος. Αυτά τα χρώματα συμβολίζουν τη Μεγάλη Μητέρα κι αυτός είναι ο Ιερέας της Ίσιδας.
Το τρίπτυχο περιδέραιό του αντιστοιχεί στην τριπλή μαργαριταρένια κορώνα, που του αποδίδεται σε άλλες σειρές των Ταρώ. Το τριπλό σύμβολο που κρατάει στα χέρια του απεικονίζει το πνευματικό, το νοητικό και το φυσικό επίπεδο ύπαρξης. Οι κρίνοι στη μία στήλη, συμβολίζουν την αγνότητα και τα τριαντάφυλλα τη σιγή. Οι κίτρινοι δίσκοι δίνουν ακόμη μια νύξη για το έλεγχο που έχει αποκτήσει ο Ιερέας πάνω στη γη. Στη θέση των γονατισμένων μορφών που υπάρχουν στις παραδοσιακές κάρτες βρίσκεται ένα κοχύλι. Αν κρατήσετε το κοχύλι στο αυτί σας, θα ακούσετε πράγματα που είναι μόνο για εσάς. Σε αυτό το σύμπλεγμα η μεταβίβαση του «λόγου» γίνεται μια βαθιά προσωπική εμπειρία.
6 - Οι Εραστές
Αυτή η Κάρτα σαν σύνολο, συγκεντρώνει τις νοητικές, πνευματικές και φυσικές δυνάμεις με τον πιο ασυνήθιστο τρόπο. Στο δέντρο πίσω από τον άντρα υπάρχουν λουλούδια, δηλαδή ο σπόρος, ενώ πίσω από τη γυναίκα υπάρχει ο καρπός. Στο Δέντρο της γυναίκας είναι τυλιγμένο το φίδι της Σοφίας. Εκείνη κοιτάζει ψηλά, προς τον Άγγελο, γιατί η θέση της στα Εσωτερικά Πεδία είναι τέτοια που της επιτρέπει να τον αντικρίζει. Ο άντρας παίρνει αυτό που εκείνη βλέπει, μέσα από τα απλωμένα χέρια της. Ο Άγγελος είναι ο Ραφαήλ και συμβολίζει τον Ήλιο χωρίς τον οποίο δε θα υπήρχε ζωή.
Πίσω από την ηλιακή αύρα της αγγελικής μορφής βλέπουμε την Κοσμική Νύχτα, που απαντάται συχνά σε αυτές τις Κάρτες και υποδηλώνει την Πρώτη Αρχή. Το διαμάντι στο μέτωπο του Αγγέλου εκπέμπει δύο ακτίνες προς τα κά¬τω, που εστιάζονται στον αφαλό των δύο μορφών, δηλαδή σε εκείνο το σημείο όπου το νεογέννητο χωρίζεται από τη μάνα και ξεκινά μια χωριστή ζωή. Παράλληλα, η δύναμη που διαγράφεται προς τα πάνω από το Βουνό -σύμβολο της αρσενικής δύναμης- εστιάζεται στις δεκτικές παλάμες του Αγγέλου. Έτσι δημιουργείται ένα λεπτό εξάκτινο άστρο, σύμβολο της ισορροπίας ανάμεσα στους κόσμους και τις αρχές.
7 - Το Άρμα
Το νόημα που υποδηλώνεται εδώ, είναι η σταθερότητα που εκτείνεται σε όλο το Σύμπαν. Το σκοτεινό δέρμα της μορφής υποδηλώνει δύναμη, αλλά και την όψη Εξολοθρευτής, τον καταστροφέα της μορφής. Αντί για τη συνηθισμένη πανοπλία που συναντάμε σε άλλες Κάρτες, φέρει την αιώνια και αμετάβλητη ζώνη του Ζωδιακού. Ο Ήλιος και η Σελήνη, είναι δυνάμεις που ισορροπούν το δρόμο του στην Ατραπό. Και εδώ φαίνεται να ταξιδεύει από μια άλλη διάσταση, κάτι που μας λέει πως η σταθερότητα έρχεται από τον αχανή κοσμικό Χρόνο. Οι μεγάλοι και αιώνια περιστρεφόμενοι τροχοί, που στηρίζουν το σχέδιο στο οποίο είναι χτισμένα όλα όσα ξέρουμε... και πολλά που δεν ξέρουμε.
