Ο εμβριθής τέκτων Ιάκωβος Σταυροπόδης σε μια ομιλία του που δημοσίευσε στο περιοδικό ΄΄ Πυθαγόρας΄΄ βρίσκει πολλές ομοιότητες μεταξύ των Κρητικών Μυστηρίων και του Τεκτονισμού. Συνοπτικά ο Σταυροπόδης υποστηρίζει τα εξής:
Οι πρόσφατες ανακαλύψεις του σερ Άρθουρ Έβανς αποκάλυψαν πολλά σύμβολα και τύπους τεκτονικής σημασίας.
Ο μινωικός πολιτισμός αποδεικνύει την προ 5000 τουλάχιστον χρόνων, ύπαρξη ενός μυσταγωγικού συστήματος το οποίο, ως προς τα σύμβολα και την γενική του μορφή παρουσιάζει στενή ομοιότητα με τον Ελευθεροτεκτονισμό.
Από τα διάφορα αντικείμενα που ανακαλύφθηκαν βγαίνουν ακόμη τα εξής συμπεράσματα:
Διπλός πέλεκυς: Ο διπλός πέλεκυς είναι σύμβολο του Μίνωα. Ως εκ του αξιώματος τους όλοι οι ηγεμόνες των επαρχιών ή των πολιτειών της Κρήτης ήταν συνάμα και
μεγάλοι ιερείς, όπως συνέβαινε άλλωστε και στην Αίγυπτο, ο δε κύριος ναός του κράτους ήταν πάντοτε τα ανάκτορα.
Ο διπλός πέλεκυς ήταν πάντοτε το έμβλημα του Ύψιστου και είναι πράγματι ο πρόγονος της σφύρας του σεβάσμιου Διδασκάλου, την οποία και αυτός κρατάει γιατί και αυτός στον κύκλο του παριστά τον Άνακτα του παντός και διευθύνει τη Στοά του εν ονόματι του Πνευματικού Βασιλέα.
Στη Κρήτη τον συναντάμε συχνά με τον καλούμενο ΄΄ ιερουργικό κόμβο ΄΄ με τον οποίο όταν συνδυάζεται μοιάζει πολύ με το αιγυπτιακό ΄΄ ανκχ΄΄, το σύμβολο της αθανασίας.
Ο διπλός πέλεκυς, μαζί με τον ιερό κόμβο σημαίνει την αιώνια αλήθεια του θανάτου και της ανάστασης η οποία ήταν η βάση στα Κρητικά και Αιγυπτιακά Μυστήρια.
Η αίθουσα του θρόνου: Στα ανάκτορα του Μίνωα της Φαιστού και της Κνωσού, βρίσκομε κρύπτες με κίονες και δώματα, τα οποία αναμφίβολα είχαν ιερό μυσταγωγικό χαρακτήρα. Ο Έβανς γράφει: ΄΄ Η αίθουσα του θρόνου βρίθει συναισθημάτων θρησκευτικών, Με τον επιμελώς γεγλυμμένο καθεδρικό θρόνο στο κέντρο και τα πέριξ λίθινα εδώλια, με τους ιερουργούς γρύπες, που φρουρούν αφ’ ενός την είσοδο του εσωτερικού ιερού, αφ’ ετέρου δε αυτόν τούτον το θρόνο και προς την αντίθετη μεριά με την μυστηριώδη λεκάνη στην οποία πλησιάζει κανείς με βαθμίδες μπορεί κάλλιστα να γεννήσει την ιδέα Συνόδου ή Περιστύλιου΄΄.
Τύποι ιερών: Στα διάφορα σχέδια τοιχογραφιών μινωικών ιερών βλέπομε πάλι τις τρεις στήλες. Στην κορυφή τους είναι τοποθετημένο το διπλό κέρας της καθιερωμέσης, το οποίο όπως και ο διπλός πέλεκυς, φανερώνει τον ιερό χαρακτήρα των αντικειμένων, η δε ιερουργική σημασία εξαίρεται ακόμη πιο πολύ από τα περιστέρια που επικάθηνται στις άκρες των ιερών κεράτων.
Κάτω από τις στήλες, στις διάφορες εικόνες, τα δάπεδα είναι στρωμένα με τετράγωνα λευκά και μαύρα εναλλάξ, τα οποία μοιάζουν με τα μωσαϊκά των δαπέδων των Τεκτονικών Στοών. Επίσης, σε ένα από τα πρότυπα ιερά βρίσκομαι στη μια πλευρά του θαλάμου δύο κίονες, τον ένα πλάι στον άλλο.
