Η ΕΜΨΥΧΩΣΗ ΤΟΥ ΕΓΡΗΓΟΡΟΤΟΣ ΣΤΗΝ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΑΛΥΣΣΟ

Σήμερα αποφάσισα, αφού αμφιταλαντεύτηκα πολύ είναι η αλήθεια, να σας παρουσιάσω μια ομιλία εξαιρετικά βαθιά, σχεδόν αιρετική! Αφορά στο βάθος και στην ουσία αυτή καθαυτή του Τεκτονισμού! Ας σιωπήσομε τον εσωτερικό μας διάλογο κι ας ανυψώσουμε τας καρδίας μας στη σφαίρα των Ιδεών γιατί το θέμα που θα πραγματευτούμε απόψε δεν απευθύνεται αποκλειστικά στο νου… Θα διαλογιστούμε επάνω στην Τεκτονική Άλυσσο που αποτελεί τον πυρήνα της αδελφότητάς μας και τα λόγια είναι φτωχά για να την περιγράψουν. Μπορούμε να γράψουμε χιλιάδες λέξεις για ένα αίσθημα αλλά αν κάποιος δεν έχει αισθανθεί δεν θα το καταλάβει διαβάζοντας. Υπάρχει μία σαφής διαχωριστική γραμμή μεταξύ νοητικού και συναισθηματικού πεδίου και δεν ξεπερνιέται ούτε από την μία ούτε από την άλλη πλευρά. Η Τεκτονική Άλυσσος είναι ένα «δρώμενο» και όποιος δεν συμμετέχει σε αυτό δεν καταλαβαίνει και το συναίσθημα που προέρχεται από αυτό. Αν κάποιος διαβάσει απλά την περιγραφή της σε κάποιο τυπικό δεν θα του πει απολύτως τίποτε.

Ας ξεκινήσουμε την οδοιπορία μας ρίχνοντας μια ματιά στην ιστορία όλων των λαών. Εύκολα θα διαπιστώσουμε ότι ο κυκλικός χορός δεν λείπει από καμιά παράδοση. Ήδη ξέρουμε όλοι από τα χωριά μας ότι οι παραδοσιακοί μας χοροί χορεύονται σε κύκλο. Αλλά και στις αρχαίες τραγωδίες ο Χορός σχημάτιζε κύκλο. Δεν ήταν στην ουσία παρά μια αναπαράσταση των θρησκευτικών χορών. Οι αρχαίοι χορεύουν πάντα σε κύκλο γύρω από ένα τοτέμ. Ας θυμηθούμε και τους ιθαγενείς στην Αμερική ή το Μαγιόξυλο στην Αγγλία… Και οι ναοί χτίζονται αρχικά κι αυτοί σε σχήμα κυκλικό. Ο κύκλος συμβολίζει παραδοσιακά την Θεότητα που περιέχει τα πάντα αλλά και την επανάληψη. Ο κύκλος εκλαμβάνεται ως το σύμβολο της αδιαίρετης ενότητας του Τέλους και της Αρχής που είναι δυναμική και χωρίς όρια. Είναι το σύμβολο του Ουροβόρου Όφεος.

Οι τελετουργίες σχεδιάστηκαν για να επιτρέψουν στο φως να εστιαστεί στην συνείδηση. Δεν επιδιώκουν να αντιγράψουν ένα γεγονός αλλά να δραστηριοποιήσουν ένα συγκινησιακό ερέθισμα μέσω της σοβαρής και ένθερμης πράξης. Ακούστε αδελφοί μου κι ανατριχιάστε με πόση ακρίβεια και απλότητα το έθεσε ο Αδελφός και βαθιά μυημένος Όσβαλντ Βίρθ, στο βιβλίο του «Το βάθος του Τεκτονισμού», εκδοθέν το 1912:

«Συνειδητά ή μη, οι αρχαίοι Τέκτονες επιδίδονταν σε μαγικές επιτελέσεις. Άνοιγαν τις