Το ένδυμα, με τη μορφή του ουράνιου τόξου, μας υπενθυμίζει την κρυμμένη ενότητα που διαπερνάει και μοιράζεται σε όλα όσα αποτελούν το σταθερά εγκαθιδρυμένο σύμπαν μας. Η διάσπαση του Ενός σε πολλά δε σημαίνει την καταστροφή του Αρχέγονου Ένα. Το Ένα υπάρχει πάντα εκεί, μια αχανής σταθερότητα στην οποία μπορούμε να στηριζόμαστε απόλυτα. Η Σφίγγα συμβολίζει συνήθως τον Ένοικο στο Κατώφλι και τη δυνατότητα του ανθρώπου να εξελιχτεί. Κάτω από τα πόδια του αρματηλάτη υπάρχει ένα πολύ αρχαίο σύμβολο της υποχθόνιας φωτιάς και τα βραχιόλια στα μπράτσα του συμβολίζουν τον Ήλιο και τη Σελήνη.
8 - Η Δύναμη
Εδώ παρατηρείται ο συμβολισμός του Ερμή, με το σχήμα του άπειρου πάνω από το κεφάλι της γυναίκας και τη λουλουδένια ζώνη της. Όπως είναι γνωστό από τη μυθολογία, το παιδί του Ερμή και της Αφροδίτης ήταν και αρσενικό και θηλυκό. Το λιοντάρι είναι κόκκινο και συμβολίζει τις γήινες επιθυμίες. Η γυναίκα όμως το κρατά πολύ ευγενικά και ο λουλουδένιος δεσμός τους είναι πολύ εύθραυστος. Αυτό που τους κρατάει ουσιαστικά ενωμένους είναι η αμοιβαία εμπιστοσύνη. Η γυναίκα έχει τα μαλλιά της λυμένα κάτι που τον παλιό καιρό υποδήλωνε παρθενικότητα, εκείνο το είδος της αγνότητας που μπορεί να ελέγξει τα πάντα.
Σε άλλες κάρτες, αντί για λιοντάρι, συναντάμε συχνά μια στήλη. Αν και η στήλη είναι συχνά σπασμένη, η κάρτα δε σημαίνει καταστροφή, αλλά υποστήριξη. Βέβαια, η παρθένα με το λιοντάρι είναι η πιο συνηθισμένη εικόνα και υπονοεί την πνευματική θέληση που ελέγχει ευγενικά τη φυσική δύναμη. Η ίδια ιδέα απεικονίζεται και σε έναν από τους πίνακες του Μποτιτσέλι, που παριστάνει τη νίκη της Αφροδίτης πάνω στον Άρη.
9 - Ο Ερημίτης
Κυρίαρχο χαρακτηριστικό αυτής της Κάρτας είναι ο νυχτερινός ουρανός που συμβολίζει το μακρύ και σκληρό ανέβασμα μέσα στη σκοτεινή νύχτα της ψυχής. Μια ψυχή που αγωνίζεται στο ανοδικό της μονοπάτι προς το φως που κρατάει ο Ερημίτης. Ο Ερημίτης, είναι εκείνος που έχει κάνει το ταξίδι και έχει επιστρέψει για να βοηθήσει αυτούς που ακολουθούν. Όμως, το έργο του δεν έχει τελειώσει ακόμη. Μόλις έρθει κάποιος που μπορεί να κρατάει το φανό, πρέπει να γυρίσει και να ξαναρχίσει τον αγώνα του για τα πιο ψηλά πεδία.
