ΦΥΣΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΣΕ ΜΟΡΦΗ ΓΡΑΦΙΚΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΟΝΟΜΑΣΤΗΚΑΝ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΡΗΣΙΜΕΥΟΥΝ ΓΙΑ ΝΟΗΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΩΝ.
ΣΧΕΣΕΙΣ ΦΥΣΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ ΚΑΙ ΕΝΝΟΙΩΝ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ.
Οι άνθρωποι είναι μέρος του φυσικού κόσμου.
Ο φυσικός κόσμος έχει νόμους, συμπεριφορές, που είναι χωροχρονικά αναλλοίωτοι.
Φυσικοί αναλλοίωτοι νόμοι που είναι αντιληπτοί ομοιτρόπως από τους ανθρώπους, κωδικοποιήθηκαν με γραφικά σχήματα.
Άρα έχουμε γραφικά σχήματα να συμβολίζουν φυσικές συμπεριφορές.
Όταν βλέπουμε ένα σύμβολο, έρχεται στο μυαλό μας η αιτία την οποία συμβολίζει και την οποία σαν σύμβολο " φωτογραφίζει" .
Όταν βλέπουμε γραφικό σχήμα ( σύμβολο) κωδικοποιημένου φυσικού νόμου,στο μυαλό μας έρχεται η φυσική συμπεριφορά που δηλώνει αυτόν τον νόμο.
Π.χ. αν με το σχήμα < συμβολίσουμε την έννοια -κίνηση - που είναι φυσικός νόμος, όποτε βλέπουμε (σαν γράφημα) το σχήμα < , στο μυαλό μας θα έρχεται η έννοια -κίνηση-. Άρα το σχήμα < = κίνηση.
Υπάρχει η φυσική εμπειρία -γνώση, ότι για να δημιουργηθεί ότιδήποτε στον φυσικό κόσμο χρειάζεται κάποια κινητική ενέργεια. Είναι εμπειρικά γνωστό ότι
η κίνηση είναι ενέργεια και η ενέργεια είναι αίτιο δημιουργίας. Άρα < = ενέργεια. Άρα < = δημιουργία.
Ένα γραφικό σύμβολο έχει τρείς έννοιες.
Ερώτηση: γιατί το σύμβολο < ορίστηκε σαν σύμβολο κίνησης;
Απάντηση: στο νερό, στη στερεά ύλη και στον αέρα, είναι εμπειρικά παρατηρημένο πως όταν ένα αντικείμενο κινείται , σχηματίζει πίσω του ένα σχήμα < από το νερό ή την στερεά ύλη ή τον αέρα που εξωστρακίζει η δύναμη της κίνησης του ( παρατηρείστε τη βάρκα που κινείται, το υνί που οργώνει τη γη, έναν κομήτη που " σχίζει" το στερέωμα. Σχηματίζουν πίσω τους ένα < ).
Είναι φυσικό γεγονός ότι ο κτιστός κόσμος ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ από χημικά στοιχεία που ευρίσκονται σε υγραέρινη μορφή στο ΧΑΟΣ. Αυτά τα χημικά στοιχεία είναι η γενεσιουργός matera ( ακατέργαστη-αδημιούργητη "ύλη").
Στην παρούσα εργασία δεν καταπιανόμαστε με το πως βρέθηκαν τα χημικά στοιχεία και πως δημιουργήθηκαν. Μένουμε στο γεγονός που είναι αντιληπτό από όλους, ότι (τα δημιουργησε κάποια ενεργειακή κατάσταση, δύναμη ), τα στοιχεία υπάρχουν. Η ύπαρξη των χημικών στοιχείων και των δομημένων από αυτά οντοτήτων συναποτελούν αυτό που ονομάστηκε ΧΑΟΣ ή ΧΩΡΟΣ.
Επειδή αίτιο της ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ του ΧΩΡΟΥ είναι ( κάποια) ΕΝΕΡΓΕΙΑ, ενίωτε το σύμβολο < συμβολίζει τον ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕΝΟ ΧΩΡΟ.
