1717 Ίδρυση της πρώτης Μεγάλης Στοάς του Λονδίνου και του Ουέστμινστερ.
1725 Ο Τσάρλς Ράντκλιφ (Charles Radclyffe - Earl of Derwentwater), εκτός γάμου εγγονός του Κάρολου Β΄, ανακηρύσσεται Μέγας Διδάσκαλος των Γαλλικών Στοών. Θα παραμείνει στη θέση αυτή για περισσότερο από 10 έτη.
1730 Εκδίδεται στο Δουβλίνο ένα κείμενο του Jonathan Swift με τίτλο «A letter from the Grand Mistress of the Free Masons» (βλ. The Prose Writings of Jonathan Swift, ed. Herbert Davis and others, 16 vols., Oxford: Basil Blackwell, 1939-74), στο οποίο μεταξύ άλλων αναφέρεται: «(… η περίφημη αρχαία στοά του Kilwinning, στην οποία όλοι οι βασιλείς της Σκωτίας διετέλεσαν κατά καιρούς Μεγάλοι Διδάσκαλοι, χωρίς διακοπή από την εποχή του Fergus που βασίλεψε περισσότερο από 1000 χρόνια πριν, πολύ πιο πριν από τους Ιππότες του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ ή τους Ιππότες της Μάλτας, δυο στοές στις οποίες οφείλω οπωσδήποτε να αποδώσω την τιμή ότι στόλισαν τον αρχαίο Ιουδαϊκό και Παγανιστικό Τεκτονισμό με θρησκευτικές και χριστιανικές συνήθειες». Επτά χρόνια αργότερα, σε μια ομιλία του στο Παρίσι, ο Ιππότης Ράμσεϊ (Andrew Michael Ramsay) χρησιμοποιεί τα ίδια στοιχεία που αναφέρονται σε αυτό το απόσπασμα. Επομένως, είτε ο Ράμσεϊ επηρεάστηκε από το παραπάνω χειρόγραφο είτε άντλησε τις πληροφορίες του από τις ίδιες πηγές όπου βασίστηκε και το περιεχόμενο αυτού του χειρογράφου. Σε αυτή τη περίπτωση σημαίνει ότι η συγκεκριμένη παράδοση ήταν γνωστή σε ορισμένους κύκλους.
1732 Ίδρυση της Στοάς «L' Anglaise» στο Μπορντώ (η οποία υφίσταται μέχρι και σήμερα με αριθμό 2 υπό την σκέπη της Grande Loge Nationale Française). Στα επόμενα χρόνια ιδρύθηκε και η Στοά «Francaise» και αμφότερες άρχισαν να λειτουργούν τους λεγόμενους «σκωτικούς βαθμούς», δημιουργώντας την παράδοση του Μπορντώ ως «Μητέρα Σκωτική Στοά». Από τη Στοά αυτή ο Estienne Morin έλαβε την εντολή να μεταδώσει τους σκωτικούς βαθμούς στο «Νέο Κόσμο».
1732 Στοά «Σκώτων Διδασκάλων» συνεδριάζει στο «Devil's Tavern, Temple Bar» του Λονδίνου.
1735 Σε μια ειδική τελετή που έλαβε χώρα στο «Bear Inn» στην πόλη του Bath της Αγγλίας, ο Σεβάσμιος, οι Επόπτες και εννέα αδελφοί της τοπικής Στοάς έλαβαν το βαθμό του Σκώτου Διδασκάλου.
1735 Η εφημερίδα «journal de l'avocat Barbier» αναφέρει για πρώτη φορά ότι στη Γαλλία αναπτύσσεται ένας διαφορετικός Τεκτονισμός από αυτόν των Άγγλων, όπου χρησιμοποιούνται όροι όπως «chevalier» («ιππότης») και «chapitre» («περιστύλιο»).
1737 Σε δημόσια ομιλία της Μεγάλης Στοάς της Γαλλίας ο Ιππότης Ράμσεϊ ανέλυσε τη θεωρία με την οποία ανάγει την καταγωγή του Ελευθεροτεκτονισμού στα Αρχαία
Μυστήρια και συνδέει τους Σταυροφόρους και τους Τέκτονες. Κατά τον R.F. Gould, αυτή η ομιλία του επηρέασε την εξέλιξη του Τεκτονισμού και τους ιπποτικούς βαθμούς, τους οποίους όμως είναι μάλλον απίθανο να δημιούργησε ο ίδιος.
1737 Ο Βαρώνος Shefer σύμφωνα με το ημερολόγιό του λαμβάνει στη στοά «Prince Clermont» των Παρισίων τους τρεις συμβολικούς και δύο «Σκωτικούς» βαθμούς.
1738 Ο Δούκας του Antin ανακηρύσσεται Μέγας Διδάσκαλος της Γαλλίας.
1740 H Στοά «Antiquity» απέδωσε σε εννέα αδελφούς τον βαθμό του τέκτονος Διδασκάλου. Την ίδια χρονιά πέντε ακόμα αδελφοί καταγράφεται να έχουν λάβει τον ίδιο βαθμό στη στοά του «Bristol» υπ' αριθμ. 137.
1740 Στα αρχεία της Στοάς «Pilgrim» υπάρχει ένα σκωτικό τυπικό αυτής της εποχής στη γερμανική γλώσσα. Σε αυτό περιλαμβάνεται για πρώτη φορά η φράση «…δια των Ιερών Αριθμών».