Το εξάκτινο μέσα στο φανάρι είναι το αστέρι της ελπίδας. Εδώ φαίνεται ότι υπάρχει πάντα κάτι ανώτερο για να στοχεύει κανείς. Αυτό ισχύει ακόμη και για τον Ερημίτη που έφτασε πια στη χιονισμένη κορφή του βουνού. Είναι νόμος, όμως, πως για να συνεχίσει την εξέλιξη του πρέπει να βρεθεί κάποιος άλλος που θα ανέβει την κορφή και θα πάρει τη θέση του. Οι αστερισμοί που φαίνονται στην Κάρτα μαζί με το Κοσμικό Δέντρο, είναι ο Ωρίωνας και οι Πλειάδες και είναι πολύ σημαντικοί για την ανθρωπότητα. Πάνω από το χέρι του είναι ένα λαμπερό αστέρι, ο Σείριος, από όπου έρχεται ένα μεγάλο μέρος της διδασκαλίας για την εξέλιξη της ανθρώπινης συνείδησης.
10 - Ο Τροχός της Τύχης
Στο σχέδιο αυτής της Κάρτας υπάρχουν τρεις τροχοί. Ο Τροχός του Κόσμου, ο Τροχός του Χάους και ο Τροχός του Αδιαπέραστου Δακτυλίου που απαγορεύει την προσπέλαση. Βλέπουμε επίσης τα Τέσσερα Άγια Δημιουργήματα που συμβολίζουν την ανάδυση των τεσσάρων στοιχείων από το Σύμπαν και κρατούν σε συνοχή το σκελετό όλων των πραγμάτων. Η όλη κάρτα υποβάλλει μια αίσθηση λεπτής ισορροπίας που μπορεί σε κάθε στιγμή να καταρρεύσει. Όμως, υπάρχει και πάλι το ουράνιο τόξο, σαν σύμβολο της αιώνιας υποστήριξης που δόθηκε στον άνθρωπο.
Η Σφίγγα είναι σύμβολο εκείνου που μπορεί να ξεχάσει το ζωώδες σώμα του και να ανέβει πιο ψηλά από το υλικό του πεπρωμένο. Το σπαθί συμβολίζει το γεγονός ότι ο άνθρωπος μπορεί να αποκοπεί από όλες τις χαμηλές επιθυμίες της ζωής και το σημείο του άπειρου την αιωνιότητα του τροχού. Το φίδι υποδηλώνει τη σοφία και δείχνει ότι ο άνθρωπος θα υψωθεί πάνω από τον τροχό της τύχης μόνο όταν συγκεντρώσει σοφία. Η άλλη μορφή είναι ο Άνουβις και υποδηλώνει την ανάγκη να ακούσουμε τον αγγελιαφόρο, την εσωτερική μας φωνή και να ξεφύγουμε από τον τροχό του ζωδιακού.
11 - Η Δικαιοσύνη
Η Δικαιοσύνη εμφανίζεται εδώ αγνή, απλή και θεία. Σε αυτή την αίθουσα ζυγίζονται οι καρδιές. Μέσα από την αιώνια νύχτα ανατέλλουν δύο μεγάλες Στήλες. Ανάμεσα τους, σε ένα θρόνο από στέρεη πέτρα, κάθεται Αυτός που Ζυγίζει. Η ζωή που περάσαμε συμβολίζεται από το σταυρό Ανκχ. Ο Δικαστής είναι ο ίδιος ο Άνουβις. Στην Αιγυπτιακή Βίβλο των Νεκρών είναι εκείνος που αποφασίζει αν ο νεκρός θα πάει στην αίθουσα των ευλογημένων ή θα επιστρέψει πίσω. Το Ανκχ είναι σύμβολο της Ζωής και βέβαια σύμβολο της Ίσιδας. Ο Άνουβις είναι ο φύλακας της Ίσιδας, άρα ο φύλακας της ζωής, επειδή Εκείνη δίνει Ζωή. Το ένα σύμβολο οδηγεί στο άλλο. Στο ζυγό υπάρχει το κομμένο ψάρι, η μήτρα, το σύμβολο της γυναίκας σύμβολο που σημαίνει ότι υπάρχει ευκαιρία για αναγέννηση.