Τα αντικείμενα των βωμών: Μαρτυρίες για τον τεκτονικό χαρακτήρα της μινωικής λατρείας, παρέχουν επίσης τα αξιοσημείωτα αντικείμενα που βρέθηκαν στα υπόγεια του ναού όπου φυλάσσονταν τα διάφορα αντικείμενα του βωμού, τα σχετικά με τις τελετουργικές λατρείες στο θάλαμο της μύισης.
Εκείνο που μας τραβάει πιο πολύ την περιέργεια είναι ο μαρμάρινος σταυρός που έίναι τοποθετιμένος στη μέση του βωμού.
Ο σταυρός με τους ισομήκεις βραχίονες ή ο ονομαζόμενος ελληνικός, καθώς και ο λατινικός σταυρός ή σβάστικα, που κατ’ επανάληψη ανακαλύφθηκαν, σχετ΄΄ιζινται με τη μινωική λατρεία, αφού σε όλες τις εποχές ο σταυρός συμβολίζει είτε το μυστήριο της δημιουργίας και την κατάβαση της θείας ζωής στην εκδήλωση, είτε το μυστικό θάνατο και την ανάσταση της ψυχής. Έχομε δηλαδή εδώ, μια καταπληκτική μαρτυρία για το ότι οι αντιλήψεις αυτές υπήρχαν στη βάση των Κρητικών Μυστηρίων.
Πάνω στο βωμό και από τη μια πλευρά του σταυρού και από την άλλη, υπήρχαν μορφές που φέρουν περιζώματα, τα οποία είχαν καθαρώς τελετουργικό χαρακτήρα καθόσον πουθενά δεν τα συναντάμε στη συνηθισμένη αμφίεση των Κρητών.
Εισδοχή γυναικών: Ένα από τα χαρακτηριστικά των Κρητικών Μυστηρίων, το οποίο κινεί ιδιαίτερα την προσοχή των Τεκτόνων του Μικτού Δόγματος, είναι ότι στα Μυστήρια αυτά γίνονταν δεκτές και οι γυναίκες όπως και οι άντρες.
Διάφορα σύμβολα: Υπάρχουν ακόμη και άλλα μικρότερης σημασίας σύμβολα κι αντικείμενα τα οποία αναμφισβήτητα παρουσιάζουν τεκτονικό χαρακτήρα. Τέτοια είναι:
Λείψανο οστών λ.χ. που βρέθηκε στο οστεοφυλάκειο του ναού, έχει το σχήμα ανθέων και κάλυκες εναλλάξ, όπως εκείνο το οποίο παρουσιάζει ο καρπός της ροιάς.
Άλλα σύμβολα γνώριμα στους Τέκτονες είναι οι συχνά απαντώμενες απεικονίσεις του ήλιου και της σελήνης πάνω σε ορειχάλκινο τραπέζι αναθημάτων, ως και χρυσούς δακτύλιους, που βρέθηκαν στις Μυκήνες.
Τόσο η τράπεζα ανθημάτων, όσο και ο δακτύλιος έχουν τεκτονικό συμβολισμό.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η εισαγωγή του Τεκτονικού γνώμονα ως διακοσμητικού τύπου πάνω σε αγγείο το οποίο βρέθηκε στην Άφιδνα της ηπειρωτικής Ελλάδας, γιατί αποδεικνύει ότι με την διάδοση του μινωικού πολιτισμού στους μυκηναϊκούς οικισμούς μεταδόθηκαν συγχρόνως μαζί και τα σύμβολα της μυστηριακής λατρείας.
Τα αγαλμάτια: Μερικά από αυτά παρουσιάζουν στάσεις εντελώς όμοιες με τις στάσεις των διαφόρων τεκτονικών βαθμών.
Αντίθετα ο Ζωγραφάκης λέει ότι: ΄΄ σύμβολον με την μυστικιστικήν, την τεκτονικήν σημασίαν, δεν δυνάμεθα να θεωρήσομεν εισέτι τα τεκμήρια αυτά της μινωικής θρησκείας, καθ’ όσον αφ’ ενός μεν είναι ελλιπή και μάλλον σποραδικά και ανεπαρκή τα αρχαιολογικά ευρήματα, αφ’ ετέρου δε η μη εισέτι ανάγνωσης της Κρητικής γραφής, καθιστά δυσχερή και παράτολμον οιανδήποτε ερμηνείαν, ήτις δεν θα είναι τίποτε άλλο η μία Α Priori υπόθεσις ΄΄.
http://www.rizaonline.gr
