Ο Αρχαίος και Αποδεδεγμένος Σκωτικός Τύπος είναι ένα παγκόσμιο Τάγμα, στο μέτρο που ασκείται σε όλες τις ελεύθερες χώρες του κόσμου από εθνικές, κυρίαρχες και ανεξάρτητες, Δικαιοδοσίες και Συμβούλια (Οbediences) και στο μέτρο που συνεχίζει να εξαπλώνεται. Η πορεία του είναι θεμελιωδώς εποικοδομητική. Μπορεί να οριστεί ως μία συλλογική βελτίωση στην πορεία του χρόνου.
Το κριτήριο της βελτίωσης του εαυτού είναι αυτό που ανοίγει στον μυημένο την οδό τη χαραγμένη από τον Τύπο. Οι Τέκτονες του Σκωτικού Τύπου είναι ενεργητικά συμμετέχοντες στο δημιουργικό πεδίο και όχι απλοί παθητικοί θεατές. Συμβάλλουν στο να καταδείξουν και να φωτίσουν την οδό που πρόκειται να διανύσουν. Το πρότυπο που προτείνεται από τον Τύπο είναι διαφορετικό τόσο από την καθαρά στοχαστική ή την ασκητική στάση, όσο και από την συστηματικά αρνητική, καταστροφική και μηδενιστική συμπεριφορά. Πρόκειται πάντα, και κάτω από οποιαδήποτε περίσταση, για τη βελτίωση ή την αναδόμηση του ατόμου, για τη λάξευση του εαυτού και την κατάκτηση ενός υψηλότερου επίπεδου του «είναι». Οι θεσμικές συνέπειες αυτού του κριτηρίου προσδιορίζουν το πνεύμα που διέπει τόσο κάθε Ίδρυμα, που θέλει να αποκαλείται του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου, όσο και κάθε μυημένο χωριστά, ο οποίος οφείλει να προκρίνει ό,τι συμβάλει στη δημιουργία και όχι στην καταστροφή, στην συμπερίληψη και όχι στον αποκλεισμό, στην κατανόηση και την αγάπη και όχι στην κριτική και την απόρριψη.
Το κριτήριο της βελτίωσης έχει και ένα συνακόλουθο, τη συλλογική λειτουργία. Ο μυούμενος στον Αρχαίο και Αποδεδεγμένο Σκωτικό Τύπο δεν υφίσταται παρά μέσω των άλλων και κατά συνέπεια για τους άλλους, στον ίδιο βαθμό που υπάρχει και για τον εαυτό του. Η μυητική πορεία βέβαια, είναι μια διαδικασία αυτοδιαμόρφωσης, αλλά είναι σημαντικό να έχουμε πάντα κατά νου, ότι αυτή η καλλιέργεια του εαυτού πραγματοποιείται μέσα σε μια ομάδα, στα πλαίσια μιας συλλογικής πραγματικότητας με παράδοση, επαγρύπνηση και σχεδιασμό. Έτσι εξηγείται γιατί η μυητική πορεία στον Αρχαίο και Αποδεδεγμένο Σκωτικό Τύπο δεν μπορεί να είναι απλά και μόνο μια μοναχική και σιωπηλή αναζήτηση της προσωπικής ανάπτυξης, ούτε βέβαια να αποβλέπει στην απόλυτη ελευθερία ή την αναρχία, που στοχεύει στην αχαλίνωτη εκδήλωση του ατόμου, αγνοώντας κάθε κανόνα. Αυτός είναι ο λόγος που η επιμελής τήρηση του κανονισμού κατά τις εργασίες της Στοάς είναι πρωταρχικής σημασίας.