εργασίες των συνεδριών τους δι’ ιεροτελεστικών επικλήσεων, οι οποίες διεφυλάχθησαν, εν πάση αφελεία και απλότητι, μέχρι τα μέσα του 18^ου αιώνα. Δια ποιας μαγείας, ένας οποιοσδήποτε χώρος μεταβάλλεται σε Ιερό, τιμώμενο δια της πραγματικής παρουσίας του Μ:.Α:.Τ:.Σ:.? Το τεκτονικό τυπικό απαντά: «Εμποδίσατε πάσα συγκοινωνία μετά των έξω και προσέξατε να είστε όλοι μεταξύ σας μύσται. Των προφυλάξεων τούτων επιμελώς ληφθεισών, χαράξατε επί του εδάφους εν τω μέσω της αιθούσης εν παραλληλόγραμμον εν τη αναλογία του 3 προς το 4, τοποθετήσατε εν τω εσωτερικό του παραλληλογράμμου τούτου τα εργαλεία και τα σύμβολα του βαθμού, κατόπιν περιβάλατε τούτο με τρία φώτα, τοποθετημένα το εν στην Ανατολή, το άλλο στη Δύση και το τρίτο στη Μεσημβρία. Τούτων γενομένων, ο Διδάσκαλος όστις κρατεί την πρώτη σφύρα, δύναται να χτυπήσει τα χτυπήματα, τα οποία επαναλαμβάνουν οι δύο Επόπτες, εν τω μέσω της κατανύξεως των παρισταμένων. Εις ταύτην την κλήσιν το Πνεύμα κατέρχεται δια να εμπνεύσει την Στοά, ιστάμενο αόρατο εν τω μέσω ταύτης, μέχρι του τυπικού κλεισίματος των εργασιών, το οποίο συμπεριλαμβάνει και την εξαφάνιση παντός υλικού ίχνους του παραλληλογράμμου, όπερ εχρησίμευσε ως μαγικός κύκλος. Χάνοντας τότε τον Ιερό του χαρακτήρα, ο τόπος της συνεδρίας γίνεται πάλι διαθέσιμος για τον βέβηλο προορισμό του.»

Το κείμενο του Βίρθ είναι συγκλονιστικό και αποκαλυπτικό! Δείτε τώρα: Κατά το άνοιγμα των εργασιών του 1^ου κιόλας βαθμού, ερωτώμενος παρά του Σεβασμίου περί του ΠΩΣ μπορούμε να βρούμε το Φως, ο δεύτερος Επόπτης καταλήγει συμπεραίνοντας «… και ιδίως, εναρμονίζοντες τον εαυτόν μας προς τον .» Με την πράξη αυτή δηλαδή ο Τέκτων απεκδύεται των μετάλλων του και περιβάλλεται το αόρατο ενεργειακό ένδυμα του Παγκοσμίου Ρυθμού, δηλ. της θείας εκείνης Ροής η οποία δονεί, ωθεί και καθοδηγεί τις σκέψεις, τις επιθυμίες και τις πράξεις του κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να εναρμονιστούν με τη Θέληση του Μ.Α.Τ.Σ. για να εξυπηρετήσουν το θείο σχέδιό Του. Όμως για την επίτευξη αυτού του συντονισμού δεν αρκούν ούτε οι καλές σκέψεις, ούτε οι καλές προθέσεις, δεδομένου ότι ο ανθρώπινος νους ως όργανο είναι περιορισμένων δυνατοτήτων και ως γνωστόν αντιλαμβάνεται μόνο δεδομένα τα οποία είναι ικανός να αντλήσει μέσω των 5 αισθήσεων. Χρειάζεται επομένως μια επενέργεια τέτοιου τύπου ώστε να τον καταστήσει κατόπιν καταλλήλου προπαρασκευής ικανό να μεθέξει της υπερβατικής Γνώσεως της Θείας Θελήσεως, όταν αυτή του αποκαλυφθεί.