1740 Η Στοά «Beneficenza» της Κέρκυρας η οποία ήταν η πρώτη στοά στον ελλαδικό χώρο, ιδρύθηκε αρχικά το 1740 με πρώτο Σεβάσμιο τον Προβλεπτή της Ενετικής Πολιτείας. Την πληροφορία αυτή δίνει ο Αντώνιος Δάνδολος (1788-1868) ο οποίος ήταν ο πρώτος έλληνας που αποδεδειγμένα έλαβε τον 33ο βαθμό. Η Στοά «Beneficenza» έπαυσε κάποια στιγμή να λειτουργεί και εμφανίζεται πάλι το 1782 υπό την αιγίδα της Μεγάλης Σκωτικής Μητρός Στοά της Βερόνας εν Ανατολή Παδούης (Padoa). Λειτουργούν εκεί στα τέλη του 18ου αιώνα σκωτικοί βαθμοί που κατά μια εκδοχή ανήκαν στον τύπο της Αυστηράς Τηρήσεως. Κατά μία άποψη η εκδοχή αυτή φαίνεται μάλλον απίθανη λόγω της Παπικής Βούλας «In Eminenti», την οποία αποδέχτηκε η Γαληνοτάτη της Βενετίας.
1741 Δημιουργία Σκωτικής Στοάς στο Βερολίνο.
1743 Θάνατος του Δούκα του Antin, τον διαδέχεται στο αξίωμα του Μεγάλου Διδασκάλου ο Κόμης του Κλερμόντ (Louis o Bourbon - Conde, Comte de Clermont).
1743 Έκδοση κανονισμών με ειδική αναφορά στον σκωτικό τεκτονισμό από την Στοά «Saint- Jean de Jerusalem», προσωπική στοά του Μεγάλου Διδασκάλου. Στους κανόνες αναφέρεται η ύπαρξη των βαθμών των «Τέλειων και Ιρλανδών Διδασκάλων» και των «Εκλεκτών Διδασκάλων».
1743 Ο Βαρώνος von Hund (Karl Gotthelf von Hund und Altengrotkau) λαμβάνει τους ανώτερους βαθμούς στο Παρίσι. Στη συνέχεια θα ίδρυση στη Γερμανία τον Τύπο της Αυστηράς Τηρήσεως.
1743 Κατά τον F.E. Gould τέκτονες από τη Λυών ιδρύουν το βαθμό του Ιππότη Καδώς, ο οποίος γίνεται η απαρχή για την ίδρυση όλων των Ναϊτικών τεκτονικών τύπων.
1744 Ιδρύεται Σκωτική Στοά στο Αμβούργο
1745 Οι κανόνες της Στοάς «Saint- Jean de Jerusalem» δίνουν στους Σκώτους διδασκάλους εξουσίες και επί των υπολοίπων βαθμών.
1746 Ο Estienne Morin επισκέπτεται τη Μητρική του Στοά στο Μπορντώ.
1747 Ίδρυση Σκωτικής Στοάς στο Leipsing.
1747 Στοά Τέλειων και Εκλεκτών Τεκτόνων (Élu Parfaite) ιδρύεται στο Παρίσι από τον Lamolere de Feuillard με διάταγμα της μητρικής Σκωτικής Στοάς του Μπορντώ.
1748 Εμφανίζεται ο βαθμός του «Ιππότη της Ανατολής» ως ο ανώτατος Σκωτικός βαθμός.
1752 Η Μητρική Σκωτική Στοά του Μπορντώ ονομάζει τον Lamolere de Feuillard Γενικό Επιθεωρητή.
1754 Ιδρύεται το Περιστύλιο του Clermont στο Παρίσι από τον Ιππότη de Bonneville. Πιθανολογούν σχέση του με το Κολέγιο των Ιησουϊτών του Clermont. Το σύστημα ονομάζεται Τύπος της Τελειοποιήσεως ή του «Ερεδώμ», (Rite of Perfection ή Rite of Heredom). Ο τύπος του αποτελείται από επτά βαθμούς και είναι το πρώτο οργανωμένο σύστημα «ανώτερων βαθμών». Η λέξη Heredom έχει διαφορετικές ερμηνείες: Hieros Domos ήτοι ελληνικά Ιερός Δόμος (δόμος και θολωτή αίθουσα που παραπέμπει στον τάφο του Ροδόσταυρου και τη Βασιλική Αψίδα), Har Edom στα εβραϊκά, που σημαίνει το Ιερόν Όρος της Γης.
1757 Ο Dr Manningham, αναπληρωτής Μέγας Διδάσκαλος της Αγγλίας (Moderns) αρνείται την ύπαρξη ανωτέρων βαθμών στην Αγγλία, αλλά παραδέχεται ότι γνωρίζει την ύπαρξη σε άλλα κράτη της Ευρώπης σκωτικών βαθμών, όπως του «Ιππότη του Ξίφους και του Αετού».
1758 Ιδρύεται το «Συμβούλιο των Αυτοκρατόρων της Ανατολής και της Δύσεως» το οποίο θα απορροφήσει τον τύπο του Clermont και θα οργανωθεί σε 25 βαθμούς.