Ο Δικαστής περιμένει χωρίς πάθος και πίσω του ξεχύνεται ένα φως. Είναι τόσο λαμπερή η ακτινοβολία του που δεν υπάρχει σκιά για να αναζητήσεις, ένα μέρος να κρυφτείς -πουθενά δεν μπορείς να τρέξεις- για αυτό πρέπει να σταθείς μπροστά στην πλάστιγγα και να δεχτείς την κρίση. Όποια και να είναι αυτή θα είναι δίκαιη. Θα πάρεις αυτά ακριβώς που σου αξίζουν.
12 - Ο Κρεμασμένος
Η Μορφή εδώ είναι κρεμασμένη στο διάστημα και το χρόνο, όπως όλοι μας άλλωστε. Ο θυσιασμένος έχει λευκά μαλλιά και συνδέεται έτσι με την πρώτη και πιο αρχέγονη θυσία, τη σφαγή του Αμνού από την Αρχή του Κόσμου. Η εύθραυστη αλυσίδα που τον κρατάει πάνω από την άβυσσο έχει όλη την αντοχή της ζωικής δύναμης, την επιμονή για τη συνέχιση της ζωής. Τα βουνά που βρίσκονται στο βάθος, δείχνουν την καρτερία, την αντοχή, τη στερεότητα και την υπομονή που δείχνει η ζωή σε όλες τις μορφές της.
Οι δύο Στήλες είναι η Νέα Σελήνη και το τελευταίο Τέταρτο, που δείχνουν ότι κάτι έρχεται και κάτι απομακρύνεται, όπως η θυσία του Τρελού που διαρκώς έρχεται στην εκδήλωση και διαρκώς επιστρέφει στο ανεκδήλωτο, ένας τέλειος δημιουργικός κύκλος. Τα χέρια και το κεφάλι του διαμορφώνουν ένα τρίγωνο όπως και τα πόδια του, που υποδηλώνουν τη θυσία μέσα στη μορφή. Πάνω του σχηματίζονται διάφορα είδη σταυρών, στα κουμπιά του, στη ζώνη του και με τα λυγισμένα πόδια του που έχουν πάνω τους το κόκκινο χρώμα της θυσίας. Παρ’ όλο που η αλυσίδα του δείχνει εύθραυστη, πολλές φορές είναι πιο εύκολο να σπάσεις ατσάλινα δεσμά παρά μια αλυσίδα από λουλούδια.
13 - Ο Θάνατος
Φτάσαμε σε μια από τις πιο δύσκολες Κάρτες του Ταρώ. Βλέπουμε ένα πλεούμενο σε μια θάλασσα από νύχτα και αστέρια. Πίσω, ένας ήλιος στο χρώμα του αίματος σφύζει από ζωή. Στο πλεούμενο υπάρχουν δύο μορφές, ένας σκελετός και μια γυναίκα. Η μορφή ανακατεύει τα ζάρια που θα αποφασίσουν για τη ζωή ή το θάνατο. Το γυάλινο πλεούμενο στην κελτική μυθολογία είναι ένας τρόπος για να φτάσει κανείς στην άλλη όχθη. Η ελπίδα και η υπόσχεση της ζωής συμβολίζεται με τη μορφή της γυναίκας, του δότη της ζωής, αλλά και του θανάτου.