Εδώ να θυμηθούμε επίσης ότι οι συνάξεις των Τεκτόνων είναι συνεδρίες και όχι συνεδριάσεις. Σημαντική ειδοποιός διαφορά μεταξύ άλλων είναι ότι στις συνεδρίες λαμβάνει χώρα επίκληση Αοράτων Δυνάμεων προκειμένου να επενεργήσουν Μυστηριακώς για την Τέλεση του σκοπού για τον οποίο συγκαλείται η συγκεκριμένη Μυσταγωγική συνάθροιση. Επίκληση δε, είναι η Ευχή με την οποία ο Τελετουργός επικαλείται την Χάρη και την Παρουσία τους, προκειμένου, δια της συζεύξεως με τον Αόρατο για εμάς Κόσμο Τους, να μας επιτρέψουν να εναρμονιστούμε προς τον Παγκόσμιο Ρυθμό.

Αναλόγως λοιπόν με τον βαθμό εσωτερικής προπαρασκευής των συμμετεχόντων, ο Σεβάσμιος κατά την συνεδρία επικαλείται τις Ανώτερες εκείνες Τάξεις Όντων που ιεραρχικώς εμπεριέχονται αφομοιωμένες προ του Μ.Α.Τ.Σ., για να βοηθήσουν τον ίδιο και δι’ αυτού όλους τους συμμετέχοντες, προκειμένου να ανοίξουν οι Εργασίες της Στοάς και να φωτιστεί ο Ιερός Τάπης στο κέντρο και κατ’ αντιστοιχία ο εσωτερικός Τάπητας του καθενός. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι οι αναφορές στις Ουράνιες Τάξεις οι οποίες κατ’ οικονομίαν αποκαλούνται «Δυνάμεις» ή «Άγγελοι» είναι πολύ παλαιότερες από την εμφάνιση των συγχρόνων θρησκειών, στις οποίες ούτως ή άλλως αποτελούν σημαντικό μέρος της Μυστικής τους θεολογίας, ενώ ανιχνεύονται σε διαφορετικούς πολιτισμούς και σε διάφορες χρονικές εποχές..

Ποια όμως Ουράνια Τάξη επικαλείται στον Ιερό τούτο τόπο ο Σεβ:. κατά την συνεδρία, προκειμένου να επιτύχουν οι εναρμονισθέντες προς τον Παγκόσμιον Ρυθμόν Αδελφοί την ανύψωσή τους στα αόρατα επίπεδα? Η επίκληση αυτή αναφέρεται στην Ουράνια Τάξη ή Τάγμα των «Εξουσιών», δυνάμει των οποίων ο Σεβάσμιος ανοίγει τις εργασίες της Στοάς κατά το τυπικό μας. Λέγοντας λοιπόν ο Σεβάσμιος «δυνάμει των εξουσιών δια των οποίων είμαι περιβεβλημένος», δεν αναφέρεται σε διοικητικές, τελετουργικές ή άλλες επίγειες πρόσκαιρες εξουσίες, δεδομένου ότι εάν ίσχυε κάτι τέτοιο θα έπρεπε να το επαναλάβει ομοίως και κατά το κλείσιμο των Εργασιών της Στοάς, πράγμα που αν προσέξετε δεν συμβαίνει. Έτσι αυτό που εννοεί ο Σεβάσμιος είναι ότι ανοίγει τις εργασίες της Στοάς με την δύναμη των Φωτισμένων Όντων που ανήκουν στο Ουράνιο Τάγμα των Εξουσιών, οι οποίες τον περιβάλλουν. Η λέξη «περιβάλλω» σύμφωνα με τα λεξικά σημαίνει μεταξύ άλλων σχηματίζω κύκλο γύρω από κάποιον ή κάτι, ή ενδύω κάποιον με ιερά τελετουργικά άμφια.