1760 Ο Martines de Pasqually, ιδρύει το Τάγμα των Εκλεκτών Κοέν με επιρροές από τη Καββαλά και από εσωτεριστές όπως ο Henry Cornelius Agrippa. Πριν τον θάνατό του αφήνει τη διοίκηση του Τύπου στους Bacon και Jean-Baptiste Willermoz. Μετά το θάνατό του ο Bacon προσχωρεί στη Μεγάλη Ανατολή (Grand Orient) της Γαλλίας ενώ ο Willermoz προσχωρεί στην Αυστηρά Τήρηση του von Hund. Κατά τον Jackson, ο Willermoz ολοκλήρωσε το 1765 το Ροδοσταυρικό τυπικό που απετέλεσε τη βάση για όλα τα τυπικά του 18ο βαθμού του ΑΑΣΤ.
1761 O Estienne Morin λαμβάνει από τη Μεγάλη Στοά της Γαλλίας την εξουσιοδότηση να προωθήσει τον Τεκτονισμό πέραν του Ατλαντικού ως Μέγας Γενικός Επιθεωρητής. Πολλοί πιστεύουν ότι ο ίδιος ο Morin τροποποίησε και ολοκλήρωσε το σύστημα των 25 βαθμών τοποθετώντας στην ανώτατη βαθμίδα τον βαθμό του «Πρίγκιπος του Βασιλικού Μυστικού».
1761 Πρώτη αναφορά του βαθμού του «Κυρίαρχου Πρίγκιπος Ροδόσταυρου».
1762 Τα πρώτα Μεγάλα Συντάγματα του Τύπου των 25 βαθμών (του λεγομένου «Τύπου της Τελειοποιήσεως», του «Βασιλικού Μυστικού» ή και «Τύπος του Morin») που συντάχθηκαν στο Μπορντώ της Γαλλίας. Αρχίζουν ως εξής: «ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑ και ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ συνταχθέντες υπό εννέα Επιτρόπων προς τούτο ορισθέντων υπό του Υπάτου Συμβουλίου των Κυριάρχων Πριγκίπων του Βασιλικού Μυστικού εις τας Μεγάλας Ανατολάς των Παρισίων και του Βερολίνου συμφώνως προς την απόφασιν της 5ης ημέρας της 3ης εβδομάδος της 7ης Σελήνης του Εβραϊκού Έτους 5562 και της από Χριστού χρονολογίας 1762. Διά να επικυρωθούν και να τηρούνται υπό των Υπάτων Συμβουλίων των Εξοχωτάτων Ιπποτών και Πριγκήπων του Τεκτονισμού ως και υπό πάντων των επί μέρους Συμβουλίων και των Μεγάλων Επιθεωρητών των κανονικώς συσταθέντων εις τα δύο ημισφαίρια.»
1η Τάξις: 3 Βαθμοί.
1. Μαθητής, 2. Εταίρος, 3. Διδάσκαλος,
2α Τάξις: 5 Βαθμοί.
4. Μυστικός Διδάσκαλος, 5. Τέλειος Διδάσκαλος, 6. Γραμματέας εξ Απορρήτων, 7. Έφορος και Δικαστής, 8. Επόπτης των Οικοδομών,
3η Τάξις: 3 Βαθμοί.
9. Εκλεκτός Διδάσκαλος των 9, 10. Εκλεκτός των 15, 11. Ένδοξος Εκλεκτός των 12 Φυλών,
4η Τάξις: 3 Βαθμοί.
12. Μέγας Διδάσκαλος Αρχιτέκτονας, 13. Ιππότης της Βασιλικής Αψίδος, 14. Μέγας Εκλεκτός Αρχαίος Τέλειος Διδάσκαλος ή Τελειοποίησις,
5η Τάξις: 4 Βαθμοί.
15. Ιππότης της Ανατολής ή του Ξίφους, 16. Πρίγκιπας της Ιερουσαλήμ, 17. Ιππότης της Ανατολής και της Δύσεως, 18. Ιππότης Ροδόσταυρος,
6η Τάξις: 4 Βαθμοί.
19. Μέγας Ποντίφηξ ή Ισόβιος Διδάσκαλος, 20. Πατριάρχης Νωαχίτης, 21. Μεγάλος Διδάσκαλος της Κλειδός του Τεκτονισμού, 22. Πρίγκιπας του Λιβάνου ή του Βασιλικού Πελέκεως,
7η Τάξις: 3 Βαθμοί.
23. Κυρίαρχος Μεμυημένος Πρίγκιπας, 24. Ένδοξος Ιππότης Ταξιάρχης του Λευκού και Μέλανος Αετού, 25. Εξοχώτατος Πρίγκιψ του Βασιλικού Μυστικού.
1763 Ο Morin ιδρύει Στοές, καθώς και το «Μεγάλο Συμβούλιο» («Grand Council») στην Ιαμαϊκή (Τζαμάικα). Την ίδια χρονιά ιδρύεται σκωτική Στοά στη Νέα Ορλεάνη, η πρώτη καταγεραμμένη στην ηπειρωτική Αμερική με χάρτα από τη Στοά του Μπορντώ.
1766 Με συμφωνία της Μεγάλης Στοάς της Γαλλίας και του Συμβουλίου των Αυτοκρατόρων της Ανατολής περιορίζεται η εξουσία των μητρικών στοών επί των λεγόμενων «ανωτέρων βαθμών». Στο ίδιο έγγραφο αναφέρεται ο βαθμός του «Ιππότη Καδώς». Την ίδια χρονιά ο Morin θα αντικατασταθεί από τον Martin και θα ιδρυθεί το Μεγάλο Συμβούλιο της Τζαμάικα.