Σε αυτά τα δύο αδιαχώριστα κριτήρια, της βελτίωσης του εαυτού και της συλλογικής λειτουργίας, προστίθεται και ένα άλλο εξ ίσου χαρακτηριστικό της πορείας στον Αρχαίο και Αποδεδεγμένο Σκωτικό Τύπο: ο χρόνος ή διάρκεια. Το κριτήριο αυτό επάγει την σύλληψη της πραγματοποίησης αυτής της πορείας μέσα στον εν εξελίξει χρόνο, ο οποίος κατανέμεται σε βαθμίδες, που διακρίνονται μεταξύ τους από αντίστοιχους διαδοχικούς βαθμούς. Ακόμα και αν ο Τύπος δεν αποκλείει την a priori αποκάλυψη στον αμύητο, δηλαδή την φώτιση ή την χάρη σε μια εξαιρετική στιγμή, παραδέχεται την ανάγκη μιας αργής ωρίμανσης στην οδό της Αλήθειας, της Δικαιοσύνης και της Σοφίας, που δεν είναι άλλη από την εκδήλωση της Δημιουργού Αρχής στην πράξη. Το κριτήριο της εξέλιξης μέσα στο χρόνο έχει ουσιαστικές θεσμικές συνέπειες, ιδιαίτερες για κάθε Τύπο, οι οποίες συνίστανται στον ιεραρχικό προσδιορισμό της σειράς των βαθμών του Τύπου, στην οργάνωση και την καθιέρωση του σεβασμού ορισμένων σταδίων και στην ανάγκη της αποτελεσματικής εφαρμογής των κανόνων του Τύπου.
Αυτά τα κριτήρια έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην εσωτερική λειτουργία ενός οργανισμού που αυτοαποκαλείται του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου. Η συλλογική λειτουργία πρέπει να υπερσκελίζει τις ατομικές επιδιώξεις. Οι δε Γενικοί Κανονισμοί οφείλουν να φροντίζουν ώστε οι διατάξεις που εγγυώνται το σεβασμό των εν λόγω κριτηρίων να είναι επακριβώς ορισμένες. Σε ό,τι αφορά την μυητική πορεία οιουδήποτε επιπέδου, οι Γενικοί Κανονισμοί οφείλουν οπωσδήποτε να λαμβάνουν μέτρα ώστε αυτή καθαυτή να μην καθίσταται αυτοσκοπός, ούτε να αποτελεί επιδίωξη εγωκεντρικού τύπου.
Η πορεία του μύστη δεν μπορεί να υπάρξει και η μύηση δε μπορεί να είναι έγκυρη παρά μόνο αν έχει πραγματοποιηθεί από ένα μύστη κανονικά ορισμένο και αναγνωρισμένο από μια αρχή: το Υ.Σ., που είναι ο μοναδικός φύλακας και τηρητής του Τύπου και των τυπικών του.
Ο Αρχαίος και Αποδεδεγμένος Σκωτικός Τύπος, ως κανονικά θεσπισμένο Τάγμα, και σε αντίθεση με άλλα, επιδιώκει την διακριτικότητα στο επικοινωνιακό επίπεδο. Η εχεμύθεια την οποία αξιώνει από τα μέλη του δεν έχει καμία σχέση με την προστασία κάποιας λίγο ή πολύ ύποπτης παραβατικότητας, αλλά πηγάζει από το σεβασμό της εσωτερικής εμπειρίας του καθενός, που είναι, ούτως ή άλλως, μη μεταβιβάσιμη.
Το Τάγμα δίδει στα μέλη του ορισμένα εργαλεία και προτείνει συγκεκριμένες μεθόδους και στόχους, η συμβολική, παραδοσιακή και ερευνητική διάσταση των οποίων, επιτρέπει την υπέρβαση των αμφίβολων και συγκυριακών ή και των μη έγκυρων πλευρών της χωροχρονικής πραγματικότητας, χωρίς όμως να φτάνει μέχρι την ολοκληρωτική τους εκμηδένιση.
*
* *
Παρά τους [...] προβληματισμούς - επί της προηγμένης έννοιας της σχέσης του ανθρώπινου με το θείο στοιχείο - ο Σκωτικός Τύπος δεν είναι θρησκεία, δεν διαθέτει δόγμα ούτε προβαίνει σε λατρεία. Ο Σκωτικός Τύπος βασίζεται αποκλειστικά στην κατεργασία τού εαυτού τού μυημένου από τον ίδιο, η οποία, με τη σύμπραξη των Αδελφών, έχει σκοπό την ατομική του τελειοποίηση. Στα θεμελιώδη κείμενά του συνυπάρχουν αρμονικά η ύπαρξη μιας Δημιουργού Αρχής και ο σεβασμός της ελευθερίας της συνείδησης. Οι επίσημοι όρκοι που δίνει ο μυούμενος δεν περιορίζουν με κανένα τρόπο την ελευθερία της έκφρασής του.