Το γραφικό σύμβολο < σε αρχαίες και νέες γραφές αποδίδει την έννοια της κίνησης. Πιχι στα ιερογλυφικά της Αιγύπτου γράφεται πάνω από το σύμβολο πουλιού για να αποδώσει ότι το πουλί πετά. Στις λατινογενείς γλώσσες αποδίδει την έννοια κίνηση. Αργότερα θα δούμε που βρίσκεται στην ελληνική γραφή.
ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΣΥΜΒΟΛΟ - Ι - ( ιώτα ).
----------------------------------------
Στον φυσικό κόσμο, γεγονός που το βλέπουμε να ισχύει χωροχρονικά σαν ακατάλυτο νόμο, είναι πως : όλες οι οντότητες για να ξεχωρίζουν από τον περίγυρο τους ως ξέχωρες ΜΟΝΑΔΕΣ, έχουν στο σχήμα τους περίμετρο που δηλώνεται από κάποιο περίβλημα. Είναι επίσης φυσικό δεδομένο ότι όλες οι οντότητες από μακρυά φαίνονται σχηματικά σαν " κουκκίδες ή σημεία " . (στα μαθηματικά είναι γνωστό πως η γραμμή ορίζεται σαν σύνολο σημείων).
Είναι επίσης φυσικό γεγονός πως, αν τοποθετήσουμε, ΠΡΟΣΘΕΣΟΥΜΕ στη σειρά ΠΟΛΛΕΣ οντότητες (νοητικά παράβαλλε "κουκκίδες") θα σχηματίσουμε μια ΓΡΑΜΜΗ. Είναι επίσης φυσικό πως όσες ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ οντότητες προσθέτουμε στη σειρά,όσο πολλαπλασιάζονται οι οντότητες, τόσο η γραμμή μπορεί ανάλογα να ΕΚΤΕΙΝΕΤΑΙ προς το άπειρο. Είναι δε φυσικό πως αν ήταν δυνατό να βρεθούν όλες οι οντότητες σε μια σειρά, τότε θα είχαμε μια γραμμή που θα αποτελείτο από το ΠΑΝ των οντοτήτων. Με την πρόσθεση οντοτήτων στην σειρά η γραμμή ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ, ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΕΤΑΙ, ΕΞΕΡΧΕΤΑΙ ΕΙΣ ΜΗΚΟΣ , ΔΕΝ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΧΩΡΟ , ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗ , ΔΙΑΣΤΕΛΛΕΤΑΙ ΣΕ ΜΕΓΕΘΟΣ.
Αν σύνολο οντοτήτων σε σειρά το παραστήσουμε γραφικά, θα έχουμε μια ΓΡΑΜΜΗ - μια ΕΥΘΕΙΑ -.
Με την φυσική εμπειρία ότι η γραμμή σαν φυσικό φαινόμενο είναι σύνολο οντοτήτων (σημείων),τότε το γραφικό σύμβολο της γραμμής θα συμβολίζει, θα θυμίζει, τις ιδιότητες του φυσικού φαινομένου ΓΡΑΜΜΗ.
Το γραφικό σύμβολο της γραμμής - Ι - χρησιμοποιήθηκε από τον άνθρωπο
στην γραφή του λόγου ως το γράμμα- σύμβολο - Ι - (ιώτα) για να αποδίδει τα φυσικά νοήματα του συμβόλου, προς νοητική συνεννόηση μεταξύ των πανανθρώπων.
Έτσι με το γράμμα-σύμβολο - Ι - (ιώτα) αποδίδονται οι έννοιες
της γραμμής δηλαδή: ΠΡΟΣΘΕΣΗΣ- ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΥ- ΠΑΝΤΟΣ-ΠΛΗΘΟΥΣ-ΠΛΕΙΟΝΟΣ-ΕΚΤΑΣΗΣ-ΜΕΓΑΛΩΝΩ-ΕΞΕΡΧΟΜΑΙ ΧΩΡΟΥ-ΔΕΝ ΠΕΡΙΟΡΙΖΩ ΣΕ ΧΩΡΟ- ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΟ-ΔΙΑΣΤΟΛΗ και συναφείς έννοιες.
ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΚΑΝΩ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ
Θέλω να επισείρω την προσοχή σας στο γεγονός ότι , με τον μηχανισμό του συμβολισμού, έχουμε ένα σύμβολο που δομείται από κάποιο αίτιο. Όταν βλέπουμε το σύμβολο, αντιλαμβανόμαστε αυτά που το αίτιο του συμβόλου έχει σαν ιδιότητες. Είναι σαν να λέμε: ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΝΝΟΟΥΜΕΝ ΑΛΛΑ . Αυτό ακριβώς σημαίνει ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ. Να βλέπουμε ένα "σιμάδι" - σύμβολο που λέμε, και να αντιλαμβανόμαστε τις ιδιότητες του αιτίου, του συμβόλου.
Και έρχομαι στο μεγάλο ΛΟΓΟ που θα φέρει τα πάνω κάτω στην ισχύουσα γλωσσολογία.
Και λέγω:
Ο θεωρούμενος πατέρας της γλωσσολογίας
Ferdinand de Sausseur (1857-1913), στον οποίο αποδίδεται το βασικό θεώρημα της γλωσσολογίας περί " μη φυσικής και αιτιολογημένης σχέσης ανάμεσα στο σημαίνον και στο σημαινόμενο ", σπούδασε και ερεύνησε τον όρο
connotation σε ό,τι αφορά τη λέξη και την σχέση της με την έννοια της.
Αποτέλεσμα της έρευνας του ήταν πως η λέξη άλλα λέγει και άλλα εμείς καταλαβαίνουμε από αυτήν. Πιχι λέμε "θρανείο" και αντιλαμβανόμαστε "μάθηση" , "σχολείο". Λέμε "σκύλο" και αντιλαμβανόμαστε "γαύγισμα". ΜΑ ΑΚΡΙΒΩΣ, Ο SAUSSEUR , ΕΝΝΟΟΥΣΕ ΤΟΝ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΩΣ Η ΛΕΞΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ.
Είναι , όπως ανωτέρω αναφέρθηκα, που γράφουμε μια γραμμή και αντιλαμβανόμαστε τις έννοιες που είναι ιδιότητες του αιτίου της δημιουργίας της γραμμής.
ΤΟΝ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΑΝ, ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΝΤΕΛΗΦΘΗΣΑΝ ΔΙΟΤΙ ΗΣΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΔΑΕΙΣ .
Ο Sausseur από "πολέμιος" της φυσικοεννοιακής αιτιάσεως της λέξης, καθίσταται πρόμαχος της.
ΤΕΛΟΣ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗΣ.
Άρα: γενεσιουργά αίτια του γράμματος - Ι - (ιώτα) είναι φυσικά αίτια εύκολα αντιληπτά στα νοήμονα όντα του σύμπαντος.
Άρα: Το γράμμα - σύμβολο της γραφής -Ι- ιώτα, είναι φυσικό αιτιατό.
Το γράμμα-σύμβολο -Ι- (ιώτα) όπως και όλα τα γράμματα της Ελληνικής γλώσσας , μεταφέρουν τις έννοιες του αιτίου τους, στη λέξη την οποία δομούν.
Στο παρών στάδιο, επειδή δεν έχουν ερμηνευτεί τα άλλα γράμματά, είναι δύσκολο να δώσω παραδείγματα λέξεων.
θα δίνω λέξεις που τα γράμματα τους θα είναι ήδη ερμηνευμένα.
ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΣΥΜΒΟΛΟ - Κ - :
---------------------
Το γράμμα-σύμβολο -Κ- δομείται από δυο σύμβολα , το σύμβολο της γραμμής - Ι - και το σύμβολο - < - .