1766 Ανένταχτοι γάλλοι τέκτονες στο Λονδίνο λειτουργούν σκωτικούς βαθμούς.
1766 Τυπώνεται το βιβλίο «Les Plus Secrets Mystères des Hauts Grades de la Maçonnerie Dévoilés» από τον M. de Bérage. Περιλαμβάνει σε συνέχεια των τριών συμβολικών βαθμών, τους εξής βαθμούς:
4ο «Τέλειος και Εκλεκτός Διδάσκαλος»,
5ο «Εκλεκτός του Perignan»
6o «Εκλεκτός των δεκαπέντε βαθμών», που αντιστοιχεί στους 9ο,10ο και 11ο του ΑΑΣΤ.
7ο «Σκώτο Αρχιτέκτονα»
8ο «Μεγάλο Αρχιτέκτονα», που αντιστοιχεί με τον 12ο του ΑΑΣΤ
9ο «Ιππότη του Ξίφους και του Ρόδινου Σταυρού»
10ο «Νωαχίτη ή Πρώσο Ιππότη», που αντιστοιχεί με τον 21ο του ΑΑΣΤ.
1766 Ο Βαρώνος de Tschoudy τυπώνει το βιβλίο «L' Etoile Flamboyante». Κάνει αναφορά στους Ροδόσταυρους που τους ονομάζει και «Τέκτονες του Ερεδώμ».
1767 Ο Henry Andrew Francken που είχε τοποθετηθεί από τον Morin ως «Μέγας Γενικός Επιθεωρητής» ιδρύει Στοά Τελειοποιήσεως και Συμβούλιο Πριγκίπων της Ιερουσαλήμ στο Albany της Νέας Υόρκης. Είναι η πρώτη φορά που βαθμοί Τελειοποιήσεως (4ο-14ο) λειτουργούν σε Βρετανική αποικία. Ο Χάρτης λειτουργίας και τα πρακτικά της Στοάς Τελειοποιήσεως φυλάσσονται στα αρχεία της Νοτίου Δικαιοδοσίας.
1767 Επιστολή του Κόμη του Κλερμόντ αναφέρει ότι ο βαθμός του Ροδόσταυρου πρέπει να δίδεται σε λίγους και υψηλής ποιότητος τέκτονες. Επίσης, αναφέρει ότι «…αυτοί που γνωρίζουν τα πάντα πρέπει να είναι μόνον όσοι κατέχουν τον 33ο»
1770 Ο Morin ιδρύει «Μέγα Περιστύλιο των Πριγκίπων του Βασιλικού Μυστικού» στη Τζαμάικα.
1770 Από το χειρόγραφο σημειωματάριο του John Knight φαίνεται ότι εκείνη την εποχή στη δυτική Αγγλία μερικές Στοές εργάζονται τη με την εξής σειρά βαθμών:
1-Μαθητής
2- Εταίρος
3- Άνθρωπος του Σήματος
4- Διδάσκαλος Τέκτονας
5- Διδάσκαλος του Σήματος
6- Κύριος των Τεχνών και των Επιστημών.
7- Αρχιτέκτων
8- Μεγάλος Αρχιτέκτονας
9- Βοηθός Μέγας Διδάσκαλος
10- Υπέρ Έξοχος ή Ένατος Βοηθός Μέγας Διδάσκαλος
11- Ερυθρός Σταυρός
12- Τέκτων της Βασιλικής Αψίδος
18- Τέκτων της Βασιλικής Κιβωτού, Ναυτίλος ή Νωαχίτης
19- Ιππότης του Ναού
20- Μεσογειακή Διάβαση
21-25 Τάξεις (ιπποτικές) της Μάλτας
26- Ιππότης Ροδόσταυρος ή «Ne Plus Ultra»
Είναι ενδιαφέρων ότι σε αυτή τη σειρά υπάρχουν οι βαθμοί του Τύπου της Υόρκης, βαθμοί των αγγλικών επιγενομένων, επιστέγασμα δε όλων ο βαθμός του «Ιππότη Ροδοσταύρου».
1771 Θάνατος του Κόμητος του Κλερμόντ και του Morin.
1771 Ο Francken συγγράφει χειρόγραφο όπου περιέχονται τα Συντάγματα του 1762 και τα Τυπικά των βαθμών 15ο -24ο.
1772 Η Μεγάλη Στοά της Γαλλίας και το Συμβούλιο των Αυτοκρατόρων της Ανατολής και της Δύσης ενώνονται σε μια Μεγάλη Στοά. Μεγάλος Διδάσκαλος αναλαμβάνει ο Δούκας της Chartres.
1773 Ορισμένα μέλη της Μεγάλης Στοάς της Γαλλίας αποχωρούν και ιδρύουν τη Μεγάλη Ανατολή της Γαλλίας.
1776 Ο Charles Shireff λαμβάνει τον 25ο βαθμό του Τύπου του Τελειοποιήσεως και γίνεται Γενικός επιθεωρητής στην Florida των ΗΠΑ.
