Καλέ μου φίλε Θανάση, τι γνώμη έχεις για την ακατάσχετη πληροφόρηση που δεχόμαστε καθημερινά από όλα τα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα; Θεωρείς, κατρουλιάρη μου φίλε, ότι σε βοηθάει να αποφασίσεις ψύχραιμα για το μέλλον σου, έχοντας μια πληρέστερη εικόνα της πραγματικότητας;
Ας κουβεντιάσουμε λίγο γι’αυτό…
Κατά το Μεσαίωνα, η οργανωμένη Καθολική Εκκλησία χρησιμοποίησε μηνύματα που θα ήταν κατανοητά στις μάζες και θα είχαν άμεσα αποτελέσματα:
«Αν δεν υπακούσετε στην Εκκλησία, στους άρχοντες και στην Εξουσία γενικότερα, θα είστε καταραμένος και αμαρτωλός. Θα πάτε στην Κόλαση, όπου χιλιάδες δαίμονες και τριβόλοι θα σας βασανίζουν με φωτιά, πίσσα και μαχαίρια για μια Αιωνιότητα. Αυτό θέλετε; Η είναι καλύτερα να βγάλετε το σκασμό για να εξασφαλίσετε την αιώνια ζωή δίπλα στον Αβραάμ και τον Ισαάκ; (απο εκεί μάλλον ξεκίνησε η έξη του Ελληνα για πρώτο τραπέζι πίστα)»
Το μήνυμα ήταν απλοϊκό όπως και οι αποδέκτες του, αλλά εξαιρετικά αποτελεσματικό, ιδίως με την «ενθάρρυνση» της Ιεράς Εξέτασης προς κάποιους σκεπτικιστές. Και η επιρροή του συνεχίστηκε αλώβητη μέχρι να αναπτυχθούν τα διαφωτιστικά ρεύματα στην Ευρώπη, τα οποία προήλθαν κυρίως από τον Τεκτονισμό.
Έχεις δει μήπως, αγαθέ μου Θανάση, την ταινία-ντοκυμαντέρ του Michael Moore με τίτλο «Bowling for Columbine”; Η ταινία αυτή διαπραγματεύεται την άκρατη αγάπη του μέσου Αμερικανού πολίτη, ιδίως στις ημιαστικές και αγροτικές περιοχές των ΗΠΑ, για τα όπλα κάθε είδους και τη χρήση τους.
Μπορεί ο Moore να είναι κάπως ακραίος στις απόψεις που παρουσιάζει στις ταινίες του και πολλές φορές να χρησιμοποιεί τη λογική «Ράβδος στη γωνία, άρα βρέχει», αλλά στο συγκεκριμένο πόνημα έχει πετύχει κέντρο.
Από την εποχή του ψυχρού πολέμου, στη δεκαετία του ’50, ο μέσος Αμερικανός πολίτης έχει μάθει να φοβάται.
Φοβάται τον μαύρο που βλέπει στο δρόμο, επηρρεασμένος από τις ταινίες του Charles Bronson που παρουσίαζαν μία εφιαλτική εικόνα των γκέτο.
Φοβάται τον ξένο, επειδή οι συνήθειές του είναι άγνωστες και συνεπώς απειλητικές.
Φοβάται τον μορφωμένο σε καλά σχολεία, γιατί τα μηνύματα που παίρνει από τον περίγυρό του και την TV είναι ότι κάτι τέτοιοι είναι ικανοί να του φάνε τις οικονομίες του.
Φοβάται το νερό που πίνει, τον αέρα που αναπνέει, τα ταξίδια σε ξένα μέρη, τους ανθρώπους που έχουν ξένη προφορά, διαφορετική θρησκεία, διαφορετικό πολιτικό προσανατολισμό, άλλες σεξουαλικές προτιμήσεις, διαφορετικό ντύσιμο, κάθε τι καινούργιο και άγνωστο για αυτόν..
Και καθημερινά, οι διαφημήσεις, τα μηνύματα που παίρνει από την TV, από τους τηλευαγγελιστές και τον στενό κοινωνικό του κύκλο είναι ότι πρέπει να φοβάται.