Για να τονιστεί το γεγονός, η Σελήνη, που είναι κυβερνήτης του θηλυκού κύκλου, φαίνεται σαν αντικατοπτρισμός του Ήλιου. Έτσι έχουμε εδώ το αρσενικό - ηλιακό και το θηλυκό, τη σεληνιακή μορφή της υπόσχεσης της εξακολούθησης της ζωής σε μια ατέλειωτη σειρά. Αυτή η ζωή βρίσκεται σε μια λεπτεπίλεπτη ισορροπία, όσο και το πλοίο στην αστροθάλασσά του. Αυτή η Κάρτα μας λέει πως ο θάνατος είναι τόσο ανυπόστατος, όσο και το γυάλινο πλοίο. Είναι ένα διάφανο ψέμα, ένα παραπέτασμα. Αν κοιτάξουμε καλά θα μπορέσουμε να διακρίνουμε την απάτη. Το μαύρο χρώμα συμβολίζει τα κοσμικά άστρα, το μπλε τα άστρα στο φυσικό κόσμο και το πράσινο χρώμα της βάρκας την ίδια τη ζωή.
14 - Η Εγκράτεια
Στο βάθος της Κάρτας βλέπουμε πως από τις κορφές των δύο μεγάλων βουνών ελίσσονται τα ακατανόητα και πολυδιάστατα βασίλεια του Ανεκδήλωτου. Ακολουθεί μια γέφυρα που μοιάζει με ουράνιο τόξο και ξεχύνεται ορμητικά από τον Ήλιο. Ο ποταμός εκβάλλει σε μια λίμνη στην οποία φαίνεται το είδωλο του φεγγαριού στο νερό. Ο Άγγελος κρατάει σε ισορροπία πάνω από τη λίμνη τα σύμβολα της φωτιάς και του νερού, κάτι που υποδηλώνει την ισορροπία του πνεύματος μέσα από τις δοκιμασίες του. Είναι η σκοτεινή νύχτα της ψυχής που δοκιμάζει τον αναζητητή.
Ο πολύχρωμος δρόμος περιελίσσεται και στρέφεται σε μια αφιλόξενη χώρα, πυρακτώνοντας τα πόδια αυτών που τον βαδίζουν. Ο Ραφαήλ, ο θεραπευτής, κρατάει το φτερό της αλήθειας και της αυτογνωσίας. Το τόξο στη ζυγαριά ανήκει στον Τοξότη που στοχεύει διαρκώς προς τα πάνω. Σε αυτή την Κάρτα βρίσκεται η Ατραπός που δοκιμάζει τους μελλοντικούς Κύριους της ανθρωπότητας. Ο Ραφαήλ έχει στα πόδια του το νερό. Είναι Αρχάγγελος του Ήλιου και για αυτό πατάει πάνω στη Σελήνη, ισορροπώντας ανάμεσα στη φωτιά του δημιουργού και τα πρωταρχικά ύδατα. Το πνεύμα δοκιμάζεται και σμιλεύεται διατηρώντας πάντα μπροστά του το όραμα του ουράνιου τόξου της υπόσχεσης.
15 - Ο Διάβολος
Όπως φαίνεται στην Κάρτα, υπάρχει η δυνατότητα για τους ανθρώπους να βγάλουν από το κεφάλι τους τις αλυσίδες, αλλά θέλουν να πιστεύουν πως δεν μπορούν. Ο διάβολος έχει κεφάλι ανθρώπου και πόδια ζώου για να δείξει τη ζωώδη φύση μέσα στην οποία είναι βυθισμένος. Στην πόλη Μεντές, της αρχαίας Αιγύπτου, ο Διάβολος λατρευόταν σαν θεϊκή μορφή της γονιμότητας, της ζωής, της καρποφορίας και της αγάπης. Στην πάροδο των αιώνων το σύμβολο υποβιβάστηκε και έτσι, όσο και καλές προθέσεις να έχει κανείς, δεν μπορεί να εργαστεί μαζί του εξαιτίας της χρησιμοποίησης του από τη Μαύρη Μαγεία.