1777 Η Στοά «St George de l' Umanite» υπ' αριθμ 148 η οποία είχε ιδρυθεί το 1736 από γάλλους κάτοικους του Λονδίνου μετονομάζεται σε «St George de L' Observance». Στα πρακτικά της φαίνεται ότι είναι εργάζεται από κοινού με ένα Περιστύλιο «Ροδόσταυρων του Ερεδώμ».
1779 Ο Σεβάσμιος της Στοάς «de Lindot» εκπροσωπώντας το υπέρ αυτής εργαζόμενο Περιστύλιο ζητά συνεργασία με την «Grand Lodge South of the River Trent» του William Preston, ενώ η συμβολική στοά παρέμεινε ενωμένη με την Μεγάλη Στοά της Αγγλίας. Ο τύπος αυτός των ανωτέρων βαθμών, το λεγόμενο «College Metropolitan D' Ecosse d' Heredom des Septs et Derniers Degres» εξελισσόταν σε επτά βαθμίδες ως εξής:
1η Βαθμίδα Οι τρεις συμβολικοί βαθμοί.
2η Βαθμίδα Περιέχει τον μύθο των εκλεκτών ή εκδικητών που αναζητούν τους δολοφόνους του Χιράμ. Αποδιδόταν σε τρεις συνεχόμενους βαθμούς αντίστοιχους με τον 9ο-11ο βαθμό του «Τύπου της Τελειοποιήσεως» του Morin.
3η Βαθμίδα Η πορεία του Σολομώντα προς την ολοκλήρωση του Ναού. Αντίστοιχοι με τους βαθμούς του «Μυστικού Διδασκάλου», «Τέλειου Διδασκάλου» και «Εφόρου και Δικαστού».
4η Βαθμίδα Μια ακόμα ομάδα τριών βαθμών που αναζητά το αληθινό όνομα του Θεού σε θολωτά υπόγεια κάτω από τον Ναό. Η ιστορία τους πλησιάζει περισσότερο με τους βαθμούς του «Ενώχ» και του «Σκώτου Τέλειου Ιππότη» και λιγότερο στη Βασιλική Αψίδα.
5η Βαθμίδα Περιγράφει την ιστορία της επιστροφής των Εβραίων από την Βαβυλώνα υπό τον Ζοροβάβελ και την ανοικοδόμηση του Ναού σε αντιστοιχία με τον «Ιππότη της Ανατολής» και τον «Πρίγκιπα της Ιερουσαλήμ».
6η Βαθμίδα Ένας βαθμός που περιέχει αρχικά στοιχεία από αυτόν του «Ιππότη Ροδοσταύρου» και στη συνεχεία εμπλέκεται με την παράδοση των τεκτόνων που συμμετείχαν στις σταυροφορίες και ακολούθως μετέδωσαν την ελευθέρα τεκτονική στην Ευρώπη.
7η Βαθμίδα Μια ομάδα που αναπτύσσει την Ναϊτική θεματολογία καθώς και την παράδοση του «Ιππότη Καδώς» σε επτά μέρη. Στα τέλη του 18ου αιώνα ο τύπος αυτός μετατράπηκε σε «Στρατόπεδο των Ιπποτών του Ναού» με το όνομα «Observance of Seven Degrees».
1781 Εκδίδονται τα τυπικά του «Ιππότη Καδώς». Υποστηρίζεται ότι πιθανόν γράφηκαν για πρώτη φορά γύρω το έτος 1769.
1782 Αποδίδεται ο βαθμός του Ροδόσταυρου («Prince Masonry» όπως τον ονομάζουν στην Ιρλανδία) στη Στοά «Kilwinning» στο Δουβλίνο ή όποια κατά τα πρακτικά άνοιξε πρώτα σε βαθμό «Ιππότη του Ναού» και στη συνέχεια απεδόθη ο βαθμός του «Ιππότη Ροδοσταύρου» σε τρεις αδελφούς από τον Σοφότατο αδελφό Laurent. Τον Ιούλιο του ίδιου έτους ο Laurent θα πάει στο Λονδίνο και θα λάβει τον βαθμό του «Ιππότη Καδώς» από Στοά του de Lindot. O βαθμός του «Ιππότη Ροδόσταυρου» που είχε δημιουργήσει στην Ιρλανδία θα είναι πλέον πλήρης και σε λίγο θα λειτουργήσουν σε όλη τη χώρα Ροδοσταυρικά Περιστύλια.
1783. Στοά Τελειοποιήσεως δημιουργείται στο Charleston.
1785 Μέλη των Moderns λαμβάνουν Σκωτικούς βαθμούς στο Παρίσι.
1786 Την πρώτη Μαΐου Ε. Φ. 5786 και της Χριστιανικής Εποχής, 1786 φέρονται να υπογράφονται τα Μεγάλα Συντάγματα του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου του 33ο βαθμού «για την διοίκηση όλων των Συνόδων, Συμβουλίων, Κολεγίων και άλλων Τεκτονικών σωμάτων…» με την έγκριση, παρουσία και υπό την αιγίδα της Μεγαλειότητος Φρειδερίκου (Καρόλου) ΙΙ, Βασιλέως της Πρωσίας, Μαργράβου του Βρανδεμβούργου, κ.λπ., Κραταιοτάτου Μονάρχου, Μεγάλου Προστάτου, Μεγάλου Διοικητού του Τάγματος. Κατά την παράδοση ο Φρειδερίκος ο Μέγας της Πρωσίας ετέθη επικεφαλής του Τύπου της Τελειοποιήσεως και αναδιάρθρωσε τους βαθμούς σε 33.
