Το όνομα τού θεού Ερμή, που απαντάται ήδη κατά τους Μυκηναϊκούς χρόνους, προήλθε πιθανόν από τη λέξη έρμα «σωρός από πέτρες» (οι πέτρες που σωρεύονταν πάνω από τους τάφους θεωρούνταν χαρακτηριστικό τού Ερμή ως ψυχοπομπού).
Από το όνομα τού Ερμή πλάστηκε η λέξη ἑρμηνεύς «ο διερμηνέας, ο μεταφραστής», αφού ο Ερμής εθεωρείτο μεσολαβητής μεταξύ θεών και ανθρώπων και εξηγητής τής βούλησης των θεών. Από το ἑρμηνεύς παρήχθη το ερμηνεύω με τα παράγωγα (ερμηνεία, ερμηνευτής, ερμηνευτικός, ερμήνευμα, ερμηνεύσιμος κ.ά.) και τα σύνθετά του (διερμηνεύω, μεθερμηνεύω, παρερμηνεύω κ.ά.).
Τον αιγυπτιακό θεό Θωθ οι νεοπλατωνικοί φιλόσοφοι αποκαλούσαν Ερμή Τρισμέγιστο, λόγω των ιδιοτήτων του (εύρεση τής γραφής και των τεχνών) που αποδίδονταν στον Ερμή. Σ’ αυτόν τον Τρισμέγιστο Ερμή, με τις πνευματικές όσο και αποκρυφιστικές ιδιότητες, απέδωσαν την τέχνη τους οι αλχημιστές τού Μεσαίωνα, οι οποίοι ονομάστηκαν γι’ αυτό Ερμητικοί (Hermetici).
Οι ίδιοι μάλιστα σφάλιζαν τα δοχεία τους με τα πολύτιμα υλικά που χρησιμοποιούσαν εφαρμόζοντας μια ιδιαίτερη τεχνική που δεν επέτρεπε να ανοίξουν εύκολα.Από αυτή την τεχνική προήλθε το ερμητικός «ο καλά κλεισμένος, σφαλισμένος, στεγανός».
Σύμφωνα με τον Πλάτωνα (στον «Κρατύλο») το Ερμής, προέρχεται από το ρήμα το «είρω» (αναγγέλλω),« ερέα»ς και (κατά πλεονασμό του μ) Ερμέας, Ερμής με συναίρεση, ή κατ' άλλους από το έρυμα, δηλαδή το λόγο καθώς, ως γνωστόν, ήταν ο αγγελιοφόρος των θεών, αλλά και γενικότερα ο θεός του λόγου, της επικοινωνίας, της νόησης, της ομιλίας, της ευφράδειας.
Ο Ερμής κρατούσε το κηρύκειο το οποίο σχηµατιζόταν από λεπτή ράβδο δάφνης
ή ελιάς. Γύρω-γύρω περιτυλίσσονταν δύο φίδια, που τα κεφάλια τους συναντιώνταν αντικρυστά. Λίγο πιο πάνω, στην κορυφή της ράβδου, υπήρχαν δύο φτερούγες. Για αποσυμβολισμό του κηρυκείου «ανοίξτε» τον σύνδεσμο εδώ
Η Αλίκη Μπέιλη αναφέρει ότι στην εσωτερική αστρολογία :
«Ο Ερμής αναπτύσσει τον ταχύ και ενορατικό νου που ερμηνεύει την εμπειρία, συμβάλει στην ανάπτυξη της ενόρασης και συσχετίζει τον εσωτερικό πνευματικό άνθρωπο με τον εξωτερικό άνθρωπο με τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται η μελλοντική ενότητα του σκοπού, του σχεδίου και της προσπάθειας. Ο Ερμής επιφέρει εκείνες τις αλλαγές στη νοητική αντίληψη, που επιτρέπουν στην ανθρωπότητα να δράσει τελικά ως μεσολαβητής ανάμεσα στους ανώτερους κόσμους και στα τρία κατώτερα βασίλεια στη φύση».
Σε άλλο σημείο τέλος αναφέρει:
«Ο Ερμής φωτίζει το νου και μεσολαβεί ανάμεσα στην ψυχή και την προσωπικότητα, όντας ο αγγελιαφόρος των θεών» .