Είναι ο Θεός Πάνας, ένας από τους υψηλότερους και βαθύτερους θεούς της αρχαιότητας, που σήμαινε την αγάπη, τη γέννα και τον έρωτα. Στην Κάρτα φέρει στο κεφάλι του το αντεστραμμένο πεντάκτινο, ένα ακόμη σύμβολο της πλάνης. Η φωτιά που κρατάει είναι το εξαγνιστικό πύρ, αλλά και σύμβολο του νου που δοκιμάζει τη θέληση της ψυχής. Σχεδιάστηκε με το πρόσωπο του πατέρα, όπως και ο Ερημίτης και υποδηλώνει το κατώτερο σημείο που μπορεί να βυθιστεί ο άνθρωπος αν πέσει μέσα στην πλάνη.
16 - Ο Πύργος
Σε αυτή την Κάρτα τα παραδοσιακά Γιοντ έχουν αντικατασταθεί με μάτια. Εκείνα που βρίσκονται στο δεξιό μέρος της Κάρτας είναι δέκα στον αριθμό και υποδηλώνουν το Δέντρο της Ζωής, ενώ εκείνα που βρίσκονται επάνω αριστερά είναι δώδεκα και αντιπροσωπεύουν τα δώδεκα σημεία του ζωδιακού. Τα θεμέλια του πύργου δεν είναι ίσια και στέρεα, ούτε καλά χτισμένα και δείχνουν πόσο εύθραυστα είναι τα δημιουργήματα των ανθρώπων. Ο ένας από αυτούς είναι φτωχά ντυμένος και ο άλλος πλούσια. Ο νόμος εφαρμόζεται σε όλους, και στον ανώτερο και τον κατώτερο.
Τα πόδια του άντρα μοιάζουν πολύ με εκείνα του Τρελού. Δεν τα καταφέρνει ακόμη να ισορροπήσει και πέφτει. Ο κεραυνός που πέφτει συμβολίζει την αλλαγή και την απελευθέρωση από την πλάνη. Ο άντρας είναι φαλακρός, γιατί τα μαλλιά είναι σημάδι δύναμης και αυτός την έχει χάσει όπως και ο Σαμψών. Η γυναίκα είναι εκείνη που τραβάει τον άντρα κάτω, η Δαλιδά. Προσπαθεί να συγκρατήσει το στέμμα στο κεφάλι της, σώζοντας έτσι κάτι από το ερείπιο. Τα τρία παράθυρα του πύργου συμβολίζουν τα τρία επίπεδα συνείδησης και τα τρία όστρακα τη θάλασσα και τη μορφή, δηλαδή το ευμετάβλητο επίπεδο πάνω στο οποίο είναι χτισμένος ο Πύργος.
17 - Το Άστρο
Εδώ, ο κοιμώμενος εαυτός αγνοώντας τις δυνατότητές του, στέκει πάνω στο φυσικό του περιβάλλον, τη Γη. Έχει, σε λανθάνουσα κατάσταση, τη δύναμη να κυβερνήσει αυτό το περιβάλλον σοφά και καλά. Για να το κάνει αυτό πρέπει πρώτα να ανοίξει τα μάτια του στη Θεία Κληρονομιά. Ο Ανώτερος Εαυτός είναι ήδη αφυπνισμένος και ανησυχεί αγωνιζόμενος να φτάσει κάτω και να ξυπνήσει τον κοιμισμένο. Τα λουλούδια της Γης που φτάνουν ψηλά, συμβολίζουν την ενότητα της ζωής. Η μισή μορφή είναι βυθισμένη σε μια ρευστή ουσία, την πνευματική αποθήκη όπου έχουμε την ύπαρξή μας.
Πιο ψηλά, διακρίνονται τα βουνά του Ήλιου, του αληθινά πνευματικού Ήλιου που δείχνει προς το ουράνιο τόξο της υπόσχεσης, ότι μια μέρα θα ξυπνήσουμε και θα γνωρίσουμε τους αληθινούς μας εαυτούς. Είναι η αιώνια ελπίδα του κοιμισμένου που ονειρεύεται την επικοινωνία με τον Ανώτερα Εαυτό, που γνωρίζει ότι η ενότητα με την Πηγή όλων των πραγμάτων είναι δική του, αρκεί να κάνει τον κόπο να ανοίξει εκείνα τα κλειστά βλέφαρα. Ο οχτάκτινος αστέρας συμβολίζει τη διπλή υπόσταση των τεσσάρων στοιχείων ή ακόμη και τη θεότητα στην οποία αντιστοιχεί ο αριθμός οχτώ. Τα επτά άστρα συμβολίζουν τις Πλειάδες, άλλη μια πηγή διδασκαλίας για την ανθρωπότητα.