Ο 25ος και τελευταίος του Τύπου της Τελειοποιήσεως – ο «Ιππότης του Βασιλικού Μυστικού»- έγινε ο 32ο του ΑΑΣΤ, του οποίου πλέον η ανώτατη διοίκηση ανατέθηκε σε Συμβούλιο που αποτελούσαν αδελφοί κατέχοντες τον 33ο και λεγόμενο πλέον «τελευταίο» βαθμό. Βεβαίως, αμφισβητείται κατά πόσο προήδρευσε και κατεύθυνε ο ίδιος ο ίδιος ο Φρειδερίκος μια τέτοια σύνοδο στο Βερολίνο.
1788 Ο Charles Shireff ιδρύει Στοά Τελειοποιήσεως στο Λονδίνο.
1789 Ο Κόμης de Grasse- Tilly φτάνει από τη Γαλλία στον Άγιο Δομίνικο.
1791 Ο Thomas Dunckerley, εκτός γάμου υιός του Γεωργίου Β' αναλαμβάνει Μέγας Διδάσκαλος των Ιπποτών του Ναού της Αγγλίας και προσκαλεί τον Δούκα του Kent να γίνει Πάτρωνας του Τάγματος. Στη συνέχεια αναδιοργανώνει το Τάγμα. Από τις προσωπικές του σφραγίδες φαίνεται ότι μέσα στα στρατόπεδα είχαν σε χρήση και τους βαθμούς του «Ιππότης Ροδόσταυρου» και του «Ιππότη Καδώς».
1793 Ο de Grasse- Tilly με τον πεθερό του de la Hogue φτάνουν στο Charleston.
1795 Πεθαίνει ο Dunckerley και τον διαδέχεται ο Λόρδος Rancliffe.
1796 Ιδρύεται από τον de Grasse στο Charleston η Στοά «La Candeur» υπ' αριθμ. 36. Η Στοά εργάζεται με γαλλικό τυπικό και ακόμα και τα πρακτικά τηρούνται στα γαλλικά.
1797 O de Grasse- Tilly μαζί με γάλλους αδελφούς ιδρύουν Μεγάλη Σύνοδο (Consistory) του 25ο βαθμού στο Charleston.
1801 Στις 31 Μαΐου ιδρύεται στο Charleston το Ύπατο Συμβούλιο του Σκωτικού Τύπου (Μητρικό Ύπατο Συμβούλιο ή της Νοτίου Δικαιοδοσίας) με έδρα την «Shepheard's Tavern» που βρισκόταν στη γωνία των οδών Church και Broad.
Η πρώτη σύνθεση ήταν η εξής:
• John Mitchell, Ύπατος Μέγας Ταξιάρχης
• Dr. Fredrick Dalcho, Ανθύπατος Μέγας Ταξιάρχης
• Emanuel de La Motta, Θησαυροφύλακας της Ιεράς Αυτοκρατορίας
• Abraham Alexander, Γενικός Γραμματέας της Ιεράς Αυτοκρατορίας
• T.B. Bowen, Μέγας Τελετάρχης
• Israel de Lieben, Μέγας Γενικός Επιθεωρητής
• Issac Auld, Μέγας Γενικός Επιθεωρητής
• Moses C. Levy, Μέγας Γενικός Επιθεωρητής
• Dr. James Moultrie, Μέγας Γενικός Επιθεωρητής
• Jean Baptiste de la Hogue, Μέγας Γενικός Επιθεωρητής
• Κόμης De Grasse- Tilly, Μέγας Γενικός Επιθεωρητής
Οι de Grasse- Tilly και de la Hogue υπογράφουν ως Ύπατος και Ανθύπατος Μέγας Ταξιάρχης για τις Γαλλικές Ινδίες. Εκείνη την εποχή που ο συμβολικός τεκτονισμός δεν είναι οργανωμένος όπως σήμερα και υπάρχουν πολλές Μεγάλες Στοές σε κάθε χώρα όπως και στην Αγγλία που έχουμε δύο, το Ύπατο Συμβούλιο δηλώνει την ανάγκη ύπαρξης μιας αρχής σε κάθε χώρα ή αυτοκρατορία. Προσπαθεί δε μέσα στους 33 βαθμούς να ενσωματώσει τους κυριότερους βαθμούς των «σκωτικών» παραδόσεων.
Το σύστημα του σε τρεις βαθμίδες έχει ως εξής: «Στοά Τελειοποιήσεως» για τους βαθμούς 4ο -14ο, «Συμβούλιο Πριγκίπων της Ιερουσαλήμ» για τους βαθμούς 15ο- 16ο και «Ύπατο Συμβούλιο των Μεγάλων Γενικών Επιθεωρητών» που ελέγχει τους βαθμούς 17ο-33ο. Παράλληλα εκείνη την περίοδο λειτουργούν ο «Τύπος της Τελειοποιήσεως» που διοικείται από το «Μεγάλο Συμβούλιο των Πριγκίπων του Βασιλικού Μυστικού» και το «Ύπατο Περιστύλιο των Ροδόσταυρων του Ερεδώμ».
