(Δημοσίευση από mason100.blogspot.com/2012/09/blog-post_17.html)
Η εξέταση αυτού του θέματος προκλήθηκε από την αντίληψη κάποιων αμύητων συμπολιτών μας , ότι ο Τεκτονισμός αποτελεί άλλο ένα κοινωνικό-φιλοσοφικό (και ίσως κρυπτο-θρησκευτικό) δόγμα, το οποίο ορίζει την πίστη των μελών του μέσω μιας αυστηρά δομημένης ιεραρχίας, διοικούμενης από αυθεντίες επάνω στην Τεκτονική ιδεολογία και συμπεριφορά.
Η αντίκρουση μιας τέτοιας θέσεως (όσο και αν στα αυτιά ενός Τέκτονα, η θέση αυτή ακούγεται εκ προοιμίου λανθασμένη), δεν μπορεί να είναι η ίδια δογματική και απόλυτη, εκφράζοντας απλώς μια κάθετη άρνηση. Μια αποτελεσματική αντίκρουση απαιτεί αφενός μεν να προσδιοριστούν οι μηχανισμοί που ευνοούν την ανάπτυξη δογματικών θέσεων, αφετέρου δε να εξετασθεί εάν αυτοί οι μηχανισμοί βρίσκουν πρόσφορο έδαφος να επηρεάσουν τις σχέσεις και τη φιλοσοφική θεώρηση των μελών της Τεκτονικής Αδελφότητας.
Όλοι μας γνωρίζουμε ότι μια οργανωμένη θρησκεία είναι αδύνατον να λειτουργήσει αποτελεσματικά χωρίς να υπάρχει ένα εκκλησιαστικό δόγμα που να διέπει τη λειτουργία και την πίστη της.