18 - Η Σελήνη
Ο πύργος με τις απαλές γωνίες του δείχνει πως από στιγμή σε στιγμή θα αλλάξει σχήμα. Η Ατραπός σε προσκαλεί να τη διαβείς. Ταυτόχρονα, όμως, οι προοπτικές διαγράφονται δυσοίωνες. Οι κύκλοι γύρω από τη Σελήνη κάνουν ακόμη πιο έντονη την εξωπραγματική ατμόσφαιρα. Αισθάνεται κανείς πως πρέπει να υπάρχει κάτι σημαντικό πίσω από αυτά τα βουνά. Όμως, η μακρινή διαδρομή θα έχει σταθερό τέλος, διαφορετικό από την απαρχή της που μοιάζει με το ξεκίνημα της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων.
Το φεγγάρι θυμίζει την πλάνη, πολύ διαφορετική βέβαια από εκείνη που συναντάμε στο Διάβολο, αλλά υποδείχνει πως όλη η Κάρτα υπόκειται στην πλάνη. Όμως, ακόμη και σε αυτόν τον μη πραγματικό κόσμο, τα μάτια του Δημιουργού και τα μικρά δάκρυα εξακολουθούν να υπάρχουν και σε παρακολουθούν καθώς βαδίζεις το Δρόμο. Η καραβίδα συμβολίζει τη ζωή στην εξέλιξη της, τη ζωή που βγαίνει από το υγρό στοιχείο, τον άνθρωπο. Ο σκύλος είναι πάντα ο φύλακάς του στην Ατραπό. Υπάρχει όμως και ένας Λύκος που υπονοεί πως στο χέρι του ανθρώπου είναι να διαλέξει αν θα μείνει πρωτόγονος όπως ο λύκος ή θα εξελιχθεί όπως ο σκύλος. Πρέπει να αποφασίσει ποιον από τους δύο θα διαλέξει για συντροφιά.
19 - Ο Ήλιος
Εδώ το σκηνικό αλλάζει άλλη μια φορά. Τα παιδιά είναι κάτι περισσότερο από παιδιά. Πλησιάζουν το μεταίχμιο της ενηλικίωσης, όπως και ο κόσμος μας σήμερα. Ο χορός τους είναι χορός της ζωής και της αιώνιας αναγέννησης. Έχουν τη συνείδηση του Ήλιου, καθώς και τι του οφείλουν. Κρατάνε ψηλά τα χέρια και ευγνωμονούν γιατί αισθάνονται κοντά στον Πατέρα, ή μάλλον στην όψη Πατέρας του Ηλιακού μας συστήματος. Το σκηνικό, σαν σύνολο, δείχνει την ενατένιση προς τη χαρά και την ελπίδα. Οι ακτίνες λάμπουν πάνω από τις νέες υπάρξεις και τις διεγείρουν να χορέψουν πάνω από το υλικό πεδίο.
Σε αυτή τη στιγμή οι άνθρωποι συνειδητοποιούν το πεπρωμένο τους, που είναι να γίνουν Κύριοι της Γης, Κύριοι της Ανθρωπότητας. Μακριά και χαμηλά, η πόλη καλύπτεται από σύννεφα και αγνοεί ακόμη πως πάνω από όλα είναι το φως, η ελπίδα και η υπόσχεση. Όμως, η κορφή του βουνού φτάνει το επίπεδο των παιδιών που χορεύουν, δείχνοντας πως υπάρχει δρόμος για τις απόκρημνες πλαγιές, αν ενδιαφέρεται κανείς να τον ανέβει. Οι κοσμικοί κύκλοι υπάρχουν και εδώ. Τα παιδιά, ειδικά σε αυτή την ηλικία, βρίσκονται πολύ κοντά στα πνευματικά πεδία. Είναι το τελευταίο λεπτό που βρίσκονται τόσο κοντά στη δημιουργική πηγή πριν ενηλικιωθούν.