Βλέπετε, ο φόβος, περισσότερο από την πείνα, τη σεξουαλική ανάγκη ή τη λογική, είναι το ισχυρότερο κίνητρο στη ζωή μας. Και όλες οι εταιρείες Marketing & Advertisement το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό, όπως και όλοι οι πολιτικοί σύμβουλοι των διαφόρων κομμάτων.
Ο Ελληνας έμαθε να φοβάται με τον ίδιο τρόπο...
Ολα τα μηνύματα που παίρνει από τα κόμματα, τις διαφημιστικές εταιρείες, τους σταρ της δημοσιογραφίας, έχουν να κάνουν με το φόβο:
Θα χάσετε τις οικονομίες σας και θα γυρίσουμε στη δραχμή...
Οι συνταξιούχοι θα πεθαίνουν της πείνας...
Τα παιδιά μας θα φύγουν μετανάστες στα ορυχεία της Γουαδελούπης (ό,τι κι αν βγάζει το υπέδαφός της, άλλωστε γράφω με κύρια βιβλιογραφία τη γκλάβα μου)...
Οι παράνομοι μετανάστες θα μας σφάξουν κάποια μέρα που θα πάρουν τα όπλα...
Οι Τούρκοι, οι Σκοπιανοί, οι Μασόνοι, οι Αμερικανοί, οι Εβραίοι, οι Μπίλντενμπεργκ, το Μεγάλο Κεφάλαιο, οι Σιωνιστές, απεργάζονται νυχθημερόν την καταστροφή της Ελλάδας...
Ο Ελληνικός Πολιτισμός (!!!) κινδυνεύει με εξαφάνιση...
Αν δεν χρησιμοποιήσετε το προϊόν μας θα σας φάνε οι κατσαρίδες, θα σας φύγει η γκόμενα, θα σας σνομπάρει ο σκύλος σας, θα βρωμάτε σαν ψόφιο κουνάβι, θα καταντήσετε ένας απόβλητος από τον κύκλο των «Ωραίων Ανθρώπων».
Πιείτε το αναψυκτικό μας και κερδίστε αμέτρητες γκόμενες (χωρίς να σας μπαγλαρώσουν οι πατεράδες τους), αλλοιώς μείνετε μπακούρια στο διηνεκές...
Κάθε μήνυμα που παίρνουμε κρύβει έντεχνα ή άτεχνα και μία απειλή. Μια απειλή που σαν την γκλίτσα του τσομπάνη επιχειρεί να μας οδηγήσει σε κατευθύνσεις που επιθυμεί ο εμπνευστής του μηνύματος.
Από εκεί και πέρα, η ψυχολογία της μάζας και οι μεταξύ μας συζητήσεις, διογκώνουν, αναπαράγουν και ενισχύουν το μήνυμα, σε βαθμό που είναι πια ανώφελο να ΜΗΝ υποταχθούμε στα κελεύσματά του.
Και ο Φόβος γεννάει φανατισμό, μισαλλοδοξία, τυφλή υποταγή σε αυτόκλητους σωτήρες, ακραίες πράξεις που κανένας άνθρωπος δεν θα σκεφτόταν να κάνει χωρίς το Φόβο. Οι Σταυροφορίες, οι φανατικοί μουλάδες, Ο Αδόλφος Χίτλερ, ο Στάλιν, ο Παπαδόπουλος και τα σύγχρονα φυντανάκια τους το επιβεβαιώνουν καθημερινά.
Αν λοιπόν ο Τεκτονισμός ψάχνει για ένα στόχο στη σημερινή Κοινωνία μας, πιστεύω με το φτωχό μυαλό μου ότι πρέπει να είναι η κήρυξη πολέμου κατά του Φόβου. Αυτός είναι ο νέος Μεσαίωνας που προσπαθεί να καταστρέψει κάθε τι ωραίο και ανθρώπινο έχουμε καλλιεργήσει μέσα μας.
Αλλωστε, πολλές φιλοσοφίες και θρησκείες μας λένε ότι ο Νους διαμορφώνει την Πραγματικότητα, συνεπώς ποιά πραγματικότητα περιμένουμε να βιώσουμε υπό το κράτος του Φόβου;
Μήπως είμαστε καταδικασμένοι (ή ευλογημένοι) να υποστούμε αυτά που περιμένουμε να μας συμβούν; Ας κάνουμε λοιπόν κάτι γι αυτό καλέ μου Θανάση…
