ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ του 7ου ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΝΕΑΡΩΝ ΤΕΚΤΟΝΩΝ

 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ

 

7^ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΝΕΑΡΩΝ ΤΕΚΤΟΝΩΝ

Της ΜΕΓΑΛΗΣ ΜΙΚΤΗΣ ΣΤΟΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

18 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016

«Η δύναμη των συμβόλων στον κόσμο και τον Τεκτονισμό. Από τον κόσμο των ιδεών στην εκδηλωμένη πραγματικότητα.»

Στο λυκαυγές του χρόνου ο Άνθρωπος χάραξε μέσα σε μια σπηλιά την πρώτη του απεικόνιση για το πώς αντιλαμβανόταν τον κόσμο και αργότερα το ίδιο πράγμα προσπάθησε να το εκφέρει με λόγο. Η έκφραση της αναζήτησης του ανθρώπου να ανακαλύψει τη Φύση, το Θεό, τον εαυτό του.... βρήκε πρόσφορο έδαφος στα σύμβολα. Τα σύμβολα σηματοδότησαν την απαρχή της πρώτης, ονειρικής ίσως, ύλης για το μακρινό κι αιώνιο ταξίδι του Ανθρώπου προς το Άγνωστο: τη Ζωή, τον Θάνατο, την Επίγνωση…

Τα σύμβολα είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ του κόσμου των ιδεών και της εκδηλωμένης πραγματικότητας. Έχουν δημιουργηθεί για να βοηθήσουν και να καθοδηγήσουν την ανθρωπότητα στο δύσκολο έργο της εξέλιξης και της εναρμόνισης με το σύμπαν και τους φυσικούς νόμους.

Από την αρχή της ανθρωπότητας υπήρχε η ανάγκη για επικοινωνία. Έτσι δειλά δειλά ο άνθρωπος ξεκίνησε να σχηματίζει την δική του γλώσσα δημιουργώντας σύμβολα. Από την αυγή της Ιστορίας έως και τον Ύστερο Μεσαίωνα, από τις ιδεογραμματικές γραφές έως και την Αλχημεία, υπήρξαν το μέσο σύνδεσης και κατανόησης των πνευματικών ιδεών με τη θνητή καθημερινότητά. Τα σύμβολα αποτελούν «κυψέλες της Ιστορίας, ένας απύθμενος συγκεντρωτικός χώρος από γεγονότα συλλογικής σημασίας που αγγίζουν τον άνθρωπο με έναν σχεδόν μαγικό τρόπο, αφυπνίζοντάς του δυνάμεις, ιδιότητες και συλλογισμούς». Το σύμβολο μπορεί να είναι ένα σχήμα, μία παράσταση, μία λέξη, μία συλλαβή, ένα χρώμα, ένας ήχος, μία κίνηση ή ακόμα και όλα μαζί. Όποια μορφή και να έχει, γίνεται αντιληπτό από τον ανθρώπινο Νου και μεταδίδει ένα κρυμμένο μήνυμα, που εκπέμπει είτε ατομικές, είτε ομαδικές, είτε κοσμικές σκέψεις. Η συμβολική γλώσσα είναι η μόνη παγκόσμια γλώσσα που έχει δημι­ουργήσει το ανθρώπινο γένος, ίδια για όλους τους πολιτι­σμούς και σε ολόκληρη τη διάρκεια της ιστορίας. Είναι μια γλώσσα με τη δική της, θα λέγαμε, γραμματική και σύντα­ξη, μια γλώσσα που πρέπει να την καταλαβαίνουμε για να μπορούμε να καταλαβαίνουμε τη σημασία των παραμυθιών, των μύθων και των ονείρων.”

Ζούμε σε έναν κόσμο συμβόλων. Σύμβολα λοιπόν που αναδύονται από την έρημο, τους ωκεανούς, τους ουρανούς, τις σπηλιές και τις ανθρώπινες γραφές... Σύμβολα εθνικά, θρησκευτικά, μαθηματικά, φιλοσοφικά, εννοιολογικά, γλωσσολογικά, πνευματικά, γεωπολιτικά και πολλά άλλα, που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας...

Από μικροί μαθαίνουμε το αλφάβητο και πώς να ενώνουμε γραμμές και κουλούρες, ώστε να σχηματίζουν λέξεις που καμιά δεν μοιάζει με το αντικείμενο που εκφράζει. Το ίδιο χρειάστηκε να γίνει όταν κάποιες ομάδες ανθρώπων θέλησαν να χρησιμοποιήσουν λέξεις ή φράσεις κατά έναν ειδικό τρόπο που να αναγνωρίζουν μόνον αυτοί. Αυτό συνέβη και με τους Ελευθεροτέκτονες. Είναι τότε που γεννιέται για μας η μυστική γλώσσα, οι κώδικες της επικοινωνίας και τα σύμβολά μας. Κι ακριβώς επειδή πρόκειται για μυστική γλώσσα, το κλειδί δεν παραδίδεται γραμμένο κάπου.