Συμφώνως προς τον C. Leadbeater; 33ο, ο οποίος έχει σε διάφορα έργα του εκτεταμένες αναφορές στην συμμετοχή των Αγγέλων κατά την τέλεση των Τεκτονικών τελετουργιών, πολλά Σύμβολα αλληγορούν Αγγέλους, όπως π.χ. ο Ήλιος και η Σελήνη, ενώ οι περιχειρίδες του Σεβασμίου συμβολίζουν τις πτέρυγες αυτών. Η περιβολή επίσης του Σεβασμίου αλλά και των λοιπών Αξιωματικών με περιλαίμια, συμβολίζουν κατ’ επέκταση την Ουράνια Τάξη των Εξουσιών που τους περιβάλλουν για να τους βοηθήσουν στο Έργο τους. Η περιβολή δια της Τάξεως των Εξουσιών συμβαίνει προκειμένου ο Σεβάσμιος, ως σημείο εστίασης όλου του πληρώματος της Στοάς, να επιτύχει υπέρ των συμμετεχόντων Αδελφών τη μυστική επικοινωνία με το Θείο Πνεύμα. [Πληροφοριακά τέλος να αναφέρουμε ότι οι Εξουσίες ανήκουν στην δεύτερη Τάξη θείων Φωτισμών και είναι ομότιμες με τις Δυνάμεις και τις Κυριότητες, ανώτερες από την Τάξη των Αγγέλων, των Αρχαγγέλων και των Αρχών τις οποίες φωτίζουν, ενώ φωτίζονται από την πρώτη Τάξη Θείων φωτισμών που είναι τα Χερουβείμ, τα Σεραφείμ και οι Θρόνοι.]

Στο σημείο αυτό ας προσθέσουμε και ολίγη φυσική. Φανταστείτε ένα ποτήρι γεμάτο νερό, που αρχίζουμε να αναδεύουμε. Ο στρόβιλος αλλάζει την επιφάνεια και δημιουργείται ένα πηγάδι ένας ανεστραμμένος κώνος κενός και το νερό μετατοπίζεται στα τοιχώματα αν είναι δε αρκετά γεμάτο το ποτήρι το νερό θα αρχίσει να χύνεται. Αυτή η κίνηση είναι τόσο πολύπλοκη, που δεν υπάρχει πλήρης μαθηματική της περιγραφή μέχρι τώρα. Αν το ποτήρι μας είχε μια τρύπα στον πάτο και ακουμπούσε σε άλλο δοχείο με νερό η διαφορά της στάθμης θα εξισορροπούσε συνέχεια και όσο έχανε τόσο θα αναρροφούσε από κάτω. Απλή φυγοκεντρική αντλία νομίζετε? Όχι ακριβώς. Η δύναμη που εφαρμόζεται δεν παράγει αρκετή ενέργεια για να εξηγήσει γιατί το νερό ανεβαίνει τα τοιχώματα και χύνεται συνέχεια. Για να δείτε γιατί δε είναι τόσο ενδιαφέρον και δυνατό το φαινόμενο του στροβίλου ένας κυκλώνας πάνω από την θάλασσα μπορεί να σηκώσει νερό μέχρι 600 μέτρα, ενώ η ατμοσφαιρική πίεση δεν επιτρέπει πάνω από 10. Εκεί όμως που τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται εξωτικά για τους φυσικούς είναι στις αντλίες που ρουφάνε νερό. Το νερό ανεβαίνει βέβαια με στροβιλισμό στις σωλήνες και σε αντίθεση με την αρχή της διατήρησης της ενέργειας, που προβλέπει ότι η μετατρεπόμενη ενέργεια έχει ισοζύγιο μικρότερο της μονάδας το 1982 μέτρησαν ότι η σχέση ηλεκτρικής ενέργειας της αντλίας με την θερμική ενέργεια του νερού που ανεβαίνει είναι της τάξης του 1,5 ή και 1,8. Άρα η παραγωγή ενέργειας σε αυτή την κίνηση είναι σίγουρη και ανεξήγητη αλλά από πού προέρχεται?

Γιατί πριν βαφτίσουν ένα παιδί ο ιερέας περιστρέφει το νερό στην κολυμπήθρα τρεις φορές ? (και σας βεβαιώ δεν δοκιμάζει την θερμοκρασία του νερού). Η άποψη της ανώτερης φυσικής (εκείνης που αγγίζει το Θείο) είναι ότι οι δίνες αντλούν ενέργεια από το ανεκδήλωτο σύμπαν, την πρωταρχική ουσία, αυτή που ο Αριστοτέλης ονομάζει αιθέρα και φλερτάρουν τώρα δειλά οι επιστήμονες. Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την Τεκτονική Άλυσσο?