Με τη βοήθεια των μύθων, των θρύλων και των συμβόλων, που ενεργοποιούνται κατά την εφαρμογή των τελετουργιών, ο σκώτος Τέκτων διακρίνει την ύπαρξη μιας υπέρτατης τάξης και μιας φυσικής ηθικής. Έχει συνείδηση του ότι, οι νόμοι του σύμπαντος υπερβαίνουν τους νόμους που υπαγορεύονται από την κοινωνία στην οποία ζούμε. Γνωρίζει κατά συνέπεια ότι όλοι μας υποκείμεθα στους νόμους του σύμπαντος, διότι είμαστε αναπόσπαστο μέρος αυτού.
Με μέσο την επίμονη αναζήτηση της Αλήθειας, ο μύστης έχει υψηλότερες ηθικές απαιτήσεις, τόσο από τον εαυτό του όσο και από τον πλησίον του. Γνωρίζει ότι δεν θα μπορέσει να πετύχει την ειρήνη παρά χάρη στην Αδελφότητα, που οδηγεί στην Αγάπη μεταξύ των ανθρώπων. Στη σύγχρονη εποχή, που είναι περίοδος πνευματικού κενού -σαν συνακόλουθη συνέπεια της απώλειας της έννοιας του ιερού-, και που προσφέρεται για πολλαπλασιασμό των αιρέσεων και των ψευδο-μυσταγωγικών οργανώσεων, ο Σκωτικός Τεκτονισμός έχει το επιτακτικό καθήκον να προφυλάσσει και να συντηρεί τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του. Γι' αυτό το λόγο, και μάλιστα με τρόπο όχι μόνο θεωρητικό, προτρέπει τα μέλη του στο να βιώνουν πλήρως τις διδασκαλίες του.
Η αναγνώριση των πρωτείων του πνεύματος, εκφρασμένη από την επίκληση του Μεγάλου Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος, συμβόλου της Ενός και του Απολύτου, είναι μια αρχή που μας προφυλάσσει από το να πέσουμε στην παγίδα του δογματισμού. Εξάλλου, παρόλες τις κοσμικές μας δεσμεύσεις, η άρνηση μας να προσδιοριστούμε σε θρησκευτικό ή πολιτικό επίπεδο, μας επιτρέπει να απευθυνόμαστε σε άτομα από κάθε φυλή, κάθε εθνικότητα και κάθε δοξασία. Ο Αρχαίος και Αποδεδεγμένος Σκωτικός Τύπος είναι οικουμενικός θεσμός, που δεν υιοθετεί αλλ' ούτε και απορρίπτει κανένα δόγμα. Οι αντιλήψεις του βασίζονται στην αυστηρή εφαρμογή και μελέτη των τυπικών διαδικαστικών του στοιχείων, στηρίζονται στα σύμβολα τα συνδεδεμένα με το Έργο των τεκτόνων και στους θρύλους που αντλούνται από τη Βίβλο. Για μας, η Βίβλος του Ιερού Νόμου δεν εκλαμβάνεται ποτέ ως η παράδοση της βούλησης ενός αποκεκαλυμμένου Θεού στον άνθρωπο, αλλά ως η εξιστόρηση της μυθικής καταγωγής του κόσμου, της θρυλικής δημιουργίας του ανθρώπου και του χρονικού της ιστορίας της ανθρωπότητας, όπου ένα ποικίλο πλήθος φανταστικών στοιχείων αναμειγνύεται με ιστορικά αποδεδειγμένα γεγονότα.
Ο Αρχαίος και Αποδεδεγμένος Σκωτικός Τύπος διαπιστώνει ότι συνεχίζουμε να βρισκόμαστε σε σχετική άγνοια όσον αφορά την αρχή και το τέλος του σύμπαντος, της φύσης, της ζωής και των όντων και θέτει σαν αρχή, ότι όλα αυτά έχουν όντως νόημα, ανεξάρτητα από το αν ο άνθρωπος δεν τα συνειδητοποιεί, ακόμα και αν αγνοεί τον τελεολογικό τους χαρακτήρα. Χωρίς να αρνείται την σπουδαιότητα της ύλης, ο Σκωτικός Τύπος δίνει πρωταρχική θέση στο Πνεύμα, και το αναγνωρίζει ως δημιουργό και παροχέα της λογικής. Η πνευματικότητα μας επομένως, δεν πρέπει να συγχέεται με την ακαδημαϊκή φιλοσοφία, τη θεολογία και τις θρησκείες, οι οποίες προτείνουν αλήθειες, που όμως είναι αδύνατον να εξακριβωθούν. Οι αναφορές στις οποίες μας παραπέμπει ο Σκωτικός Τύπος δεν επιβάλλουν κανένα δογματικό εξαναγκασμό, ενώ παράλληλα συνιστούν το ιδιαίτερο πεδίο έρευνας και στοχασμού του Τύπου, που τον διαφοροποιεί τόσο από τις θετικιστικές όσο και από τις θεολογικές επιστήμες.
