Διδάγματα χαραγμένα στην πέτρα- η στήλη του Μαθητή στο παρεκκλήσι του Ρόσλυν
«Δύο μίλια μακρύτερα είδαμε το παρεκκλήσι του Ρόσλυν […] η ιστορία που μας αφηγήθηκαν αναφέρει ότι ο Διδάσκαλος (σημ.: ο μύθος αναφέρει ότι πριν φύγει διέταξε το Μαθητή να σκαλίσει μια στήλη αποσκοπώντας στην αποτυχία του) ταξίδεψε μακριά σε αναζήτηση όμορφων σχεδίων, αλλά πριν την επιστροφή του ο Μαθητής είχε κατασκευάσει μια στήλη η οποία όχι μόνο ξεπερνούσε οτιδήποτε θα μπορούσε αυτός να δημιουργήσει αλλά και οτιδήποτε είχε ποτέ του δει, για αυτό το λόγο τον σκότωσε (σημ.: παραδίδεται ότι τον σκότωσε χτυπώντας στον στο μέτωπο με μια σφύρα)» Thomas Kirk, "Account of a Tour in Scotland" 1677
«Ο μύθος αναφέρεται στην αποτυχία του Τέκτονα Διδασκάλου να εκτελέσει το κύριο καθήκον του της καθοδήγησης του Μαθητή και αντί αυτού, στην σκευωρία που εξυφαίνει για να τον δυσφημίσει και να διεκδικήσει την δόξα για τον εαυτό του. Το σχέδιο του όμως έχει αντίθετο αποτέλεσμα αφήνοντας στην μνήμη την δολιότητα του Τέκτονα Διδασκάλου αντί της υψηλής τέχνης του, ενώ το κάλος που δημιούργησε ο Μαθητής παραμένει το ανεξίτηλο μνημείο του στο χρόνο.
Η ιστορία αυτή διδάσκει τρία Τεκτονικά διδάγματα που δε θα πρέπει να ξεχνάμε.
- Πρώτον, είναι καθήκον κάθε Τέκτονα Διδασκάλου να ενθαρρύνει και να περιβάλλει με τις γνώσεις και τα εργαλεία που χρειάζονται κάθε Αδελφό Τέκτονα για να επιτύχει στο έργο του. Κάθε Μαθητής διδάσκεται ότι κάθε μελλοντικό ηθικό και Τεκτονικό οικοδόμημα θα ολοκληρωθεί πραγματικά με άριστο τρόπο μόνο αν εργάζεται δίπλα στον “αρχιεργάτη” της Στοάς του – συμβολικά αντιπροσωπευόμενο από τον Σεβάσμιο Διδάσκαλο της Στοάς. Αυτό, με τη σειρά του απαιτεί από τον Διδάσκαλο να διδάσκει τον Ελευθεροτεκτονισμό σε εκείνους με τους οποίους είναι επιφορτισμένος και ειδικά σε κάθε νέο Τέκτονα.
- Δεύτερον, διδασκόμαστε να περιορίζουμε τα πάθη μας και να τα κρατάμε εντός των απαιτούμενων ορίων. Η εστιασμένη ενέργεια είναι ευλογία, ο ανεξέλεγκτος θυμός και οργή είναι καταστροφικά για κάθε κοινωνία και ειδικά για την Τεκτονική. Η ζήλια δεν έχει θέση στον Ελευθεροτεκτονισμό, γιατί – όπως διδασκόμαστε- ο Τέκτονας επιτυγχάνει μόνο μέσα στο περιβάλλον εκείνων με τους οποίους μπορεί να συνεργαστεί και να συμφωνεί.
- Τελευταίο, υπάρχει ακόμα ένα δίδαγμα που πηγάζει από τον παλιό μύθο της Στήλης του Μαθητή του παρεκκλησίου του Ρόσλυν: το δίδαγμα ότι πρέπει να πράττουμε εκείνο που απαιτείται, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο που μπορούμε, ανεξαρτήτως των συνεπειών. Είναι πιθανό ο Μαθητής να γνώριζε ότι θα αντιμετώπιζε πρόβλημα αν ολοκλήρωνε το σκάλισμα της στήλης την οποία ο Διδάσκαλος ήθελε να ολοκληρώσει ο ίδιος. Όμως το έκανε θέλοντας να δημιουργήσει ένα έργο απαράμιλλου κάλους. Αυτή η σφοδρή επιθυμία υπερίσχυσε κάθε άλλης πιθανότητας»
Απόσπασμα από το το άρθρο The Death of a Craftsman - John Cooper (Past Grand Master - Grand Lodge of California),
California Freemason - τεύχ. 8ος-9ος 2011