Οι Αδελφοί στέκονται με τα χέρια ενωμένα χιαστί και σε μερικούς τύπους ενώνουν και τα πλαϊνά των ποδιών. Επίσης να σημειώσουμε εδώ ότι στην Τεκτ:. Αλ:. μετέχουν όχι μόνο οι παρόντες Αδδ:. αλλά και αυτοί που υπήρξαν και αυτοί που θα υπάρξουν. Οι Αδδ:. βέβαια δεν κινούνται αλλά ο Σεβ:. Διδ:. εκτελεί χρέη κινητήρα στροβιλίζοντας την ενέργεια. Η περιδίνηση αρχίζει, δημιουργείται η χοάνη και η ενέργεια επιστρέφει τουλάχιστον κατά μισή φορά περισσότερη.

Τι υπάρχει στη μέση του κύκλου των Αδδ:. ? Ο Ταπητας που αποτελεί το ουκ άνευ των Τεκτωνικών Εργασιών. Χωρίς Ταπ:. δεν υπάρχουν Εργγ:., είτε είναι χαραγμένος με κιμωλία, είτε είναι αντικείμενο όπως ο δικός μας, αποτελεί τον χάρτη του κάθε βαθμού, με τα βασικά του σύμβολα που υπάρχουν και στον διάκοσμο και με μερικά ακόμα που είναι ιδεατά, όπως οι πόρτες που υπάρχουν στον Ταπ:. του Α’ Βαθμού. Σύμφωνα με αυτά που είπαμε προηγουμένως για τους στροβίλους η ενέργεια που προέρχεται από την δίνη και επανέρχεται ενισχυμένη περνάει μέσα από τον Ταπ\είναι διαφορετικής υφής από αυτήν που ήταν αρχικά, αν δούμε τον Ταπ\ σαν ένα είδος φίλτρου. Μια τέτοια πραγματικότητα εξηγεί και γιατί οι παρουσία μας είναι επιβεβλημένη στις Εργασίες και δεν υπάρχουν Τέκτονες δι’ αλληλογραφίας.

Ο Σεβ:. Διδ:. μας ενημερώνει: «Υπεράνω των φροντίδων της υλικής ζωής υπάρχει δι υμάς τους Τέκτονας το ευρύ περδίον του στοχασμού και της δράσεως…». Υπάρχει λοιπόν ένα ευρύ πεδίο στοχασμού (λογικό) αλλά και δράσης (παράλογο) γιατί πως μπορεί η δράση να μεταφέρεται στο νοητικό πεδίο?

Και μετά μας καλεί για δεύτερη φορά να υψωθούμε, προς τα ιδεώδη μας. Η διαφορά με το άνοιγμα είναι ότι την πρώτη φορά υψώνουμε τις καρδιές μας ενώ αυτή τη φορά η ανάγκη είναι να υψωθούμε ολόκληροι και αυτό μόνο σε μια Αλ\ που προσφέρει επιπλέον ενέργεια από αυτή που έχουμε μπορεί να γίνει. Που θα ανέβουμε? Στα ιδεώδη μας αυτά που καθορίζουν την πορεία μας στην ζωή μέσω των επιλογών μας και μας οδηγούν με ασφάλεια στο Φως. Τα ιδεώδη μας είναι το Φως που κατευθύνει την πορεία μας στην Ζωή και το κεφαλαίο Ζ αναφέρεται σε μια ζωή και πέραν της απλής φυσικής του κοινού ανθρώπου.

Άλλη μια άγνωστη λέξη εδώ: Ιδεώδες. Η λέξη ιδεώδες δεν εμφανίζεται πουθενά, ούτε στο τυπικό ούτε κατά την διάρκεια της μύησης ούτε στην κατήχηση και αυτό είναι αίνιγμα.