Ο Τύπος μας οδηγεί στην αναζήτηση των δεσμών μεταξύ του ορατού και του αόρατου, του κόσμου που έχει εκδηλωθεί με το Νόμο και την Τάξη, στην οποία υπόκειται όλο το Σύμπαν. Η ερμηνεία των θρύλων και των συμβόλων σε κάθε μυητικό επίπεδο, επιτρέπει την ανακάλυψη της κλείδας που κάνει δυνατή την πρόσβαση στον επόμενο βαθμό. Αυτή η πορεία οδηγεί στη σταδιακή πρόσκτηση της Γνώσης, κατά τη διαδικασία της αυτοπραγμάτωσής του μύστη, με τη δική του κρίση και μόνο. Η εν λόγω πορεία, επάγει την προοδευτική μετάβαση από ένα συνειδησιακό επίπεδο σε ένα άλλο υψηλότερο, μέσω μίας ιεραρχίας βαθμίδων μύησης. Η Σκωτική παράδοση αποδίδει σε κάθε μυητικό βαθμό πολύ συγκεκριμένη μορφή και περιεχόμενο. Παρά ταύτα όμως, δεν θέτει κανένα όριο στην αναζήτηση της αληθείας σε ατομικό επίπεδο, η δε σειρά των βαθμίδων, που οδηγεί τον καθένα ξεχωριστά στην πρόοδό του παραμένει αμετάβλητη και κοινή για όλους. Προϋποθέτει επίσης την αναγνώριση των πρωτείων του πνεύματος πάνω στην ύλη, η οποία δεν είναι τίποτα άλλο από ένας προσωρινός φορέας, αναγκαίος για την εκδήλωση του πνεύματος, την ανάπτυξή του και την εξέλιξή του μέσα σε έναν υλικό κόσμο.
Ο νόμος της εξέλιξης μας ωθεί στο να υποτάξουμε την κατώτερη φύση μας στην ανώτερη. Πρέπει ακόμα να είμαστε σε θέση να ανακαλύψουμε αυτό που φέρουμε μέσα μας και να έχουμε τη βούληση να ανέλθουμε σε ανώτερο επίπεδο. Αν ο άνθρωπος δεν έχει την αίσθηση αυτής της εσωτερικότητας, θα την αρνείται αναπόδραστα. Αν αντίθετα, συνειδητοποιεί αυτό που ο ίδιος όντως είναι, θα διακρίνει την παρουσία του Φωτός που φέρει μέσα του. Με την θεληματική προσπάθεια, θα μπορέσει να καλλιεργήσει αυτό το Φως, να το αναπτύξει και να καταφέρει να φτάσει στην αληθινή μύηση.
Διότι ο μύστης δεν κατασκευάζεται, αλλά διαμορφώνεται μέσα από την εξέλιξη και μέσα από διαδοχικά γίγνεσθαι. Κατά συνέπεια, η ανάπτυξή του δεν υπόκειται στην τυχαιότητα, αλλά ωθείται προς την κατεύθυνση της προσωπικής βελτίωσης. Την πορεία αυτή, ο μύστης την πραγματοποιεί μόνος του, όσο και αν υπάρχει η συνδρομή των Αδελφών κατά τις εργασίες εν Στοά, που του επιτρέπουν να την εκλεπτύνει. Η αυτοπραγμάτωση του μυημένου περνά μέσα από τη Γνώση. Η πορεία αυτή συνίσταται στην αναζήτηση αυτού που εξαρτάται από το ίδιο το άτομο, στον εμπλουτισμό της προσωπικής του γενικής καλλιέργειας, στην ανάπτυξη των πνευματικών του ικανοτήτων και στην αύξηση της μυσταγωγικής του αξίας. Αυτή η οδός κατευθύνει τον μύστη σε μία κατάσταση φώτισης.
Η τελειοποίηση έρχεται αργά και είναι δύσκολη, αλλά κάθε στάδιο που διανύεται στην οδό της Σοφίας, μας ανυψώνει σε ένα ανώτερο επίπεδο ύπαρξης. Μας παρέχει τεράστια ικανοποίηση και μας δίνει νέες δυνάμεις για να προχωρήσουμε, πάντα προς περισσότερο Φως.