1802 Ο de Grasse- Tilly εφοδιασμένος με σχετικό διάταγμα επιστρέφει στον Άγιο Δομίνικο και ιδρύει Ύπατο Συμβούλιο για τις Δυτικές 'Ινδίες.
1803 Ίδρυση Υπάτου Συμβουλίου της Τζαμάικα από τον de Grasse- Tilly, ο οποίος στη συνέχεια επιστρέφει στη Γαλλία
1804 Ίδρυση Υπάτου Συμβουλίου της Γαλλίας από τον de Grasse- Tilly
1804 Ιδρύεται στην Αγγλία Μεγάλο Κονκλάβιο. Ο Δούκας του Kent ανακηρύσσεται Μεγάλος Διδάσκαλος των Ιπποτών του Ναού.
1805 Ίδρυση Υπάτου Συμβουλίου της Ιταλίας από τον de Grasse- Tilly
1807 O δούκας του Kent εγκαθιστά τον Waller Rodwell Wright Μεγάλο Διδάσκαλο των Ιπποτών του Ναού.
1807 Ο Joseph Cerneau Μέγας Επιθεωρητής για την Κούβα ιδρύει στη Νέα Υόρκη (χωρίς εξουσιοδότηση) «Μεγάλη Σύνοδο του Υπερτάτου Πρίγκιπος του Βασιλικού Μυστικού». Λίγους μήνες πριν (τον Αύγουστο του έτους 1806) κάποιος Antoine Bideaud μέλος του Υπάτου Συμβουλίου των νησιών των Γαλλικών Δυτικών Ινδιών είχε ιδρύσει εξ ίσου παράνομα μια σύνοδο του 32ο. Όσο και αν φαίνεται παράδοξο από αυτούς θα προέλθει η βόρεια Δικαιοδοσία των Ηνωμένων Πολιτειών.
1811 Ίδρυση του Υπάτου Συμβουλίου της Ισπανίας
1812 Ο Rodwell Wright παραιτείται και με υπόδειξή του το Μεγάλο Κονκλάβιο αποδέχεται ως διάδοχό του τον Δούκα του Sussex.
1812 Ένωση Αρχαίων (Antients) και Συγχρόνων (Moderns). Δημιουργία της Ηνωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας.
1812 O Emmanuel de la Motta, μέλος του Υπάτου Συμβουλίου της Νοτίου Δικαιοδοσίας φτάνει στη Νέα Υόρκη και νομιμοποιεί την οργάνωση του Bideaud. Έτσι, ιδρύεται το Ύπατο Συμβούλιο της Βορείου Δικαιοδοσίας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Όμως, το ανταγωνιστικό «Συμβούλιο του Cerneau» λειτουργεί σταθερά έχοντας μέσα στην ηγεσία του τους διαδοχικούς κυβερνήτες της Νέας Υόρκης Tompkins και Clinton και μια σειρά ακόμα ισχυρών προσωπικοτήτων. Τελικώς, ενώνονται όλοι την 15η Μαΐου 1867, ημερομηνία που αναφέρεται ως επίσημη ίδρυση της Βορείου Δικαιοδοσίας.
1812 Τέκτονες από το Bristol επισκέπτονται τη «Μεγάλη Ανατολή» στο Παρίσι και αφήνουν σε χειρόγραφο τα τυπικά του τρτυπικούόπου που πλέον εργάζονται. Η δομή του τύπου τους είναι:
1- Συμβολικοί Βαθμοί
2- Βασιλική Aψίδα με τη Διάβαση των Πέπλων
3- Εκλεκτός των Εννέα
4- Σκώτος Ιππότης Μέγας Αρχιτέκτων, Σκώτος Ιππότης του Kilwinning
5- Ιππότης της ανατολής, του Ξίφους και του Αετού
6– Iππότης του Aγίου Ιωάννου της Ιερουσαλήμ, Παλαιστίνης, Ρόδου και Μάλτας, Ιππότης του Ναού
7- Ιππότης Ροδόσταυρος
1816 Τον Αύγουστο αυτής της χρονιάς οι Άγγελος Χαλκιόπουλος και Διονύσιος Ρώμας υπογράφουν το δίπλωμα της ίδρυσης της Ζακυνθινής Στοάς «Αναγεννηθείς Φοίνιξ» (« Fenice Risorta»). Στο δίπλωμα φαίνεται ότι η «Μητέρα Επαρχιακή Στοά εν Ανατολή Κερκύρας» τελεί υπό την αιγίδα «των Υπάτων Δυνάμεων των δύο Φιλοσοφικών δογμάτων Σκωτικού και Γαλλικού, βάσει της συμφωνίας αμφοτέρων αυτών.
1817 Royal Kent Chapter of Knights of the Pelican and Eagle and Sovereign Princes of Rose - Croix of HRDM υπ' αριθμ. 8, αναφέρεται ότι έξι εταίροι Ναίτες «διήλθαν δια των τριών σταδίων του Ροδοσταύρου αφού έγιναν δεκτοί ως Ιππότες της Μάλτας και της Ρόδου, του Πελεκάνου και του Αετού, ανακηρύχθηκαν Κυρίαρχοι Ιππότες Ροδόσταυροι και ανακηρύχθηκαν «Ελεύθεροι του Ερεδώμ» - «Free of Heredom»
1817 Ο Δούκας του Sussex περιορίζει τη λειτουργία του Μεγάλου Κονκλαβίου.