Ποιο είναι το ιδεώδες του Α’ Βαθμού? Αν δεχτούμε ότι αναφέρεται στον σκοπό ύπαρξης του Α΄ Βαθ\είναι τέλειος Μαθ\ αυτός που εργάζεται να αναγνωρίσει τον εαυτό του ή αυτός που στέκεται για πρώτη φορά μπροστά σε ένα τέλειο κυβικό λίθο και με απορία και δέος ανακαλύπτει ότι είναι ο ίδιος? Ποιο είναι το ιδεώδες του Β΄Βαθμού?

Κ. ο. κ. θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι τα ιδεώδη μας είναι διαφορετικά ανάλογα με τον Βαθμό μας, πράγμα που θα κάνει την στιγμή της ανύψωσης βαθιά προσωπική στιγμή, που σε ενεργειακό επίπεδο την μοιραζόμαστε με όλους. Και τι μπορεί να σημαίνει αυτό για το εγρηγορός που εμψυχώνεται εκείνη την στιγμή?

ΕΓΡΗΓΟΡΟΣ!!! Αλλά τι είναι εγρηγορός? Ένα «εγρηγορός» (αυτό το οποίο γρηγορεί και επιτηρεί άγρυπνα – ένας φρουρός, ένας βοηθός), είναι ένας ενεργειακός ψυχικός οργανισμός, που συνδέει τα μέλη μιας οποιασδήποτε ομάδας. Είναι η «ομαδική ψυχή» της, έτσι μπορούμε να το βρούμε ως ομαδικός νους, υπερψυχή, ενέργεια ζωτικού χώρου. Ο λόγος που εμφανίζονται τα εγρηγορότα είναι η εστίαση της προσοχής και των προθέσεων ενός αριθμού ανθρώπων προς ένα κοινό αντικείμενο για το οποίο όλοι τρέφουν ισχυράσυναισθήματα!

Υπάρχουν στην ιστορία πολλές περιπτώσεις στρατιωτικά και οικονομικά ασθενέστερων λαών που κατόρθωσαν να επικρατήσουν έναντι ισχυρότερων αντιπάλων, ακριβώς διότι διέθεταν ισχυρότερο εγρηγορός, το οποίο κέρδισε τις μάχες στο αόρατο ενεργειακό επίπεδο, πολύ πριν οι μάχες αυτές δοθούν στον ορατό μας κόσμο. Νομίζω ότι σ’ εμάς τους Έλληνες κάτι μας θυμίζει αυτό…

Υπάρχουν μηχανισμοί οι οποίοι μας επιτρέπουν να συνδεθούμε με κάποιο εγρηγορός. Πρέπει αρχικά να ενστερνιστούμε τα ιδανικά και τους στόχους της ομάδας την οποία αυτό επιβλέπει. Αυτό μας συντονίζει ενεργειακά. Επίσης τα εγρηγορότα εκφράζονται με ορισμένα σύμβολα και η απεικόνισή τους στην διάνοια και στα συναισθήματά μας, είναι ένα «κανάλι», ένα «καλώδιο», μέσω του οποίου η δύναμη της συγκεκριμένης ομαδικής ψυχής διοχετεύεται στην ατομική μας ψυχή.

Μπορούμε να φανταστούμε τις πραγματικά ανώτερες δυνάμεις σαν το Φως που βρίσκεται μέσα σε ένα δωμάτιο. Στους τοίχους του δωματίου υπάρχουν ανοίγματα με συγκεκριμένα συμβολικά σχήματα. Ένα τρίγωνο, η απεικόνιση μιας θεότητας, ένα σύνθετο συμβολικό σχήμα, ίσως ένας αριθμός, κάποια ιδανικά κ.α. Μέσα από τα ανοίγματα αυτά ακτινοβολεί σε μας το Φως που βρίσκεται στο κλειστό δωμάτιο. Αυτά τα ανοίγματα, εμψυχωμένα από τις ενέργειες των ανθρώπων που ασχολούνται μαζί τους και τα πιστεύουν, αλλά ταυτόχρονα εμψυχωμένα και από το εσωτερικό φως, είναι τα εγρηγορότα, ή οι ομαδικές ψυχές και οι άνθρωποι που συνδέονται μαζί τους (επικοινωνώντας με το Φως του δωματίου μέσω αυτών), απαρτίζουν μια ομάδα, μια οικογένεια, ένα σύλλογο, μια θρησκεία, στο υλικό επίπεδο.

