Ένας από τους πρώτους «εχθρούς» που έπρεπε να εντοπιστεί και να διαλυθεί για τους Γερμανούς NAZI ήταν ο τεκτονισμός και τα μέλη του.
Αμέσως με την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα το κτίριο της Μεγάλης Στοάς σφραγίστηκε και οι εργασίες ανεστάλησαν ενώ πολλοί αδερφοί φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν με αποτέλεσμα πολλοί εξ αυτών να πεθάνουν.
Και στις άλλες πόλεις οι διώξεις δεν ήταν λιγότερες. Κατασχέσεις και συλλήψεις έγιναν και στην Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα και αλλού, όπου υπήρχαν ενεργές τεκτονικές στοές.
Είναι άγνωστο πόσοι Έλληνες Ελευθεροτέκτονες έχασαν την ζωή τους λόγω της ιδιότητάς τους . Σε παγκόσμιο επίπεδο εκτιμάται πως 80 με 200 χιλιάδες Ελευθεροτέκτονες εκτελέστηκαν από το ναζιστικό καθεστώς.
Κατά την διάρκεια του Β’Παγκοσμίου Πολέμου οι Ελευθεροτέκτονες παγκοσμίως προσπάθησαν να κρατήσουν ζωντανό το πνεύμα της αδελφότητας παρά την απαγόρευση των εργασιών . Για να αναγνωρίζονται μεταξύ τους, φορούσαν στο πέτο τους ένα από τα πιο όμορφα και διακριτικά άνθη ως μυστικό σημάδι αναγνώρισης :
Ένα μικρό μπλε λουλούδι που στην Ελλάδα είναι γνωστό ως «μη-με-λησμόνει»
Βλέπετε οι τέκτονες αντιλαμβάνονται την έννοια της αδελφικής αγάπης ακολουθώντας την βιβλική ρήση «Η αδελφική σας αγάπη ας παραμένει».— ΕΒΡ. 13:1.
ΗΤΑΝ το έτος 61 Κ.Χ. όταν οι Χριστιανικές εκκλησίες σε όλο τον Ισραήλ απολάμβαναν μια περίοδο σχετικής ειρήνης. Αν και ο απόστολος Παύλος ήταν φυλακισμένος στη Ρώμη, έλπιζε ότι θα απελευθερωνόταν σύντομα. Ο συνεργάτης του, ο Τιμόθεος, μόλις είχε απελευθερωθεί, και σκόπευαν να επισκεφτούν μαζί τους Χριστιανούς αδελφούς τους στην Ιουδαία. (Εβρ. 13:23)
Ωστόσο, έπειτα από πέντε χρόνια, η Ιερουσαλήμ θα “περικυκλωνόταν από στρατόπεδα”, όπως είχε προφητεύσει ο Ιησούς. Οι Χριστιανοί στην Ιουδαία, και ιδιαίτερα εκείνοι που ζούσαν στην Ιερουσαλήμ, θα έπρεπε να ενεργήσουν αποφασιστικά. Ο Ιησούς τούς είχε προειδοποιήσει ότι θα χρειαζόταν να φύγουν αμέσως μόλις έβλεπαν αυτά τα γεγονότα να αρχίσουν να εκτυλίσσονται.—Λουκ. 21:20-24.
Στα 28 χρόνια που είχαν περάσει από τότε που ο Ιησούς είπε αυτή την προφητεία, οι πιστοί Ιουδαίοι Χριστιανοί οι οποίοι ζούσαν στον Ισραήλ είχαν ήδη αντιμετωπίσει με επιτυχία πολλή εναντίωση και διωγμό. (Εβρ. 10:32-34)
Ωστόσο, ο Παύλος γνώριζε ότι επρόκειτο να αντιμετωπίσουν μια από τις δυσκολότερες δοκιμασίες της πίστης τους. (Ματθ. 24:20, 21· Εβρ. 12:4) Ήθελε να είναι προετοιμασμένοι για ό,τι και αν συναντούσαν στον δρόμο τους. Θα χρειάζονταν εξαιρετική υπομονή και πίστη—πίστη τόσο ισχυρή που να τους διατηρήσει στη ζωή. ( Εβραίους 10:36-39)
Τι σημαίνει για εμάς το να δείχνουμε αδελφική αγάπη; Η λέξη φιλαδελφία του πρωτότυπου κειμένου, που χρησιμοποίησε ο Παύλος, σημαίνει κυριολεκτικά «στοργή για αδελφό». Η αδελφική αγάπη είναι το είδος της στοργής που περιλαμβάνει ένα ισχυρό, θερμό αίσθημα προσωπικής προσκόλλησης, όπως αυτό που εκδηλώνεται προς έναν συγγενή ή κάποιον καλό φίλο. (Ιωάν. 11:36) Δεν προσποιούμαστε ότι είμαστε αδελφοί και αδελφές—είμαστε αδελφοί και αδελφές. (Ματθ. 23:8)
Το ισχυρό αίσθημα προσκόλλησης που νιώθουμε ο ένας για τον άλλον συνοψίζεται όμορφα στα εξής λόγια: «Με αδελφική αγάπη, να νιώθετε τρυφερή στοργή ο ένας για τον άλλον. Στην απόδοση αμοιβαίας τιμής, να παίρνετε την πρωτοβουλία». (Ρωμ. 12:10)
Όταν συνδυάζεται με την ἀγάπη που βασίζεται σε αρχές, αυτό το είδος στοργής προάγει ένα κλίμα στενής συντροφικότητας
Όταν όμως οι πράξεις μας αποδεικνύουν το αντίθετο τότε ο ελευθεροτεκτονισμός πέρασε από κάποιους όπως το νερό στην πέτρα μιας λίμνης. Μπορεί να το νερό να την περιβάλλει για χρόνια αλλά ποτέ δεν κατάφερε να διεσδύσει στο εσωτερικό της.