1819 Ο Δούκας του Sussex, ο Δούκας του Leinster και ο Hipólito José da Costa λαμβάνουν το 33ο βαθμό απ τον Glock D' Obernay, απεσταλμένο του Γαλλικού Υπάτου Συμβουλίου.
1826 Ιδρύεται το Ύπατο Συμβούλιο της Ιρλανδίας από τον δούκα του Leinster.
1830 Ο δούκας του Sussex αναλαμβάνει προσωπικά την διοίκηση των ιπποτών του Ναού αλλά δεν συγκροτεί Μεγάλο Κονκλάβιο.
1843 Θάνατος του Δούκα του Sussex.
1845 Το Ύπατο Συμβούλιο της Βορείου Δικαιοδοσίας υιοθετεί την χριστιανική γραμμή του τύπου του από τον 17ο και πέρα. Την 26η Οκτωβρίου ο Dr Crucefix ζητά την άδεια να ιδρύσει Ύπατο Συμβούλιο στην Αγγλία. Η άδεια του δίνεται τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους.
1846 Τον Μεγάλο Κονκλάβιο των Ιπποτών του Ναού εγκαθιστά Μεγάλο Διδάσκαλο. Την ίδια χρονιά συγκροτείται το Ύπατο Συμβούλιο για την Αγγλία και την Ουαλία.
1847 Η Βόρεια Δικαιοδοσία διακόπτει τις σχέσεις της με το Ύπατο Συμβούλιο της Αγγλίας και της Ουαλίας.
1850 Θάνατος του Dr Crucefix. Τον διαδέχεται ως Ύπατος Μέγας Ταξιάρχης ο Dr Oliver.
1853 Ο Albert Mackey αποδίδει όλους τους Σκωτικούς βαθμούς στον Albert Pike.
1859 Ύπατος Μέγας Ταξιάρχης της Νοτίου Δικαιοδοσίας εκλέγεται ο Albert Pike. Αφιερώνει το κύριο μέρος του χρόνου του από το 1861 έως το 1880 στο κολοσσιαίο έργο της πλήρους αναμόρφωσης όλων των τυπικών όλων των βαθμών από τον 1ο έως και τον 33ο. Τα τυπικά αυτά αναθεωρήθηκαν ξανά από την Νότιο Δικαιοδοσία μόλις το 2000.
1872 Την 10/22 Ιουλίου ιδρύεται το Ύπατο Συμβούλιο της Ελλάδος του 33ο από τον Πρίγκιπα Δημήτριο Ροδοκανάκη, επί τη βάση των εξουσιών που του είχε απονείμει το Ύπατο Συμβούλιο του 33ο της Σκωτίας. Απέδωσε κατ' αρχάς τον 33ο και τελευταίο βαθμό σε πέντε διακεκριμένους τέκτονες Νικόλαο Δαμασκηνό, Δημήτριο Μαυροκορδάτο, Αθανάσιο Δουρούτη, Ιωάννη Παπαδάκη και Ανδρέα Καλύβα και συγκρότησαν το πρώτο Ύπατο Συμβούλιο.
1875 Συνέδριο της Λωζάννης. Η Σκωτία εκπροσωπεί στο Συνέδριο και την Ελλάδα. Οι εκπρόσωποι της όμως θα αποχωρήσουν την επόμενη ημέρα και αμέσως οι Άγγλοι θα θέσουν θέμα μη κανονικότητας τους αφού –όπως υποστηρίζουν- στην Αυτοκρατορία θα πρέπει να υπάρχει ένα και μόνον Ύπατο Συμβούλιο.
1876 Η Αγγλία διακόπτει τις σχέσεις της και με το Ύπατο Συμβούλιο της Σκωτίας.
1881 Η Αγγλία αποχωρεί από την παγκόσμια συνομοσπονδία Υπάτων Συμβουλίων. Αργότερα θα την ακολουθήσουν η Σκωτία και η Ιρλανδία.
1881-3 Τα τελευταία ανεξάρτητα περιστύλια που εργαζόντουσαν σε ανώτερους βαθμούς, ήτοι τα Περιστύλια «Baldwyn» και «Antiquity» προσχωρούν στο Ύπατο Συμβούλιο της Αγγλίας.
1929 Το συνέδριο των Υπάτων Συμβουλίων στο Παρίσι αποφάσισε ότι οι συμβολικοί βαθμοί θα λειτουργούν μόνο υπό της Μεγάλης Στοάς κάθε χώρας ενώ τα Ύπατα Συμβούλια θα έχουν την εξουσία επί των υπολοίπων βαθμών 4ο -33ο .
Bιβλιογραφία
Mandleberg J., Rose Croix Essays, 2002
ACF Jackson, Rose Croix, 2007
de Hoyos A. - Brent Morris S., Committed to the Flames, 2010
Gould R.F., A Concise History of Freemasonry, α.χ.
Λογοθέτης Μ., Ο Αρχαίος και Αποδεδεγμένος Σκωτικός Τύπος, Αθήναι, 1982
Νaudon P., La franc-maçonnerie, PUF, 1988
Νaudon P., Histoire, Rituels et Tuileur des Hauts Grades Maçonniques, ed. Dervy, Paris, 2003
* Το Χρονολόγιο καταρτίστηκε από τον αδελφό Ιορδάνη Π.
http://www.supreme-council.gr/