Όταν αυτό το συναίσθημα σχηματοποιηθεί σαν συγκεκριμένη πράξη και ειδικά αν υπάρχει συγκεκριμένη εικόνα για τα μέλη του, η εκπορευόμενη δύναμη γίνεται πραγματικότητα στο ιδεατό επίπεδο και παράγει δονήσεις που βάσει του νόμου της συμπαθητικής μαγείας, ενισχύουν τα συναισθήματα των ατόμων.

Αν μάλιστα η πράξη η οποία παράγει αυτή την ενέργεια είναι επαρκώς ασυνήθιστη σε σχέση με την πεζή πραγματικότητα (τελετουργία – ένδυμα – επωδοί – μυστικότητα) τότε η παραγόμενη ενέργεια είναι ισχυρότερη και βοηθά τους ανθρώπους να υπερβούν τον εαυτό τους να σπάσουν περιορισμούς και να βρεθούν ψηλότερα.

Αν το εγρηγορός παρακμάσει, ασθενήσει, σβήσει, τότε η αντίστοιχη ομάδα ασθενεί, ή διαλύεται, διότι δεν υπάρχει πλέον η ενέργεια που την ζωογονεί. Και εδώ ερχόμαστε σε ένα μεγάλο θέμα, αυτό της «ψυχικής υγιεινής» ενός έθνους, ή μιας οποιασδήποτε ομάδας. Τα ζητήματα της υγιεινής αυτής εξετάζονται από δύο πλευρές. Από την πλευρά της έντασης της ενέργειας, και από την πλευρά της ποιότητάς της. Όμως μια μελέτη αυτού του είδους, δεν είναι του παρόντος. Όσοι όμως γνωρίζουν πώς να διαχειρίζονται τις δικές τους ψυχικές ενέργειες (γνώση που αποκτάται με την εξάσκηση και δεν την διαθέτουμε μόνο και μόνο επειδή γεννηθήκαμε ή επειδή έχουμε κάποιες μεγάλες ιδέες για το άτομό μας) μπορούν αναλογικά να συμπεράνουν ποια πρέπει για παράδειγμα να είναι η κοινωνική και η προσωπική τους δράση, ώστε να ενισχύσουν και να εξυγιάνουν μια ομαδική ψυχή, στην οποία συμμετέχουν.

Όσοι αποφασίζουν να εργαστούν επί του εαυτού τους, συνδεόμενοι με κάποια «παραδοσιακά», ζωντανά εγρηγορότα όπως εμείς , που πίσω τους «κρύβεται» το Πνεύμα, και η ενέργεια όλων των ζώντων και αναχωρησάντων, αισθάνονται σαν να έχουν συνδεθεί με μια ηλεκτρική παροχή ρεύματος υψηλής τάσης. Η σύνδεση αυτή δεν είναι συμβολική, αλλά απολύτως πραγματική. Άφθονη ενέργεια τίθεται στην διάθεσή τους και η πρόοδός τους αυξάνει γεωμετρικά. Αρκεί να σεβαστούν ορισμένους κανόνες, ώστε να μην διακοπεί η παροχή, ή για να μην «κεραυνοβοληθούν», λόγω της άγνοιας και της αλαζονείας τους.

Η ποιότητα ενός εγρηγορότος – ομαδικής ψυχής, εξαρτάται από την ποιότητα των συμμετεχόντων στην ομάδα την οποία αυτό εμψυχώνει και επιβλέπει. Οι ατομικές ψυχές των ανθρώπων είναι, στη συγκεκριμένη περίπτωση, σαν τα κύτταρα ενός οργανισμού, του οργανισμού της ομαδικής ψυχής. Και το κάθε κύτταρο έχει την συμβολή του και την αντίστοιχη ευθύνη για την υγεία του σώματος στο οποίο ανήκει. Ο οργανισμός όμως είναι ισχυρότερος από το μεμονωμένο κύτταρο.