20 - Η Κρίση
Σε αυτή την Κάρτα πρέπει να ξεχωρίσουμε τις γραμμές δύναμης που ξεχύνονται από τα χέρια του Αγγέλου όπως και στην Κάρτα των Εραστών. Από το μανδύα του διαμορφώνεται ένας ισοσκελής σταυρός που υποδηλώνει την ισορροπία των στοιχείων. Η σάρκα των μορφών παίρνει σταδιακά πάλι χρώμα καθώς έρχεται σε επαφή με τη ζεστασιά της ζωής που ξεχύνεται μέσα τους. Στην Κάρτα υπάρχουν πολλά τρίγωνα που δίνουν την υπόσχεση μια νέας ζωής σε ένα ανώτερο επίπεδο. Σε αντίθεση με την Κάρτα των Εραστών εδώ είναι ο άντρας που κοιτάζει ψηλά γιατί από τη φύση του είναι ενεργητικός και προσπαθεί να ξεφύγει από τα σκοτάδια της Αρχέγονης Μήτρας και να γεννηθεί σε ένα ανώτερο επίπεδο ύπαρξης.
Η αγγελική μορφή ξεχειλίζει από τη δύναμη της Μεταμόρφωσης. Σε ένα άλλο επίπεδο συμβολίζει την Ανάσταση και είναι μια από τις μεγάλες αρχές που κυβερνούν τον κόσμο. Κρύβει μέσα της το σπόρο όλων
όσων αναπτύσσονται καθώς και τη δύναμη που τα κάνει να αναπτύσσονται. Χάρη σε αυτή τη μορφή θα ενηλικιωθούν τα παιδιά του Ήλιου και θα αναπτύξουν όλες τους τις δυνατότητες κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του φύλακα τους.
21 - Ο Κόσμος
Εδώ τα δύο φύλα εναρμονίζονται στη φιγούρα του χορευτή Ερμαφρόδιτου. Μοιάζει σαν να ετοιμάζεται να προχωρήσει προς τη μεγάλη νύχτα του Χρόνου και να πάρει τη θέση του στο σχήμα των πραγμάτων. Ουσιαστικά είναι ένα ελκυστικό πανομοιότυπο του Τρελού, σταθεροποιημένο όμως στην ισορροπία των στοιχείων που υποδηλώνονται από τα τέσσερα Άγια Δημιουργήματα. Το στεφάνι που τον περιβάλλει υποδηλώνει τον περιορισμό του Τρελού στον κόσμο της μορφής, αλλά είναι ταυτόχρονα και μια πύλη που οδηγεί σε διαφορετικές διαστάσεις ύπαρξης.
Είναι ο Πένητας και δεν έχει πού την κεφαλήν κλίναι. Είναι ο Ζητιάνος που παρακαλάει για λίγη αγάπη. Είναι ο Τρελός, γιατί κανένας λογικός δε θα μπορούσε να τον ακολουθήσει στο δρόμο του. Είναι ο Κύριος του Χορού, της αιώνιας περιδίνησης των άστρων, των αστρικών συστημάτων και των Γαλαξιών. Είναι ο Ταξιδευτής μας που έφτασε πια στον Οίκο της Μητέρας του και μας προσκαλεί στον κοσμικό χορό του. Η περιπέτεια τελείωσε ... για να αρχίσει πάλι από την αρχή.
Από το βιβλίο των εκδόσεων Ιάμβλιχος Ταρό και ο Συμβολισμός τους
Συγγραφέας: Γκορτσοπούλου, Λίλυ