Η έννοια που αποδίδει είναι οι έννοιες των συμβόλων που το δομούν δηλαδή
Κ = Ι και < = Ι< = Κ = του ΠΑΝΤΟΣ η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΧΩΡΟΥ ( ο χώρος είναι το παν εφόσον στον χώρο βρίσκονται όλα τα δημιουργημένα και μη δημιουργημένα).
ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΣΥΜΒΟΛΟ - Μ - :
--------------------------------------
Το σύμβολο της ΚΙΝΗΣΗΣ - < - με ροπή προς τα κάτω,ΣΥΓΚΡΑΤΕΙ την γραμμή του ΠΑΝΤΟΣ - Ι - ( εις διπλούν ) από του να εκταθεί , την ΚΡΑΤΕΙ, την ΣΤΑΜΑΤΑ σε κάποια κατάσταση.
Το σχηματιζόμενο σύμβολο-γράμμα - Μ - ( αν αφαιρεθεί η δεξιά γραμμή του παντός απομένει το σχήμα του "μικρού" μ ) δηλώνει τις έννοιες: ΣΥΓΚΡΑΤΩ-ΣΤΑΜΑΤΩ- ΚΡΑΤΩ-ΕΜΠΟΔΙΖΩ και συναφείς έννοιες.
ΤΟ ΓΡΑΜΜΑΤΑ - ΣΥΜΒΟΛΑ - Ο - ο μικρόν, - α , Α -
ΟΙ ΔΙΦΘΟΓΓΟΙ - ΟΙ - , - ΑΙ -.
--------------------------------------
Στον κτιστό φυσικό κόσμο, ΜΟΝΑΔΑ είναι ότιδήποτε έχει κλειστό περίγραμμα, ανεξάρτητα τι περιέχει ή από τι αποτελείται.
Η μονάδα έχει όρια. Είναι περιορισμένη.
Η γραμμή του παντός - Ι - αποτελείται από πλήθος μονάδων, οντοτήτων.
Το ΠΑΝ ( σύμβολο - Ι - ) δομείται από πλήθος ΜΟΝΑΔΕΣ όπου μπορούν να προστίθενται άλλες και να πολλαπλασιάζεται σε μέγεθος, είναι απεριόριστη σε μέγεθος, δεν έχει όρια. Η λέξη παν σημαίνει: δημιουργώ οντότητες και προχωρώ.
Αν θέλουμε να απομονώσουμε τη γραμμή να της ορίσουμε όρια, τότε ενώνουμε τα δυο της άκρα και, τώρα που απόκτησε όρια έγινε μονάδα ανεξάρτητα του τι περιέχει. Ενώνουμε τα άκρα της γραμμής σε σχήμα - Ο - και αυτός είναι ο φυσικός τρόπος εμφάνησης της μονάδας.
Η γραμμή του παντός έχει την ιδιότητα να εκτείνεται, να μεγαλώνει αέναα, να πολλαπλασιάζεται.
Για να σταματήσει η γραμμή να έχει την ιδιότητα της έκτασης υπάρχει μόνο ένας φυσικός τρόπος . Να ενωθούν τα δυο άκρα της. Τότε, πρακτικά,γίνεται μονάδα που περιέχει ένα σύνολο. Όπως φυσικά συμβαίνει, όλες οι μονάδες οντότητες, είναι σύνολο κάποιων στοιχείων σε όρια . Επειδή όμως είναι κλειστές - σχήμα γραμμής κλειστής - πρακτικά και θεωρητικά είναι μονάδες.
Το γραφικό σχήμα - Ο - κλειστής γραμμής, συμβολίζει την έννοια ΜΟΝΑΔΑ.
Η μονάδα - Ο - σαν κλειστή γραμμή , με όρια πλέον, δεν έχει τις ιδιότητες της γραμμής του παντός , δεν έχει πλέον την ιδιότητα του πολλαπλασιασμού.
