O Henry David-Thoreau (1817-1862) ήταν 
Αμερικάνος συγγραφέας, ποιητής και φιλόσοφος. Υπήρξε συνεπής κήρυκας της κατάργησης της δουλείας στον Νότο, ενώ έγραψε πολλά βιβλία με φυσιοδιφικές παρατηρήσεις, καθώς ο ίδιος έζησε το μεγαλύτερο μέρος της σύντομης ζωής του κοντά στην φύση. Σε ηλικία μόλις 28 χρονών ξεκίνησε το ριζοσπαστικό κομμάτι της ζωής του, όταν αποφάσισε να αποτραβηχθεί στην λίμνη Walden και να ζήσει σε απόλυτη απομόνωση δίπλα στην φύση για πάνω από 2 χρόνια. Τις εμπειρίες του από τον απλό βίο που έζησε τις περιέγραψε στο ομώνυμο βιβλίο του , έναν ύμνο στην φύση, στην απλή ζωή και στην εσωτερική ανθρώπινη δύναμη για επιβίωση και ατόφια έμπνευση. Επιστρέφοντας από την λίμνη του ζητήθηκαν φόροι από το κράτος για τα έτη που είχαν περάσει, τα οποία ο Thoreau αρνήθηκε επίμονα να πληρώσει και για αυτό φυλακίστηκε. Αποφυλακίστηκε όταν οι συγγενείς του πλήρωσαν τους χρωστούμενους φόρους, αλλά κατέγραψε την αντίρρηση του στο βιβλίο "πολιτική ανυπακοή" (civil disobedience) στο οποίο διεκδικεί το δικαίωμα του ιδιώτη να αρνηθεί να συμμορφωθεί έναντι των νόμων του κράτους όταν θεωρεί ότι το κράτος τον αδικεί, είτε θεωρεί την ακολουθούμενη κρατική πολιτική ως "αδική".
"Όλη η ζωή μας είναι καταπληκτικά ηθική. Δεν σταματάει ποτέ η πάλη ανάμεσα στο κακό και στο καλό. Η καλοσύνη είναι η μόνη επένδυση που θα σου βγει σε καλό. Όσο και αν τα νιάτα σιγά-σιγά αδιαφορούν, οι νόμοι του Σύμπαντος ποτέ δεν παύουν να ισχύουν. Προσέξτε τον Ζέφυρο πως φυσάει και θα τον ακούσετε να σας μαλώνει. Και είναι δυστυχισμένος όποιος δεν ακούει τίποτα. Αισθανόμαστε μέσα μας την ύπαρξη του κτήνους. Ξυπνάει όταν αποκοιμιέται η υψηλότερη φύση μας. Είναι ερπετό και αισθησιακό και ίσως δεν μπορούμε να το σκοτώσουμε ολότελα, όπως και τα σκουλήκια, που ακόμη και όταν είμαστε ζωντανοί και γεμάτοι υγεία βρίσκονται στο Σώμα μας..."
Για λίγο όμως, το πνεύμα μπορεί να μπει παντού και να έχει στον έλεγχο του κάθε μέλος και κάθε λειτουργία του Σώματος και να μετουσιώσει αυτό, που στην μορφή, είναι ο χονδροειδέστατος αισθησιασμός σε αγνότητα και ευσέβεια. Έχουμε μια τάση μέσα μας που, όταν είμαστε χαλαροί μας διαφθείρει, όταν συγρατιόμαστε μας δυναμώνει και μας εμπνέει. Η αγνότητα είναι η άνθηση του ανθρώπου και αυτά που λέμε "μεγαλοφυΐα", "ηρωισμό", "αγιότητα" και τα παρόμοια, οι καρποί της. Ο άνθρωπος πάει αμέσως προς τον Θεό, μόλις ανοίξει το κανάλι της αγνότητας. Ευλογημένος εκείνος που έχει την βεβαιότητα πως το κτήνος μέσα του πεθαίνει μέρα με την μέρα, και το θείο έρχεται και μένει μέσα του σταθερά."