Μεγάλο μέρος της ελεύθερης βούλησης και της ανεξαρτησίας της προσωπικότητάς μας, εξαρτάται από την στάση μας απέναντι στις ομαδικές ψυχές και η ενσυνείδητη διαχείριση αυτών των καταστάσεων μας καθιστά υπολογίσιμους παράγοντες στην εξέλιξη του ανθρώπινου είδους.

Ο Αδελφός Leadbeater θεωρεί ότι στρόβιλος παράγεται κατ’ αρχάς από τα σώματα και τα πνεύματα που ενοικούν μέσα τους και με αυτό τον τρόπο δικαιολογεί τον βηματισμό και το ορθογώνιασμα που γίνεται από τον Τελ:. και τους άλλους Αξξ:.  κατά την κίνηση μέσα στον Ν:. Η ενέργεια που παράγεται έχει εφικτή χρήση γιατί περιορίζεται μέσα στον Ν:. και δεν σκορπίζεται στον κόσμο. Το αυτό πίστευε ότι συνέβη κατά την δημιουργία του κόσμου. Η Θεότητα εγκατέστησε όρια και μέσα σε αυτά στροβιλίστηκε σε ένα υπερμεγέθη αιθερικό στρόβιλο πράγμα, που δεν φαίνεται να απέχει πολύ από αυτό που βλέπουν οι αστρονόμοι όταν με τηλεσκόπια παρατηρούν την γέννηση των νέων άστρων και γαλαξιών.

Σύμφωνα με τον Gareth Knight οι Τεκτονες είναι συνειδητοί στην μυστικιστική τους κληρονομιά και λέγονται Τέκτονες του φεγγίτη γιατί έτσι έχουν επαφή με τους ουράνιους κόσμους. Μαγεία είναι η υψηλή τέχνη και ταυτόχρονα επιστήμη, που απελευθερώνει τις δυνάμεις της φαντασίας και τις προσφέρει για το όφελος οποιουδήποτε τομέα της ζωής. Σύμφωνα με την Fortune σκοπός της μαγείας είναι να επιφέρει αλλαγές στην συνείδηση με την θέληση του ίδιου του ανθρώπου.

Όταν λοιπόν ο καταλλήλως προπαρασκευασθείς Τέκτων επιτύχει αυτήν την συνειδησιακή κατάσταση, ο Μ.Α.Τ.Σ. χαράζει αυτό το Σχέδιο, όχι όμως στην επιλεκτική, πρόσκαιρη, εν πολλοίς εγωική και ως εκ τούτου αναξιόπιστη μνήμη του νοός του, αλλά σε εκείνη της ελευθέρας μετάλλων Ψυχής ή Ουσίας του, που αλληγορείται από τον Πίνακα Χαράξεως. Και ο Πίναξ Χαράξεως της Αθάνατης και Αιώνιας Ουσίας / Ψυχής, ανασύρεται μέσα από κρύπτη που συμβολίζει το βάθος εντός του οποίου βρίσκεται κεκρυμμένη και το οποίο δεν αγγίζει ούτε ο χρόνος, αλλά ούτε και ο τάφος!

Εδώ θα σταματήσω γι’ απόψε Αδελφοί μου. Κάθε φορά που μιλάω γι΄ αυτό το θέμα, νιώθω την καρδιά μου να δονείται περίεργα κι αισθάνομαι έναν ανεξήγητο ενθουσιασμό. Ελπίζω να σας μετέδωσα ένα κομμάτι από τους κραδασμούς που νιώθω. Σας παρακαλώ όμως, μη φιλτράρετε με το νου τα όσα απόψε σας είπα… Αφήστε την καρδιά σας να κάνει την Εργασία...
Αναγνώσθηκε σε κανονικές εργασίες Α' συμβολικού βαθμού τον Ιούνιο του 2009

Αναρτήθηκε από Fra:. Nicolas Lefou