Ο Τεκτονισμός είναι μέθοδος και θεσμός προοδευτικός και η ηθική του διδασκαλία καλύπτεται από το πέπλο της αλληγορίας και εκφράζεται με τα σύμβολα. Η συμβολική χρήση είναι ένα διάμεσο, δηλαδή η ατραπός, από την οποία μπορεί κανείς να οδηγηθεί από μία αντίληψη σε μία άλλη. Συμβολισμός εξάλλου, είναι η διαμέσου των συμβόλων έκφραση  ή  η υπενθύμιση μιας ιδέας ή μιας έννοιας. Όλη η δύναμη και ουσία των συμβόλων, βρίσκεται στο γεγονός ότι εικονίζουν μια αλήθεια που τείνει να είναι παγκόσμια. Επιδρούν μέσω της διαίσθησης σε αμύητους και μυημένους, διότι τα αντιλαμβανόμαστε με το ψυχικό κομμάτι του εαυτού μας. Δε χρειάζεται να είναι κανείς μορφωμένος ή κοινωνικά εξελιγμένος για να εννοήσει και να μετέχει. Χρειάζεται μόνο να ανοίξει τα μάτια της ψυχής του και να εμπιστευτεί τη δική του διαίσθηση, γιατί το σύμβολο μιλάει τη γλώσσα της ψυχής. Ο μυημένος διαισθάνεται το σύμβολο, «κι αν πρέπει να ρωτήσεις τι συμβολίζει, τότε δεν συμβολίζει τίποτα». Όσες τεκτονικές βαθμίδες κι αν κατακτήσουμε, θα παραμένουμε πάντα μαθητές, διότι ο πνευματικός κόσμος, στον οποίον μυούμαστε και τον οποίο μελετάμε, σε συνδυασμό με τον κόσμο που μας περιβάλλει, είναι κοιτίδες αέναης Γνώσης και Εξέλιξης. Κατερχόμενοι στο βάθος της συνειδήσεως χρειαζόμαστε ένα σημείο αναφοράς για να μην χαθούμε, να μην κυλήσουμε στην ασυνείδητη κατάσταση. Ο συμβολισμός επιτρέπει στον Άνθρωπο να διακρίνει ευκρινέστερα το Επέκεινα. Αυτόν τον δύσβατο δρόμο που ο Αδ:. Καζαντζάκης ονομάζει ανήφορο.

Τα μεγαλύτερα ταξίδια του πνεύματος έγιναν από ανθρώπους σε σπηλιές και σε εργαστήρια, σε πύργους και σε απομονωμένα νησιά… Κάποιοι τους έλεγαν τρελούς. Άλλοι αλχημιστές… Και κάποιοι άλλοι επιστήμονες. Από τη μελέτη των συμβόλων και των αρχέγονων κληροδοτημένων προτύπων, άλλωστε, ξεκίνησαν ιδέες κι ανακαλύψεις που άλλαξαν τον ρουν της Ιστορίας για πάντα. Όπως και να ’χει, τα σύμβολα ως τέτοιοι παραμένουν: με όλη τους τη δυναμική, με όλη τους την ομορφιά, με όλη τους τη Σοφία - Αιώνιοι Οδοδείκτες. Ο τεκτονισμός είναι μια εργαλειοθήκη, με όλη τη σημασία και όλη την απλότητα αυτής της έννοιας. Η γνώση που προσφέρει, μας επιτρέπει να αποσυμβολίσουμε και σταδιακά να ανάψουμε κάθε λυχνάρι που θα φωτίσει το εσωτερικό του Ναού της γνώσης, έως ότου καταφέρουμε να τον φωτίσουμε ολόκληρο και να αντιληφθούμε το μεγαλείο του. Αυτό που μας διδάσκει είναι ένα σύνολο υπέρ-εννοιών για να μπορέσουμε να μεταφράσουμε την ζωή μέσα από εμάς για να καταστήσουμε τον βίο μας ευτυχή.

Εν τούτοις το σήμερα μοιάζει από πολλές απόψεις ζοφερό. Ζούμε σε καιρούς εσχατιάς και δουλείας, παρά τις προόδους μας. Και τώρα; Σε ποιο σύμβολο θα ανατρέξουμε για να τροφοδοτήσουμε την πηγή εντός μας; Ποιο σύμβολο θα μας δώσει την έμπνευση και τη δύναμη να αναστρέψουμε αυτή την πορεία και να δομήσουμε το νέο και το θετικό;

Το σύμβολο, που αναζητούμε, είμαστε εμείς οι ίδιοι… ο ένας για τον άλλον. Γιατί καθένας είναι, με τη συμπεριφορά του, ένα σύμβολο για τους άλλους. Καθένας από μας εκφράζει με ανεπανάληπτο τρόπο την ανθρώπινη ψυχή. Δεν έχει σημασία πόσους επηρεάζει. Διδάσκουμε και διδασκόμαστε ακατάπαυστα. Εκδηλώνουμε την πραγματικότητα, στην οποία ζούμε, και συγχρόνως επηρεαζόμαστε από αυτήν. Αλλά έχουμε λόγο και ευθύνη για τις Ιδέες που επιλέγουμε να υλοποιήσουμε, για τις σκέψεις και τα έργα μας. Και ακόμα έχουμε τη δύναμη να τα αλλάζουμε, όταν αυτά δεν ανταποκρίνονται στην αξία και το σκοπό μας. Ας κάνουμε λοιπόν τα σύμβολα πράξη. Αυτή είναι η ουσία των συμβόλων.

Αρκεί μόνο ν’ αφαιρέσουμε την απόσταση μεταξύ μας. Η Αγάπη είναι πολύ περισσότερο από μια συμβολιζόμενη Ιδέα, είναι η ίδια η Ουσία της ζωής. Είναι η ελευθερία μας. Και όταν γίνει αυτό, δεν θα χρειάζεται πια να διερωτόμαστε τι συμβολίζουν τα ιερά σύμβολα… Γιατί τότε η αλήθεια που συμβολίζουν θα είναι ήδη η εκδηλωμένη σοφία της ψυχής μας.

ΜΜΣΤΕ