Η πορεία του σκώτου Τέκτονα μέσα από τους 33 βαθμούς του Τύπου, έχει μια συγκεκριμένη λογική. Κατ' αυτήν γίνεται η συμβολική αναβίωση της ιστορίας του ανθρώπου μέσα από τις αντιφάσεις του, αλλά και μέσα από το όραμα για μία οικουμενική αρμονία μεταξύ αυτού που βρίσκεται ψηλά και αυτού που βρίσκεται χαμηλά. Η διαδρομή αυτή περνά από πλήθος διασταυρούμενων οδών, μεταξύ των οποίων είναι η οδός της Γνώσης, της Αγάπης και της Δράσης. Ο Σκωτικός Τύπος είναι ένα πνευματικό κίνημα, που συμφιλιώνει την πίστη με την λογική.
*
* *
Η μυητική πορεία κατά τον Αρχαίο και Αποδεδεγμένο Σκωτικό Τύπο στοχεύει καταρχήν στο να νικήσουμε μέσα μας τον εγωισμό και την αδιαφορία στα ποικίλα προβλήματα, πριν ακόμα ξεκινήσουμε την αναζήτησή μας. Ριζωμένη στη Παράδοση, μας προσκαλεί στο να διατηρούμε το πνεύμα μας ανοικτό στις γνώσεις της εποχής μας, με σκοπό να εργαστούμε αποτελεσματικά για την πραγμάτωση του Ιδεώδους μας. Εννοείται βέβαια, ότι αυτές οι γνώσεις δεν είναι δυνατόν να είναι απόλυτα διεξοδικές. Πρέπει όμως να είναι επαρκώς εκτεταμένες, ώστε, χωρίς να προσποιούμαστε ότι γνωρίζουμε τα πάντα για το κάθε τι, να κατανοούμε τις συνέπειες που έχει η πρόοδος στη συμπεριφορά του ανθρώπου και της κοινωνίας. Έτσι, βασιζόμενοι στο συμβολισμό και στην πνευματικότητα του Τύπου και ανταποκρινόμενοι στο επίπεδο των Αδερφών μας, οφείλουμε η κατανόηση αυτή να μας εξωθεί στην ταπεινότητα κατά τις εργασίες. Μακριά από τις αυλές των σοφολογιότατων, εγκαταλείποντας τις πομπώδεις εκφράσεις και τις θολές διατυπώσεις που διαφεύγουν της γενικής κατανόησης, οι πίνακες μας (χαράξεως;) πρέπει να οδηγούν τους Αδελφούς στον τεκτονικό λογισμό και να επιτρέπουν στη σκέψη τους να γίνεται ένα με του ομιλητή.
Ο Αρχαίος και Αποδεδεγμένος Σκωτικός Τύπος μας καθοδηγεί στην οδό της εσωτερικότητας που δεν είναι άλλη από αυτή της Ανακάλυψης, στην οδό της έρευνας που είναι η οδός της Αλήθειας, στην οδό της γνώσης
που δεν είναι άλλη από αυτή της Ελευθερίας, στην οδό της πίστης που είναι η οδός της Αγάπης, στην οδό της λογικής που δεν είναι άλλη από αυτή της Δέσμευσης, στην οδό της αποτελεσματικότητας που είναι η οδός της Δράσης, στα πλαίσια του ανθρώπινου και του θείου Δικαίου.
Ο Τέκτων του Σκωτικού Τύπου μεταδίδει την Παράδοση μας και την κάνει να καρποφορεί, με το να επιδιώκει να καταδείξει τη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στο σκοπό που όλα τείνουν και στις ανθρώπινες φιλοδοξίες, και με το να προσπαθεί να αντιληφθεί την κατεύθυνση προς την οποία εξελίσσεται η ανθρωπότητα. Ο Συμβολισμός μας αποσκοπεί στον καθορισμό της ελευθερίας του ανθρώπου σε σχέση με τον ίδιο τον άνθρωπο, με την κοινωνία και με το σύμπαν. Από αυτό, όπως επίσης και μέσα από την ανάπτυξη της ισότητας και της αδελφότητας, πηγάζει η αναγκαιότητα της συμμετοχής στη μάχη για το σεβασμό της αξιοπρέπειας, των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων των ανθρώπων και των λαών.