Μια μονάδα είναι μια ανεξάρτητη οντότητα και από φυσική εμπειρία, οπτικά , φαίνεται ανεξάρτητη από την περιμετρική της οριοθέτηση όπως δηλώνεται και γραφικά με το σχήμα -Ο- που δεν έχει πλέον σχέση με τη γραμμή του παντός.
Αφού η μονάδα - Ο - ποσοτικά είναι ΕΝ (ένα) από τα πολλά δημιουργήματα της φύσης , με βάσει την έννοια της , ποσοτικά, έδωσε και την έννοια του
ΕΝ-ΙΚΟΥ αριθμού και η μη πολλαπλασιαστική της ιδιότητα έδωσε την έννοια του γένους άρσενικού. Έτσι στη γραφή όπου - Ο - και ενικός αριθμός σε γένος αρσενικό.
Όπως είπαμε, το σύμβολο-γράμμα -Ι- ιώτα ή γραμμή, έχει την ιδιότητα της αναπαραγωγής, του πολλαπλασιάζεσθαι, του πληθαίνεσθαι.
Το γράμμα-σύμβολο -Ο- όμικρόν, αν χρειαστεί να αλλάξει ιδιότητα, πρέπει να έχει την συνδρομή κάποιου συμβόλου.
Έτσι, εάν το σύμβολο του πολλαπλασιασμού (που είναι η γραμμή του παντός -Ι-) γράφεται να εφάπτεται επί του όμικρον, τότε δημιουργείται το γράμμα - α - που έχει την έννοια των δυο συμβόλων που το δομούν ( ο = οντότητα, ι = αναπαραγωγή, πλήθος, παν. Άρα - α - = οντότητα αναπαραγωγική ) δηλαδή είναι παραγωγικό και άρα γένους θηλυκού .
Βλέπουμε πως οι Νόες που δημιούργησαν τα σχήματα των γραμμάτων, έφεραν μαζί τα σύμβολα -Ο- και -Ι- για να σχηματίσουν σύμβολο - α - που να αποδίδει τις έννοιες των δυο συμβόλων που το σχηματίζουν: ανεξάρτητη οντότητα που αναπαράγει το παν.
Άλλο σύμβολο-γράμμα που έχει την έννοια της ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ του ΠΑΝΤΟΣ, είναι το σύμβολο που σχηματίζεται από δυο άλλα σύμβολα και φέρει τις έννοιες τους. Σχηματίζεται από τα σύμβολα: της ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ - > - και του ΠΑΝΤΟΣ - Ι - ως σχήμα - Α - . Το - Α - συμβολίζει την αναπαραγωγική δυνατότητα όπως και το -α-.
Άρα τα δυο σύμβολα-γράμματα -Α, α - έχουν την έννοια ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ-ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΩ ΤΟ ΠΑΝ .
Εάν μπροστά από το σύμβολο-γράμμα -Ο- όμικρον γραφεί η γραμμή σύμβολο του παντός, του πλήθους, χωρίς να εφάπτεται επί του όμικρον , ως - ΟΙ - , τότε από την έννοια της μονάδας -Ο-, του ΕΝός (ΕΝικού) μεταβαίνουμε στην έννοια των -Ι- ΠΟΛΛΩΝ, του ΠΛΗΘΟΥΣ και στον ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ αριθμό αλλά μένουμε στο γένος αρσενικό.
Το ίδιο και για τα γράμματα-σύμβολα - Α, α - που είναι ο ενικός αριθμός γένους θηλυκού, αν γράψουμε ύστερα από το - Α,α - , το σύμβολο του πλήθους - Ι -, τότε ματαβαίνουμε από την μονάδα γένους θηλυκού (Α,α) στο
πλήθος, ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ ( Ι ) γένους θηλυκού που είναι ο δίφθογγος - ΑΙ ,αι -.
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Theo-doros : 12-11-2008 στις 00:36