Έτσι ο Τύπος έχει να παίξει και ένα κοινωνικό ρόλο. Αλλά ας συνεννοηθούμε καλά για την έννοια που θα δώσουμε σε αυτή τη διακήρυξη για τον κοινωνικό του ρόλο! Σκοπός μας δεν είναι να πράξουμε όπως ορισμένα Τάγματα, που παραβαίνοντας τα καθήκοντά τους επεμβαίνουν ευθέως στην πολιτική ζωή, αλλά να θεωρήσουμε τον Τύπο ως παράγοντα συνειδητοποίησης των προκλήσεων της σημερινής κοινωνίας. Ο Τύπος οφείλει να μας ενεργοποιήσει προκειμένου να συλλογιστούμε πάνω στα μεγάλα προβλήματα που είναι υπεύθυνα για την κρίση του σύγχρονου κόσμου, αποπειρώμενοι να προτείνουμε λύσεις, σύμφωνες με τις διδασκαλίες του και προσαρμοσμένες στα ερωτήματα που τίθενται τώρα, στις αρχές του 21ου αιώνα. Και καθώς η σκέψη δεν διαχωρίζεται από την πράξη, σκοπό έχουμε να συμβάλουμε στην υλική και την πνευματική ευημερία της ανθρωπότητας.
Ο Τέκτων του Σκωτικού Τύπου είναι ένας φωτισμένος πολίτης και οφείλει να συμμετέχει ενεργά στα ερωτήματα που απευθύνονται στην κοινωνία και όχι να αρκείται στη θέση του παθητικού θεατή. Κάθε ένας από εμάς, ως αυτόνομο ον, οφείλει να σκέπτεται θετικά, προσφέροντας τον λίθο του στο Οικοδόμημα, με τρόπους προσαρμοσμένους στην υπόστασή του, τις δυνατότητες και τις ικανότητές του. Τα τεκτονικά Ιδρύματα έχουν χρέος να προωθούν ένα στοχασμό υψηλού επιπέδου πάνω στο μέλλον της ανθρωπότητας, μέσα από οδούς που αυτά κρίνουν κατάλληλες, χωρίς ωστόσο να υποκαθιστούν τα πολιτικά κόμματα ή τα συνδικάτα, που ούτως ή άλλως είναι καλλίτερα εξοπλισμένα για την διεξαγωγή αυτής της μάχης στο δημόσιο στίβο.
Ο απώτερος στόχος της πορείας του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου είναι η πνευματική και ηθική τελειοποίηση του αναζητητή τέκτονα. Αν γίνει καλά κατανοητός, ο Σκωτικός Τύπος μπορεί να αποτελέσει πρωτοπορία, η οποία, διαμορφωμένη μέσα στους ναούς μας, μπορεί να προάγει τη σκέψη, την άμβλυνση των αντιθέσεων, την ανοχή και τον εμπλουτισμό δια των αμοιβαίων διαφοτερικοτήτων. Μπορεί να αποτελέσει μια ομάδα (προβληματισμένων) ανθρώπων, ικανών να προωθήσουν και να επανενεργοποιήσουν μέσα στην κοινωνία τις αξίες που έχουν σχέση με το πνεύμα, τον πολιτισμό, την ηθική και τον πολίτη ως μέλος του κράτους, αξίες, που ο κόσμος έχει πραγματικά ανάγκη για να ζήσει με αρμονία και ειρήνη.
Ο στόχος αυτός επιτυγχάνεται, όταν ο Τέκτων του Σκωτικού Τύπου, τροφοδοτούμενος από τη σύνεση, την σταθερή βούληση και την αγάπη προς τον άνθρωπο και τη πλάση, με συνείδηση της ευθύνης του, διάγει τον βίο του σύμφωνα με τις αρχές του Τεκτονισμού του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου (ή Αποδεκτού) Σκωτικού Τύπου και είναι ο απόλυτος κύριος του εαυτού του. Κατ' αυτόν τον τρόπο μπορεί να διατηρήσει αποτελεσματικά την αξία του σεβασμού και να δημιουργήσει μια κατάσταση συνύπαρξης, που οδηγεί στον πραγματικό ανθρωπισμό. Ο Σκωτικός Τύπος, βασιζόμενος στην Παράδοση, πρέπει να παραμείνει το προπύργιο των αληθινών αξιών της κοινωνίας μας, η οποία έχει αποπροσανατολιστεί εξ αιτίας της απώλειας των σταθερών της σημείων αναφοράς.
Για το πρωτότυπο, Υ.Μ.Τ. Γαλλίας, 2002
